Adres logiczny i adres fizyczny
Adres służy do jednoznacznej identyfikacji miejsca w pamięci procesora. Adresy te są podzielone na dwa główne typy, z których pierwszy to adres logiczny, a drugi adres fizyczny. Oba mają inną, ale nieco podobną funkcjonalność.
Adres logiczny służy jako adres wirtualny, który jest widoczny dla użytkownika. Adresu fizycznego nie można jednak oglądać bezpośrednio przez program użytkownika, a adres logiczny jest wykorzystywany jako zasób umożliwiający dostęp do adresu fizycznego za pomocą wskaźnika.
Adres logiczny jest również generowany przez Central Processing Unit, gdy program jest wykonywany, podczas gdy adres fizyczny jest faktyczną lokalizacją znalezioną w jednostce pamięci. Kiedy adres logiczny jest odwzorowany na odpowiadający mu fizyczny adres, staje się wspólną jednostką zarządzania pamięcią między procesorem a magistralą, która przenosi pamięć, ponieważ wykonywane zadania są podobne, gdy dociera ona do warstwy translacji adresów i procesora.
Najlepszym sposobem zdefiniowania takiej warstwy jest warstwa łącza danych, która służy jako łącznik między sprzętem i oprogramowaniem całej sieci komputerowej.
Co to jest adres logiczny?
Adres czegoś wygenerowanego przez centralną jednostkę przetwarzania podczas działania programu jest określany jako adres logiczny. Adres jest również nazywany adresem wirtualnym. Dzieje się tak, ponieważ jest on używany jako wytyczna dla architektury, aby zrozumieć, gdzie znajdują się inne rzeczy, ponieważ nie pozostaje w systemie, a zatem zmienna
Program, który pomaga w znalezieniu adresu bazowego, jest wymagany przez komputer w celu znalezienia innych lokalizacji w systemie, stąd logiczny adres. Innym sposobem zrozumienia operacji adresu logicznego jest blok pamięci, który jest używany na początku w systemie. Jest łączony z adresem bazowym, aby utworzyć adres fizyczny, który staje się wariantem z innych adresów z powodu translatora mapowania.
To, co odwzorowuje adres logiczny na odpowiadający mu fizyczny adres, to jednostka zarządzania pamięcią. Czas ładowania i metody wiązania adresu w czasie kompilacji są używane do utworzenia identycznego adresu logicznego i adresu fizycznego, podczas gdy powiązanie adresu w czasie wykonywania powoduje utworzenie innego logicznego i fizycznego adresu. Adresy logiczne zwykle mieszczą się w zakresie od zera do maksimum (od 0 do maksimum). Wynika to z tego, że program użytkownika, który generuje adres logiczny, zakłada, że proces przebiega w lokalizacjach od 0 do maks. Jednak w przypadku adresu logicznego, który ma być użyty, musi zostać odwzorowany na adres fizyczny.
Innym ważnym faktem jest to, że pamięć logiczna zostanie usunięta w przypadku ponownego uruchomienia systemu, dzięki czemu informacje gromadzone zmienne w czasie.
Co to jest adres fizyczny?
Adres fizyczny służy do identyfikacji fizycznej lokalizacji w jednostce zarządzania pamięcią, która oblicza zgodnie ze skorelowanym adresem logicznym. Adres ten nie jest bezpośrednio dostępny ani oglądany przez program użytkownika, dlatego należy mu przypisać adres logiczny, aby był dostępny za pomocą wskaźników, które wskazują lokalizację, ale nie kodu. Zestawy wszystkich odpowiadających adresów fizycznych istniejących w adresie logicznym nazywa się fizyczną przestrzenią adresową.
Kiedy ważny adres jest wykorzystywany jako adres pamięci, zostaje przeniesiony na podstawową listę, w której jednostka zarządzania pamięcią zmienia się w sensownych lokalizacjach na fizyczne lokalizacje. Strategie ograniczania adresów, gromadzenie czasu i czasu ładowania tworzą inteligentne i fizyczne lokalizacje. Adresy fizyczne zwykle mają zakres od R + Zero (R + 0) do R + maksimum (R + maks.) Dla wartości rejestru podstawowego lub rejestru relokacji "R".
Różnice między adresem logicznym i fizycznym
Podstawa Wyróżnienia
Podstawowym sposobem rozróżniania tych dwóch adresów jest to, że adres logiczny jest adresem czegoś, co centralny system przetwarzania generuje w perspektywie programu, podczas gdy adres fizyczny jest faktycznym adresem czegoś, co oblicza jednostka zarządzania pamięcią.
Nazwy kosmiczne
Zestaw wszystkich adresów wygenerowanych przez centralną jednostkę przetwarzającą nazywany jest logiczną przestrzenią adresową. Jednak fizyczna przestrzeń adresowa odnosi się do wszystkich zestawów adresów fizycznych odwzorowanych na odpowiednie adresy logiczne.
Natura
Adres logiczny istnieje wirtualnie i nie ma określonej lokalizacji fizycznie istniejącej w jednostce pamięci, stąd nazywany adresem wirtualnym, podczas gdy adres fizyczny jest dostępną fizyczną lokalizacją istniejącą w jednostce pamięci.
Metoda wiązania - identyczna
Adresy logiczne i fizyczne, które są identyczne, są tworzone za pomocą metod wiążących, znanych jako Czas ładowania i Adres kompilacji.
Metoda wiązania - inna
Metoda wiązania adresu w czasie rzeczywistym generuje adresy logiczne i fizyczne, które różnią się od siebie nawzajem.
Zmienność
Adres logiczny jest zmienny, dlatego będzie się zmieniać w systemie, ale fizyczny adres tego obiektu zawsze będzie stały. Z tego powodu adres logiczny zostaje usunięty po ponownym uruchomieniu systemu, gdy nie następuje zmiana jego odpowiednika, adresu fizycznego.
Adres logiczny a adres fizyczny: tabela porównawcza
Podsumowanie Adres logiczny a adres fizyczny
- Adres logiczny jest generowany przez Central Processing Unit.
- Moduł zarządzania pamięcią oblicza fizyczny adres.
- Program użytkownika ma możliwość przeglądania adresu logicznego.
- Program użytkownika nie ma możliwości bezpośredniego wyświetlania adresu fizycznego.
- Wszystkie zestawy adresów logicznych są nazywane logiczną przestrzenią adresową.
- Fizyczna przestrzeń adresowa odnosi się do wszystkich zestawów adresów fizycznych.
- Adres logiczny jest wirtualny, ale dostęp fizyczny można uzyskać fizycznie.
- Czas ładowania i metody wiązania adresu w czasie kompilacji są używane do utworzenia identycznego adresu logicznego i adresu fizycznego.
- Adres logiczny jest zmienny i zmienia się od czasu do czasu.
- Adres fizyczny jest stały, więc nie zmienia się.
- Adres logiczny jest usuwany po ponownym uruchomieniu systemu.
- Fizyczny adres nie ulega zmianie po ponownym uruchomieniu systemu.
