Funkcje sufitu i podłogi

Ceil vs Funkcje podłogowe

Ceil (skrót od sufitu) i funkcja podłogi są funkcjami matematycznymi. Jest często wykorzystywany w równaniach matematycznych, jak również w informatyce w takich aplikacjach komputerowych, jak arkusze kalkulacyjne, programy baz danych i języki komputerowe, takie jak C, C + i Python.

Funkcje podsufitki i podłogi różnią się pod wieloma względami. Na przykład funkcja ceil zwraca najmniejszą wartość liczby całkowitej, która jest większa lub równa podanej liczbie. Z drugiej strony funkcja floor pobiera największą wartość, która jest mniejsza lub równa podanej liczbie. Podana liczba jest zawsze liczbą podwójnej precyzji.

Zarówno funkcje sufitowe, jak i podłogowe mają domenę i zasięg. Domena odnosi się do zbioru zawierającego wszystkie liczby rzeczywiste, podczas gdy zakres obejmuje zbiór zawierający wszystkie liczby całkowite (liczby z atrybutami dodatnimi i ujemnymi). Przykładem funkcji sufitu i podłogi byłaby najmniejsza i największa wartość 2,47. Jeśli używana jest funkcja podłogowa, wynik będzie wynosił 2, natomiast odpowiedź będzie równa 3, jeśli zamiast tego zostanie użyta funkcja ceil. Ponieważ podana liczba jest dodatnia, odpowiedź zachowa atrybut dodatni (lub ujemny, jeśli podana liczba jest ujemna). Inna sprawa dotyczy tego, że odpowiedź jest zaokrąglana w górę. Funkcja Ceil zaokrąglała odpowiedź do 3, podczas gdy funkcja podłogowa zaokrąglała odpowiedź do 2. Dotyczy to tylko liczb, które mają ułamkową część lub nie są dokładną liczbą. Jeśli chodzi o dokładne liczby, nie ma potrzeby, aby zaokrąglić liczbę.

Jest także duża różnica w wyrażaniu obu funkcji. Obie funkcje używają nawiasów kwadratowych do wyrażania i podawania podanej liczby. W funkcji podłogowej charakteryzuje się pogrubieniem i prostymi kwadratowymi nawiasami, aby pomieścić numer. Są też chwile, kiedy brakuje górnej części nawiasu kwadratowego, aby wskazać tę funkcję.

Z drugiej strony, funkcja ceil, używa odwróconej pogrubionej i odwróconej prostej, kwadratowych nawiasów do oznaczenia użytej funkcji. Innym sposobem jest pominięcie dolnej części kwadratowego wspornika. Aby wyeliminować zamieszanie, niektórzy używają formy słowa. Forma słowa zawiera słowo "ceil" i "floor", aby wskazać funkcję i liczbę, która jest zawarta w nawiasach. Istnieje zasada, że ​​nie powinno być spacji między używaną funkcją a nawiasami.

Na wykresach zarówno funkcji stropu, jak i podłogi, wykres zwykle wygląda jak krok lub klatka schodowa linii z dwoma kropkami z każdej strony. Jedna kropka jest ciągła i czarna (oznacza to, że przedstawiona wartość jest zawarta), gdy istnieje również otwarta lub niezacieniona kropka (oznacza to, że reprezentowana wartość nie jest zawarta). W funkcji floor l, stała kropka jest zwykle po lewej stronie linii, a otwarta kropka jest po prawej stronie, podczas gdy w funkcji ceil jest odwrotnie (litej kropki jest po prawej stronie i otwarta kropka jest włączona lewo).

Streszczenie:

1. Funkcje podłogi i podłogi mają różne definicje. Funkcja ceil zwraca najmniejszą wartość, która jest większa lub równa podanej liczbie, podczas gdy funkcja floor zwraca największą liczbę, która jest mniejsza lub równa liczbie. 2.Opisywanie funkcji stropu i podłogi za pomocą nawiasów jest również inne. Funkcja sufitu wykorzystuje odwróconą czcionkę pogrubioną lub proste, nawiasy kwadratowe, podczas gdy funkcja podłogowa używa pogrubionych lub prostych, kwadratowych nawiasów. Inni wolą po prostu usuwając górną część wspornika kwadratowego (dla funkcji podłogi) lub dolnej (dla funkcji sufitowej). 3. Inna różnica polega na spojrzeniu na wykres funkcji. Funkcje sufitu mają otwartą kropkę po lewej stronie i litą kropkę po prawej stronie. Odwrotny jest dla funkcji podłogowych z otwartą kropką po prawej stronie i litą kropką po lewej stronie.