Konfederacja i Konstytucja Unii

Flag of the Confederate States of America (1861-1863)

Wojna domowa między państwami Północy i Południa rozpoczęła się wraz z separacją Konfederatów z Unii.

Północne państwa (Unia) wierzyły w unitarny kraj, wolny od niewolnictwa i oparty na równych prawach; odwrotnie, państwa południowe (Konfederaci) nie chciały znieść niewolnictwa, a więc formalnie odseparowane w 1861 r.

Siedem stanów południowych - Mississippi, Luizjana, Teksas, Karolina Południowa, Alabama, Floryda i Gruzja, a następnie wiele innych - utworzyło nowy, rywalizujący kraj: Konfederackie Stany Ameryki, przeciwstawiające się Stanom Zjednoczonym Ameryki (Unii). Chociaż Unia określiła Konfederatów i ich Konstytucję za nielegalne, nowo utworzona Konstytucja Konfederacji Stanów Ameryki zachowała moc od 11 marca 1861 do końca wojny secesyjnej - zakończonej zwycięstwem unionistów w 1865 roku. tak zwana Konfederacja posiadała również tymczasową konstytucję, która obowiązywała od 8 lutego 1861 do 22 lutego 1862 roku - od daty wejścia w życie Konstytucji Konfederacji.

Do tej pory debata na temat prawdziwych przyczyn, które doprowadziły do ​​secesji, pozostaje otwarta. Niektórzy twierdzą, że konfederaci rozdzielili się z powodów wyłącznie politycznych, ponieważ Północ ograniczała ich samorządność i swoje prawa federalne.

Inni natomiast twierdzą, że Konfederacja została stworzona tylko po to, aby utrzymać niewolę przy życiu. Rzeczywiście, w Konstytucji Konfederacji istniało wiele odniesień do niewolnictwa, ale zmiany w pierwotnym tekście dotyczyły również kilku innych kwestii.

W rzeczywistości tekst konfederacki przedstawił kluczowe różnice, które odzwierciedlają kilka przyczyn secesji, w tym:

• Niewolnictwo;
• Władza wykonawcza;
• Władza ustawodawcza; i
• Suwerenność państw.

Preambuła

Pierwsze różnice między Konfederatem a Konstytucją Unii pojawiają się już w preambule. Podczas gdy tekst Unii zaczynał się od " My, Amerykanie, w celu stworzenia bardziej idealnego Związku […] "Mając na uwadze, że Konfederaci usunęli wszelkie odniesienia do" Ludzi Stanów Zjednoczonych "i zastąpili je "My, mieszkańcy państw Konfederacji, każde państwo działa w swoim suwerennym i niezależnym charakterze […]"

Chęć oddzielenia się od Unii i wzmocnienia indywidualnych uprawnień i praw poszczególnych państw jest od samego początku jasne. W rzeczywistości w preambule Konfederaci nie odwołują się do celów "doskonałej Unii" ani do "wspólnej obrony" i "ogólnego dobrobytu" wspomnianych w tekście Unionistów. Konfederaci koncentrują się na indywidualnych prawach (państwowych), a nie na wspólnych celach Unii na poziomie krajowym.

Niewolnictwo

Instytucja niewolnictwa jest jedną z kluczowych różnic między Unią a Konfederacyjną Konstytucją. W rzeczywistości oryginalny tekst nie zawierał żadnego bezpośredniego odniesienia do "niewolnictwa" lub "murzyńskich niewolników" - ponieważ w tamtym czasie większość niewolników była handlarzem z Afryki - ale mówili o "Osobie zatrzymanej na służbę lub pracę". Tekst konfederacki bardziej bezpośrednio rozwiązał problem.

