ALS i MS

ALS vs MS

Zarówno ALS, jak i MS są chorobami, które wpływają na mózg i rdzeń kręgowy. Jednak istotne jest rozróżnienie między tymi dwoma, ponieważ pomoże to w leczeniu każdej choroby. ALS jest formalnie znany pod postacią medyczną jako stwardnienie zanikowe boczne. Uszkodzenie spowodowane przez MS jest wynikiem własnego układu odpornościowego organizmu powodując uszkodzenie kręgosłupa, prowadząc do paraliżu. Choroba ta jest również określana jako choroba autoimmunologiczna. Własny układ odpornościowy pacjenta atakuje normalną tkankę w kręgosłupie, powodując zwyrodnienie mięśni i prowadząc do utraty ruchu i równowagi. ALS, w międzyczasie, jest spowodowane powolnym uszkodzeniem komórek nerwowych zwanych neuronami ruchowymi. Te neurony są komórkami kontrolującymi ruch różnych części ciała. ALS jest również nazywany chorobą Lou Gehriga.

Są także różnice w objawach tych dwóch chorób, szczególnie w początkowych stadiach. Pierwsze objawy, które wskazywałyby na SM u pacjenta, to drętwienie, ataksja, niewyraźne widzenie i brak równowagi podczas chodzenia lub poruszania się. W przypadku ALS głównymi wskazaniami byłyby trudności w połykaniu, problemy z oddychaniem i osłabienie mięśni. Rzadkość występowania ALS jest również zasadniczą różnicą między tymi dwoma. Tylko około 30 000 Amerykanów zostało dotkniętych ALS, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych występuje około 500 000 przypadków SM.

Istnieją trzy różne podtypy ALS. Pierwszym z nich jest postępująca atrofia mięśniowa, która atakuje niższe neurony ruchowe. Pozostałe dwa to pierwotne stwardnienie boczne i postępujące porażenie opuszkowe. Pierwszy podtyp atakuje górne neurony, podczas gdy drugi atakuje mięśnie tułowia w ciele. Nie ma podklasyfikacji dla MS. Jednakże istnieją ogólnie cztery prezentacje lub etapy choroby. Te etapy to nawracające, łagodzące, pierwotne postępujące, wtórne progresywne i progresywne nawracające.

Oczekiwana długość życia osoby, u której zdiagnozowano ALS, wynosi zwykle około dwóch do sześciu lat od daty rozpoznania. Istnieją rzadkie przypadki, w których pacjent może przetrwać do dwudziestu lat. Osoby dotknięte stwardnieniem rozsianym mogą osiągnąć normalną długość życia, pod warunkiem, że pacjentowi zapewniono odpowiednią opiekę i leczenie. Ogólnie, te choroby zwyrodnieniowe są nieuleczalne. Jednak można podać pewne leczenie, aby złagodzić dyskomfort u pacjenta, u którego zdiagnozowano chorobę.

Streszczenie:

1. ALS jest znany jako choroba Lou Gehriga, a SM jest również określane jako choroba autoimmunologiczna. 2. SM powoduje uszkodzenia, gdy ludzki układ odpornościowy atakuje normalne tkanki mózgu i kręgosłupa, podczas gdy ALS atakuje neurony ruchowe, które wysyłają sygnały do ​​ruchu do innych części ciała. 3. ALS dzieli się na trzy różne podtypy, podczas gdy w SM występują cztery etapy choroby. 4. Pacjent z ALS może przeżyć życie do pięciu do dwudziestu lat po postawieniu diagnozy, podczas gdy pacjent z SM może mieć oczekiwaną długość życia nromu.