Kijanki i żaby

Anonim

Kijanka

Płazy występują od ponad 350 milionów lat, a najwcześniejsze znane żaby pojawiają się około 190 milionów lat. Płazy te mają kluczowe znaczenie dla środowiska, ponieważ dostarczają naukowcom informacji o jakości wokół nich. Żaby rozpoczynają swój cykl życiowy w formie jaja, a następnie wylęgają się jako larwy wodne zwane kijankami. Te kijanki z kolei zamieniają się w dorosłe żaby. Cykl życiowy żaby jest jednym z najbardziej niezwykłych przypadków transformacji u kręgowców, a wiele uwagi poświęca się zmianie z kijanki na dorosłą żabę [1].

Wygląd strukturalny kijanek

Baby żaby znane są jako kijanki lub pollywogs. W przeciwieństwie do dorosłych żab bardzo często wyglądają jak ryby i brak im kończyn. Zamiast tego mają długie, podobne do łopatek ogony, które pozwalają im poruszać się i przetrwać w wodzie. Wraz ze wzrostem ich cechy fizyczne zmieniają się na różnych etapach cyklu życiowego wraz z ich wzorcami zachowań i nawykami żywieniowymi [1]. W miarę upływu czasu ich ciało zaczyna się przekształcać w młodego dorosłego. Ogon używany do wiosłowania zmniejsza się, a kończyny zaczynają się rozwijać. Najpierw tworzą się tylne nogi, a następnie kończyny przednie. Szczęka i struktura czaszki są również wyraźnie różne w kijankach. Pod względem czaszki mają chrząstkę zamiast utwardzonej struktury kostnej, jak robią dorosłe żaby. Mają również mniejsze zęby, które pozwalają im żuć rośliny i materię organiczną podczas karmienia [2]. Gdy kijanki powiększają się, ich struktura głowy zaczyna się zmieniać, co prowadzi do rozwoju bardziej określonej szczęki i tworzenia języka. Ponadto skrzela ustępują miejsca płucom, a jelita skracają swoją długość, aby dostosować się do diety dorosłych żab. Wiadomo również, że kijanki mają serce z dwoma komorami i jedną pętlę naczyń [3].

Strukturalny wygląd żab

Podczas gdy kijanki nie mają kończyn i posiadają długie ogony, dorosłe żaby mają z kolei dwie tylne kończyny i dwie przednie kończyny. Kończyny tylne są wyjątkowo mocne i razem ze stopami z błoną pomagają im pokonywać duże odległości i pływać. Dorosłe żaby mają bardziej rozwiniętą kościstą czaszkę i tworzą określony język, który można wykorzystać do karmienia [2]. Język jest muskularny i zastępuje zęby. Dorosłe żaby mają trzy komorowe serce i dwie pętle naczyń, które rozwijają się wraz z upływem czasu, a także płuca wspomagające oddychanie.

Oddychanie w kijankach

Ponieważ kijanki pływają tylko w wodzie i nie mogą przetrwać na lądzie, mają skrzela pomagające im oddychać. Kijanki otwierają usta, gdy pływają i biorą wodę. Gdy zamykają usta, mięśnie przenoszą wodę do skrzeli. Skrzela składają się z małych membran lub płatów zwanych płytkami, które wydobywają tlen z wody, gdy przechodzi nad nimi. Ten tlen wchodzi następnie do krwioobiegu poprzez dyfuzję. Kijanki mogą również pływać na powierzchni wody i czerpać tlen z powietrza. Z upływem czasu kijanki rosną i dojrzewają, a skrzela są zaadsorbowane przez organizm, a następnie rozwijają się inne narządy i układy oddechowe [3].