• Oba teksty zakazały importu niewolników do Stanów Zjednoczonych - chociaż tekst z Konfederacji wyraźnie odnosił się do "importu Murzynów z rasy afrykańskiej" i dodano klauzulę, która pozwoliła Kongresowi zakazać importu niewolników z państw nie należących do Konfederacji;
• W artykule 1, ustęp 9 (4), Konfederaci dodali jedną z najważniejszych klauzul - tę, która w istocie zachowała i chroniła niewolnictwo. W artykule czytamy: " Nie przyjmuje się ustawy o osiąganiu zadośćuczynienia, prawa ex post facto lub prawa odmawiającego lub ograniczającego prawo własności w Murzynom niewolniczych;”
• Do artykułu unionistycznego chroniącego przywileje wszystkich obywateli wszystkich państw podczas podróży po Unii Konfederaci dodali klauzulę, która pozwalała właścicielom niewolników podróżować w ramach Konfederacji z ich niewolnikami; i
• Konstytucja Konfederacji prawnie chroniła niewolnictwo we wszystkich Konfederatach i nowe terytoria, które mogły zostać zdobyte przez Konfederację, stwierdzając, że " Na całym tym terytorium instytucja niewolnictwa murzyńskiego, jaka obecnie istnieje w państwach Konfederacji, będzie uznana i chroniona przez Kongres oraz przez rząd terytorialny..”

Władza wykonawcza

Konfederaci dokonali kluczowych zmian w artykułach dotyczących władzy wykonawczej - chociaż nie wszystkie zmiany były zgodne z pierwotnym celem polegającym na wzmocnieniu praw poszczególnych państw. Na przykład, zgodnie z tekstem Konfederacji, Prezydent - który mógł służyć przez sześć lat, ale nie mógł ubiegać się o reelekcję - "Może zatwierdzać wszelkie środki i odrzucać wszelkie inne środki w ramach tego samego rachunku. ”

Dziś gubernator Stanów Zjednoczonych ma taką władzę - zwaną "veto elementu liniowego" - podczas gdy prezydent USA tego nie robi. Inne zmiany w oddziale wykonawczym obejmują: między innymi:

• Sekretarze gabinetu mogli zostać wezwani w Izbie lub w Senacie, aby odpowiedzieć na pytania członków Kongresu; i
• Prezydent Konfederacji musiał zgłosić Kongresowi usunięcie (i powody usunięcia) urzędników niebędących gabinetem.

Władza ustawodawcza

Skupiając się na prawach poszczególnych państw, Konstytucja Konfederacji przyznała ograniczone uprawnienia organowi ustawodawczemu. Na przykład zgodnie z nowym tekstem:

• Wszystkie prawa uchwalone przez Kongres mogą mieć tylko jeden temat;
• Kongres nie mógł podnieść podatków i ceł na towary zagraniczne w celu promowania lokalnych produktów - innymi słowy, nowe teksty zakazały protekcjonizmu handlowego;
• Rząd nie był w stanie wypłacić dotacji prywatnym firmom;
• Kongres nie może wspierać dobrobytu przedsiębiorstw;
• Odpowiedzialność budżetowa została nałożona na dział ustawodawczy; i
• Limity zostały nałożone na wydatki na infrastrukturę zatwierdzone przez Kongres.

Suwerenność państw

Poza odmiennymi opiniami państw Północy i Południa na temat niewolnictwa, jedną z głównych przyczyn secesji w 1861 r. Była kwestia suwerenności poszczególnych państw. W rzeczywistości państwa Południa uważały, że unijny rząd federalny uniemożliwia im wykonywanie niezależnych i indywidualnych praw. W związku z tym w nowej konstytucji Konfederaci wyjaśnili, że poszczególne państwa są " działając w swoim suwerennym i niezależnym charakterze, " i dlatego miał więcej suwerennej władzy niż państwa Unii. Jednak tekst Konfederacji nie drastycznie zmienił pierwotną Konstytucję. Rzeczywiście, państwa konfederackie uzyskały pewną władzę i niezależność, ale nowy tekst zabrał również niektóre prawa konkretnych państw.

