EIGRP i OSPF
Protokół Enhanced Interior Gateway Protocol (znany również jako EIGRP) jest zastrzeżonym protokołem routingu opracowanym przez firmę Cisco. Jest luźno oparty na oryginalnej koncepcji protokołu IGRP-Internation Gateway Routing Protocol. Jest to zaawansowany protokół routingu wektora odległości, który zawiera optymalizacje, które mają zminimalizować niestabilność routingu, która została poniesiona po zmianach topologii, a także wykorzystanie przepustowości i mocy obliczeniowej w routerze. Te routery, które obsługują EIGRP, automatycznie redystrybuują informacje o trasie do sąsiadów IGRP. Rutery osiągają to poprzez konwersję 32-bitowej metryki EIGRP na 24-bitową wartość IGRP.
Open Shortest Path First (znana również jako OSPF) to dynamiczny protokół routingu. Jest używany specjalnie dla sieci protokołu IP (lub IP). Jest to protokół routingu stanu łącza i jest najczęściej grupowany z wewnętrznymi protokołami bramy. Działa w ramach jednego autonomicznego systemu (lub AS). OSPF jest prawdopodobnie najczęściej używanym protokołem wewnętrznym (lub IGP), który działa głównie w dużych sieciach korporacyjnych.
EIGRP zbiera dane. Te dane są przechowywane w trzech tabelach: Sąsiedzkiej Tablicy, która przechowuje dane o routerach sąsiadujących z EIGRP (co oznacza te, które są bezpośrednio dostępne przez te interfejsy, które są bezpośrednio połączone); Tablica topologii, która zawiera agregację tabel routingu, które są bezpośrednio gromadzone od wszystkich sąsiadujących bezpośrednio podłączonych (zawiera listę sieci docelowych w sieci trasowanej EIGRP w połączeniu z ich odpowiednimi metrykami); oraz tabelę routingu, która przechowuje faktyczne trasy do wszystkich miejsc docelowych (jest zapełniana danymi przechowywanymi w tabeli topologii dla każdej sieci docelowej, która ma własnego następcę, jak również opcjonalnego możliwego następcy, który został zidentyfikowany). EIGRP różni się od większości innych protokołów wektora odległości, ponieważ nie opiera się na okresowych zrzutach trasy, więc jest w stanie utrzymać swoją tabelę topologii. Informacje, które mają być trasowane, są wymieniane tylko wtedy, gdy ustalone są nowe sąsiednie sąsiedztwa - następnie zmiany są wysyłane.
Protokół OSPF trasuje pakiety IP w pojedynczej domenie routingu, zbierając informacje o stanie łącza z dostępnych routerów. Następnie tworzy mapę topologiczną sieci. Ta topologia określa tabelę routingu, która zostanie przedstawiona w warstwie internetowej - warstwa Internetowa podejmuje decyzję o tym, gdzie będą kierowane informacje oparte wyłącznie na docelowym adresie IP, który został znaleziony w datagramach IP. Protokół OSPF został zaprojektowany specjalnie do obsługi modeli adresowania o zmiennej długości (lub VLSM) lub Classless Inter-Domain Routing (lub CIDR).
Streszczenie:
1. EIGRP jest zastrzeżonym protokołem bramy, który zawiera optymalizacje mające na celu zminimalizowanie niestabilności routingu poniesionej po zmianach topologii; OSPF jest dynamicznym protokołem routingu, który jest używany specjalnie dla sieci IP.
2. EIGRP gromadzi dane w trzech tabelach; Protokół OSPF trasuje pakiety IP w pojedynczej domenie routingu.
