Konserwacja i zachowanie

Konserwacja a zachowanie

Słowa "konserwacja" i "konserwacja" mogą wydawać się oznaczać to samo, ale w rzeczywistości różnią się pod pewnymi względami. Są to terminy powszechnie używane przez ludzi, którzy próbują chronić środowisko i często są zdezorientowani. Chociaż obie grupy mają podobne ramy, narzędzia i metody, konserwacja i konserwacja różnią się w głównych ideologiach.

Ochrona to zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych. Nasze zasoby naturalne obejmują dziką przyrodę, powietrze, wodę i to, co czerpiemy z ziemi. Niektóre z naszych zasobów naturalnych są odnawialne, podczas gdy inne, niestety, nie są. Niektóre przykłady zasobów odnawialnych to woda, drewno i światło słoneczne. Ochrona odnawialnych zasobów naturalnych oznacza ograniczanie ich zużycia do tempa wolniejszego niż ich wskaźnik zastąpienia. Nieodnawialne zasoby naturalne - takie jak nasze paliwa kopalne - można zaoszczędzić, utrzymując wystarczającą ilość, aby mogły być wykorzystane przez przyszłe pokolenia. Głównym celem ochrony zasobów naturalnych są potrzeby i interesy ludzi; potrzeby te mogą podlegać biologicznym, kulturowym, rekreacyjnym lub ekonomicznym.

Natomiast zachowanie oznacza utrzymanie obecnego stanu czegoś. Zachowanie zasobów naturalnych koncentruje się głównie na zasobach, które nie zostały dotknięte przez ludzi. Główną troską o zachowanie niektórych zasobów jest to, że ludzkość nadmiernie wykorzystywała je do budownictwa mieszkaniowego, rolnictwa, przemysłu, turystyki i innych celów związanych z rozwojem ludzkim, co zniszczyło ich naturalne piękno.

Filozofią ochrony zasobów naturalnych jest to, że ich wykorzystanie jest koniecznością dla postępu i rozwoju człowieka; jednakże eksperci zajmujący się kwestiami związanymi z ochroną środowiska podkreślają, że zmiany nie powinny być marnotrawstwem lub skutkować degradacją środowiska. Ochrona ma na celu zmniejszenie "zużycia" Ziemi. Natomiast ochrona ma na celu utrzymanie zasobów w nieskazitelnym stanie. Konserwatyści starają się w jak największym stopniu zarządzać zasobami, aby zwiększyć ich ilość i umożliwić ludziom czerpanie z nich korzyści; konserwatorzy chcą zachować rzeczy takimi, jakimi są, wierząc, że wszystko i każdy ma prawo do życia, umożliwiając w ten sposób na przykład wzrost drzew bez bycia dotkniętym przez ludzi.

Często konserwacja odbywa się w środowiskach, które już zostały uszkodzone. I odwrotnie, konserwacja jest wykonywana, aby zapobiec zniszczeniu lub zniszczeniu, zanim spowoduje to poważniejsze problemy. Przez większość czasu instytucje archiwalne grupują razem konserwację i konserwację. Dzieje się tak głównie dlatego, że wielu konserwatorów przyrody również odgrywa rolę konserwatora i na odwrót. Ponadto większość pomysłów i metod tych dwóch jest podobna. Aby uczynić je bardziej wyraźnym i wyraźnym, różnica pomiędzy konserwacją i konserwacją polega na tym, że pierwsza z nich ma na celu naprawę szkód, podczas gdy druga stara się zapobiec temu zjawisku.

Ochrona promuje mądre wykorzystanie zasobów i pozwala na ich wykorzystanie w sposób zapewniający ich ciągłą dostępność. Konserwacja natomiast zniechęca do korzystania z zasobów w celu utrzymania ich obecnego stanu; innymi słowy, zachowanie nie pozwala na użycie niektórych zasobów.

Streszczenie:

1. Ochrona i konserwacja mają podobne ramy, narzędzia i metody. 2. Ochrona ma na celu naprawienie szkód. Konserwatyści uważają, że zasoby naturalne powinny być wykorzystywane w sposób zrównoważony, który pozwoli na ich wykorzystanie przez przyszłe pokolenia. 3. Konserwacja zapobiega niszczeniu zasobów przez uniemożliwienie ludziom ingerowania w nie; konserwatorzy starają się utrzymać obecny stan zasobów naturalnych.