Żaba

Oddychanie u żab

Oddychanie u żab może następować na jeden z trzech sposobów, mianowicie przez oddychanie skóry, które następuje przez skórę, poprzez oddychanie przez gardło i gardło, które zachodzi przez wyściółkę jamy ustnej i przez oddychanie płucne, które odbywa się przez płuca [2]. Oddech skórny występuje przez skórę, która jest dość cienka. Skóra zawiera również naczynia krwionośne i naczynia włosowate, które znajdują się dość blisko powierzchni. Skóra żab jest prawie zawsze wilgotna z powodu gruczołów, które wytwarzają śluz. Ten śluz utrzymuje skórę w wilgoci i pozwala tlenowi w powietrzu być adsorbowanym w skórze i dyfundowanym do krwioobiegu. Ta forma oddychania stosowana jest głównie podczas hibernacji, ale nie w okresie lęgowym. Oddech płuca występuje, gdy żaby nie zanurzają się w wodzie. Podszewka jamy ustnej jest dość wilgotna i jako taki tlen może być przyjmowany podobnie jak jest przyjmowany przez skórę. Tlen rozpuszcza się w krwioobiegu, a następnie dostaje się do naczyń włosowatych przez dyfuzję. Oddech płucny odbywa się przez płuca, jednak płuca u dorosłych żab są dość słabo rozwinięte. Żaby nie posiadają membran do regulacji ciśnienia powietrza w płucach. Zamiast tego używają ust, nozdrzy i przełyku, aby wepchnąć powietrze do płuc. Oddychanie przez płuca jest zwykle wykonywane, gdy tlen przez oddychanie skórne jest ograniczony.

Karmienie w kijankach

Kijanki są głównie roślinożercami i znane są z tego, że jedzą różne rzeczy, jednak mogą się one różnić w zależności od gatunku. Niektóre gatunki mogą być również wszystkożerne, ponieważ jedzą resztki organiczne z rozłożonych roślin i zwierząt [4]. Zazwyczaj kijanka odżywia glony rosnące na roślinach i skałach lub które tworzą się na powierzchni wody. Zazwyczaj posiadają rząd miniaturowych zębów, które są również znane jako "zębiny" wykonane z substancji podobnej do białka, zwanej keratyną. Po spożyciu alg, przechodzi on następnie do gardła i jelit, gdzie jest dalej trawiony. Kijanki nie mają żołądka, ale raczej długie i zwinięte jelito, które pozwala im jeść roślinę. Ponadto mogą również wymagać pewnej formy białka i wapnia w diecie [5].

Karmienie żabami

Z kolei żaby są mięsożercami i żywią się żywą zdobyczą, taką jak owady, ślimaki, pająki, robaki i małe ryby. Niektóre większe gatunki mogą nawet spożywać ssaki, takie jak jaszczurki, szczury i myszy [5]. Dorosłe żaby nie mają zębów i zamiast połknąć całą zdobycz bez żucia. Używają języka, aby złapać swoją zdobycz i rozwiniętą górną szczękę, aby utrzymać swoją ofiarę [6].

Wniosek

Podsumowując, kijanki można określić jako faktyczne potomstwo żab, które wykluwają się z rzeczywistych żabich jaj podobnych do żab. Chociaż istnieją pewne podobieństwa między nimi, takie jak żaby i kijanki wymagające tlenu, istnieje również wiele różnic między nimi, które można wyraźnie zidentyfikować, jak pokazano powyżej. W miarę ich wzrostu różnice stają się bardziej widoczne wraz z ich zachowaniem i nawykami żywieniowymi.

Podsumowanie różnic między kijankami a żabami

Kijanki Żaby
Kijanki mają skrzela wspomagające oddychanie pod wodą Żaby mają płuca wspomagające oddychanie pod wodą
Kijanki mają ogony i płetwy, które pomagają im pływać Żaby mają przednie kończyn (ramiona) i tylne kończyny (nogi), które pomagają im pływać
Kijanki mają zęby podobne do keratyny, zwane zębami zębowymi Żaby mają drobne zęby na górnej i dolnej szczęce
Kijanki żyją tylko w wodzie Żaby żyją zarówno w wodzie, jak i na lądzie
Kijanki mają dwa komorowe serca Żaby mają trzy komorowe serce
Kijanki są roślinożercami Żaby są mięsożercami
Kijanki mają miękką czaszkę przypominającą chrząstkę Żaby mają dobrze rozwiniętą stwardniałą czaszkę