ANSI i ASCII

ANSI i ASCII to dwa bardzo stare schematy kodowania znaków lub w zasadzie sposoby reprezentacji różnych postaci w formacie cyfrowym. Z uwagi na to, ile lat mają dwójki, wielu z nich myli siebie nawzajem. Główną różnicą między ANSI i ASCII jest liczba znaków, które mogą reprezentować. ASCII był pierwszym, który został opracowany i kiedy jego ograniczenia zostały osiągnięte, ANSI było jednym ze sposobów tworzenia rozszerzonej liczby znaków, które mogą być reprezentowane w kodowaniu.

Po utworzeniu ASCII wykorzystano tylko 7 bitów, aby uzyskać maksymalną kombinację 128 znaków. Został stworzony dla języka angielskiego i okazał się wystarczająco dobry, aby pomieścić wszystkie litery, cyfry, znaki specjalne i symbole, a także niedrukowane postacie. W ANSI stosuje się 8 bitów; zwiększanie maksymalnej liczby znaków, które mają być reprezentowane do 256. Jest to jeszcze bardziej rozbudowane ze względu na sposób, w jaki ANSI używa stron kodowych z różnymi zestawami znaków. Istnieje wiele stron kodowych ANSI, które są przeznaczone dla innych języków, takich jak japoński, chiński i wiele innych. Aplikacja przetwarzająca plik musi tylko wiedzieć, która strona kodowa jest używana, aby poprawnie odszyfrować pliki.

Mimo, że ANSI wydaje się być lepszym z tych dwóch, istnieją również wady, aby go używać. Najważniejsze jest zapewnienie dokładnego odtwarzania plików na różnych komputerach. Posiadanie prawidłowej strony kodowej ANSI na docelowym komputerze ma kluczowe znaczenie, aby tak się stało. Nie jest to poważny problem, jeśli plik zostanie otwarty w tym samym kraju, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że będą one miały te same strony kodowe. Ale kiedy plik jest przesyłany w połowie świata, jak z Japonii do USA, gdzie języki są różne, mogą pojawić się problemy. ASCII nie ma tego problemu, ponieważ jest taki sam, gdziekolwiek jesteś na świecie.

Zarówno ASCII, jak i ANSI zostały zastąpione przez bardziej wszechstronny Unicode. Główną różnicą między ANSI i ASCII w tym aspekcie jest kompatybilność wsteczna. Pierwsze 128 znaków Unicode jest bezpośrednim dopasowaniem do ASCII. W ten sposób można bez problemu otworzyć plik z kodowaniem ASCII w Unicode. Nie zawsze tak jest w przypadku ANSI ze względu na sposób korzystania z różnych stron kodowych.

Streszczenie:

ANSI ma więcej znaków niż ASCII

ASCII używa 7 bitów, podczas gdy ANSI używa 8

Znaki ASCII są stałe do punktów kodowych, podczas gdy punkty kodowe ANSI mogą reprezentować różne znaki

ASCII jest prostszy w użyciu niż ANSI

ASCII współpracuje z Unicode, a zgodność z ANSI jest bardzo ograniczona