Aplastic Anemia and Mielodysplastic Syndrome
Powiększona śledziona z powodu zespołu mielodysplastycznego; Skala przekroju tętna CT. Śledziona na czerwono, lewa nerka na zielono.
Zespół niedokrwistości a zespół mielodysplastyczny
Niedokrwistość aplastyczna i zespół mielodysplastyczny są stanami, które wpływają na szpik kostny i komórki krwi, które produkuje. Szpik kostny to podobna do gąbki tkanka znajdująca się wewnątrz kości, takich jak mostek, żebra, miednica, kręgosłup i czaszka. Wytwarza oryginalne komórki macierzyste, które ulegają podziałowi w celu wytworzenia mieloidalnych komórek macierzystych. Mieloidalne komórki macierzyste to komórki wytwarzające czerwone krwinki, białe krwinki i płytki krwi.
W zespole mielodysplastycznym (MDS) dochodzi do upośledzenia produkcji szpiku kostnego przez szpik kostny, podczas gdy niedokrwistość aplastyczna jest stanem, w którym szpik kostny ulega uszkodzeniu, co prowadzi do zmniejszenia produkcji nowych krwinek. W MDS szpik kostny wytwarza nowe komórki krwi, ale są one nieprawidłowe i zdeformowane, podczas gdy w przypadku niedokrwistości aplastycznej szpik kostny przestaje produkować nowe komórki krwi.
MDS zwykle dotyczy mężczyzn w wieku powyżej 60 lat, podczas gdy niedokrwistość aplastyczna jest powszechnie obserwowana u nastolatków i młodych dorosłych. W 1/3 przypadkach MDS może przejść do ostrej białaczki szpikowej, która jest szybko rosnącym nowotworem szpiku kostnego.
Niedokrwistość aplastyczna i MDS są wyzwalane z powodu ekspozycji na chemioterapię / radioterapię stosowaną w nowotworach, substancjach chemicznych, takich jak benzen, i insektycydach. W niedokrwistości aplastycznej nasz układ odpornościowy atakuje zdrowe komórki szpiku kostnego i wpływa na produkcję nowych komórek krwi. Wywoływany jest również z powodu infekcji (zapalenie wątroby, parwowirus B19, HIV), stosowania leków takich jak karbamazepina, chloramfenikol itp. Natomiast w MDS przyczyna jest zwykle nieznana. Uważa się, że MDS powstaje w wyniku narażenia na metale ciężkie (rtęć / ołów) i dym tytoniowy.
Objawy pojawiają się z powodu pancytopenii obserwowanej w obu przypadkach. Pancytopenia jest zmniejszeniem liczby czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi. Zmniejszenie liczby czerwonych krwinek powoduje niedokrwistość. Tak więc pacjent rozwija objawy takie jak zmęczenie, osłabienie i duszność. Zmniejszone białe krwinki powodują zwiększoną tendencję do rozwoju zakażeń. Zmniejszone płytki krwi powodują łatwe siniaczenie i krwawienie, np. Krwawienie z nosa, krwawienie z dziąseł itp. Diagnozę potwierdzają badania krwi, takie jak pełna morfologia krwi.
W MDS i niedokrwistości aplastycznej objawi się spadek stężenia hemoglobiny, czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi. Biopsja szpiku kostnego pomoże nam rozróżnić te dwa warunki. Tutaj próbka szpiku kostnego jest usuwana z kości biodrowej i badana. Niedokrwistość aplastyczna Niedobór tkanki kostnej objawia się, gdy komórki krwi są zastępowane przez tłuszcz, podczas gdy w przypadku MDS szpik kostny jest hiperkomórkowy i występuje nadmierna liczba nieprawidłowych komórek. Leczenie będzie zależeć od wieku pacjenta, ogólnego stanu zdrowia i czynników ryzyka. W obu przypadkach zapewnia się najpierw leczenie wspomagające. Obejmuje transfuzję krwi i antybiotyki w celu kontrolowania infekcji. W niedokrwistości aplastycznej stosuje się leki immunosupresyjne. Są to leki hamujące aktywność komórek odpornościowych, które uszkadzają szpik kostny. U młodych pacjentów pomocne jest przeszczepienie szpiku kostnego. W MDS stosuje się chemioterapię pojedynczą lub skojarzoną. Leki immunosupresyjne są również pomocne. Przeszczep szpiku kostnego jest wyborem leczenia, ale wiążą się z nim czynniki ryzyka. W przypadku niedokrwistości aplastycznej wskaźnik przeżycia wynosi 5 lat, podczas gdy w przypadku MDS wskaźnik przeżycia wynosi od 6 miesięcy do 6 lat. streszczenie Niedokrwistość aplastyczna i MDS to zaburzenia krwi, które mają wpływ na produkcję szpiku kostnego i komórek krwi. W niedokrwistości aplastycznej szpik kostny ulega uszkodzeniu i przestaje wytwarzać nowe komórki krwi, podczas gdy w MDS szpik kostny wytwarza nadmierne ilości nowych krwinek, ale komórki są nieprawidłowe i zdeformowane. Objawy w obu stanach obejmują anemię, skłonność do infekcji, łatwe krwawienie i siniaczenie. Diagnozę wykonuje się poprzez pełną morfologię krwi i biopsję szpiku kostnego. Leczenie będzie obejmować transfuzję krwi, leki immunosupresyjne i przeszczep szpiku kostnego u młodych pacjentów. Image Credit:
