FDIC i NCUA
National Credit Union Administration (NCUA) i Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) są niezależnymi agencjami federalnymi, które regulują instytucje depozytowe. NCUA reguluje i ubezpiecza depozyty kas oszczędnościowych, podczas gdy FDIC reguluje i ubezpiecza depozyty banków.
Zarówno ubezpieczenie depozytowe NCUA, jak i FDIC są poparte pełną wiarą i uznaniem dla Stanów Zjednoczonych. FDIC powstało 16 czerwca 1933 r., Po tym, jak Kongres Stanów Zjednoczonych przyjął ustawę Glass-Steagall w 1933 r. NCUA została założona w 1970 r., Kiedy przejęła operacje Biura Federalnego Związku Kredytów zgodnie z prawem publicznym 91-206. Kongres ustanowił krajowy system do czarterowania i nadzorowania federalnych SKOK-ów za pomocą Federal Credit Union Act w 1934 roku. NCUA nadzoruje federalne karty związków kredytowych, ustanawia politykę unii kredytowych i ubezpiecza "akcje" (formę depozytów) w kredytach federalnych związki zawodowe i kredyty skarbowe notowane przez państwo za pośrednictwem Krajowego Funduszu Ubezpieczenia Udziałów. Głównym celem NCUA jest utrzymanie bezpieczeństwa i solidności kas oszczędnościowych oraz ochrona tych, którzy deponują pieniądze w kasach oszczędnościowych.
Zarówno NCUA, jak i FDIC dążą do budowania społecznego zaufania do systemów bankowości i unii kredytowych, zapewniając ubezpieczenie deponentom i podejmując środki zapobiegawcze, aby zminimalizować ryzyko niepowodzenia przez banki i unie kredytowe. Jeśli bank zawiedzie, FDIC dokonuje wypłaty ubezpieczonych depozytów na rzecz deponenta; w przypadku niepowodzenia unii kredytowych, NCUA dokonuje wypłaty ubezpieczonych depozytów na rzecz deponenta. Zarówno NCUA, jak i FDIC są finansowane przez instytucje członkowskie spełniające wymogi dotyczące rezerw i płynności. Egzaminatorzy banków i kas oszczędnościowych odwiedzają instytucje członkowskie i regularnie sprawdzają, czy przestrzegają zasad bezpieczeństwa i poprawności. Jeśli instytucja członkowska nie stosuje się, zarówno NCUA, jak i FDIC mają uprawnienia do zmiany zarządzania lub podjęcia działań naprawczych.
Różnica między kasą kredytową a bankiem polega na tym, że unii kredytowych jest spółdzielnia typu non-profit, w której członkowie są członkami unii kredytowych. Podczas gdy bank zorganizowany z kapitałem akcyjnym nie dzieli zysków z deponentami, spółdzielnię kredytową posiadają jej członkowie, którzy otrzymują dywidendy - zwykle w formie odsetek - od swoich "udziałów" (tj. Depozytów). Członkowie kas mają zwykle dostęp do pełnego zakresu usług finansowych za pośrednictwem ich unii kredytowych, takich jak rachunki oszczędnościowo-rozliczeniowe, produkty kredytowe, elektroniczne transfery środków oraz inne produkty bankowe i inwestycyjne.