Zgodnie z nowym tekstem państwa miały moc, między innymi:

• Obawiam się, że przedstawiciele krajowych rządów ich państw, a także sędziowie krajowi są powoływani do sądów swoich państw;
• Inicjowanie umów z innymi państwami w celu regulacji dróg wodnych;
• Rozpowszechniać "weksle" - które w tamtym czasie oznaczały, że poszczególne państwa mogły wydawać własną walutę; i
• Opodatkowanie podatków na statkach krajowych i zagranicznych, które wykorzystują swoje drogi wodne.

Rzeczywiście, zdolność do regulowania dróg wodnych i (ewentualnie) wydawania weksli stanowiły duży krok naprzód dla poszczególnych państw. Jednak nowa konstytucja wyraźnie zabrała niektóre prawa podstawowych państw, w tym:

• Prawo do zakazania niewolnictwa;
• Prawo do zawierania umów o wolnym handlu z innymi państwami; i
• Prawo do przyznawania praw wyborczych osobom niebędącym obywatelami (w Unii poszczególne państwa mogą decydować o tym, czy kwalifikują się oni do głosowania).

Chociaż państwa Południa argumentowały, że są eksploatowane ekonomicznie przez Północ, zmiany dokonane w nowej konstytucji w odniesieniu do praw poszczególnych państw nie zmieniły drastycznie sytuacji.

W rzeczywistości, podczas gdy państwa konfederackie uzyskały niewiele swobód i praw, nowy tekst zabrał również część ich swobód.

streszczenie

Amerykańska wojna domowa i opozycja między północnymi (unionistycznymi) a południowymi (konfederacyjnymi) państwami rozpoczęła się w 1861 r. Od secesji siedmiu państw (później dołączyło ich znacznie więcej) ze Stanów Zjednoczonych.

W 1861 roku Konfederacja wydała nową konstytucję - sprzeciwiającą się pierwotnemu tekstowi unionisty - która weszła w życie w 1862 roku. Chociaż nowy tekst nie zmienił radykalnie oryginalnego systemu federalnego i był wzorowany na Konstytucji Stanów Zjednoczonych, niewiele zmian wprowadzono w odniesieniu do suwerenności, niewolnictwa, władzy wykonawczej i władzy ustawodawczej.

• Konfederacka konstytucja przyznała poszczególnym państwom prawo do dystrybucji weksli, do podważania federalnie wyznaczonych przedstawicieli, do zawierania traktatów regulujących drogi wodne i do nakładania podatków na statki krajowe i zagraniczne wykorzystujące ich drogi wodne. Równocześnie jednak uniemożliwiono państwom zniesienie niewolnictwa w obrębie ich własnych granic, od przyznania prawa głosu obcokrajowcom i swobodnego handlu z innymi państwami;
• Konfederacyjna konstytucja ograniczyła siłę Kongresu, w szczególności w zakresie wydatków na infrastrukturę i protekcjonizmu handlowego. Ponadto tekst Konfederacji nałożył pewne ograniczenia finansowe i odpowiedzialność na rząd, który nie mógł nakładać podatków na zagraniczne produkty w celu ochrony firm Konfederacji;
• Konstytucja Konfederacji dała prawo weta liniowego wobec Prezydenta Konfederacji i ograniczyła mandat Prezydenta do sześciu lat, bez możliwości ubiegania się o reelekcję; i
• Chociaż zakazano wwozu niewolników z Afryki, konstytucja Konfederacji chroniła i prawnie akceptowała niewolnictwo. Co więcej, chronił prawa właścicieli niewolników podróżujących na terytorium Konfederacji wraz z niewolnikami.

Podsumowując, choć nie wprowadzono większych zmian, tekst Konfederacji skupił się na wprowadzeniu i legalizacji niewolnictwa na wszystkich terytoriach Konfederacji oraz na promowaniu praw poszczególnych państw - w celu promowania gospodarczego i politycznego rozwoju Południa.