Neuroprzekaźnik i endorfin
W ludzkim mózgu są pewne substancje chemiczne, które pozwalają impulsowi przejść przez komórkę nerwową do innej. Są to nazywane neurotransmiterami. Przykładem neuroprzekaźnika jest serotonina. Pomaga to w przekazywaniu impulsów nerwowych przez różne neurony lub nawet przez neurony i mięśnie.
Zakończenia aksonów neuronów motorycznych zawierają neuroprzekaźniki. Tutaj stymulują włókna mięśniowe. Te przysadki i nadnercza wytwarzają neuroprzekaźniki. Impuls przechodzi od pierwszej komórki nerwowej do aksonu. Następnie przechodzi do końcówki aksonu i gałek synaptycznych. Każde z tych pokręteł synaptycznych jest w harmonii z ciałem komórki innego specyficznego neuronu. Pokrętła synaptyczne zawierają również neurowłókna, które uwalniają w sobie neuroprzekaźniki. Endorfina jest neurochemiczna. Endorfin zawiera dwie części - endo i sieroce. Endo i sierota oznaczają słowa endogenne i morfinę. Termin endorfin oznacza substancję podobną do morfiny, która pochodzi z organizmu.
Endorfina jest uwalniana przez przysadki i podwzgórze u kręgowców. Kiedy impuls uderza w rdzeń kręgowy, ciało wytwarza endorfiny, które z kolei zapobiegają uwalnianiu większej ilości sygnałów powodujących ból. Ekstremalny stres, podekscytowanie, ćwiczenia, a nawet spożycie ostrych potraw powoduje tę produkcję. Endorfiny są podobne do opiatów, ponieważ powodują analgezję. Stwarza to bezbolesną, zrelaksowaną i łagodzącą sytuację. Innymi słowy, endorfiny działają jak prawdziwe środki przeciwbólowe i pomagają w utrzymaniu bólu przez dłuższy czas.
Warto zauważyć, że słowo "pośpiech endorfinowy" jest powszechnie używane w kontekście radości. Może to być związane ze stresem lub bólem, jak wspomniano powyżej. Ruch cząsteczek jest przekierowywany do miejsc receptorowych widzianych na membranie postsynaptycznej po uwolnieniu neuroprzekaźników. Badanie działania neuroprzekaźników najczęściej prowadzi do znalezienia ważnych informacji związanych z różnymi stanami zaburzeń psychicznych i innych dolegliwości.
Endorfina oznacza aktywność farmakologiczną. Ta aktywność odpowiada czynnościom wykonywanym przez biochemikalia kortykosteroidów, w przeciwieństwie do swoistego preparatu chemicznego.
Endorfin jest zbudowany podobnie jak opioid, np. Opium, heroina itp. Innym faktem jest to, że endorfiny spełniają podobne funkcje. Leki opioidowe działają na ludzki organizm, przyłączając się do receptorów endorfin. Endorfina jest również postrzegana jako neuroprzekaźnik, który pozwala hibernacji zwierzętom takim jak niedźwiedź. W tych przypadkach spowalnia ogólny metabolizm, który powoduje hibernację.
STRESZCZENIE: 1. Neuroprzekaźniki są uwalniane w mózgu i pozwalają impulsowi przejść z jednej komórki nerwowej do drugiej. Endorfina jest neurochemiczna. 2. Przysadka i nadnercza produkują neuroprzekaźniki. Endorfina jest generowana przez przysadki i podwzgórze u kręgowców. 3. Neuroprzekaźniki umożliwiają impulsowi nerwowemu przemieszczanie się z pierwszej komórki nerwowej przez akson, a następnie do końcówki aksonu i gałek synaptycznych. Kiedy impuls uderza w rdzeń kręgowy, ciało wytwarza endorfiny, które z kolei zapobiegają uwalnianiu większej ilości sygnałów powodujących ból. 4. Endorfiny zapewniają ulgę w bólu w przeciwieństwie do neuroprzekaźników. 5. Badanie działania neuroprzekaźników często prowadzi do istotnych informacji związanych z różnymi stanami zaburzeń psychicznych i innych dolegliwości. Endorfina oznacza aktywność farmakologiczną w przeciwieństwie do swoistego preparatu chemicznego. 6. W neurotransmiterach ruch cząsteczek jest kierowany do miejsc receptorów obserwowanych na błonie postsynaptycznej, podczas gdy endorfin zawiera substancję podobną do morfiny pochodzącą z organizmu.
