Zebra i koń
Naukowa nazwa konia to Equus ferus caballus. Jest to ssak kopytny i podgatunek siedmiu istniejących gatunków z rodziny koniowatych. W ciągu ostatnich 45 do 55 milionów lat koń rozwinął się z małego, wielopalczastego stworzenia do dużego zwierzęcia z jednym palcem. Udomowienie koni rozpoczęło się około 4000 p.n.e.
Słowo "zebra" pochodzi od starofrancuskiego terminu zevra, co oznacza dziki tyłek. Zebry słyną z białych i czarnych pasków. Ich wzory i kształty są unikatowe dla poszczególnych zebr. Zebry są zwierzętami społecznymi i znajdują się w dużych stadach lub małych haremach. Zebry nigdy nie były udomowione. Znaleziono trzy gatunki zebr. Są to: Zebra Zebra, Zebra górska i Zebra Grevy'ego. Zebra stepowa i zebra górska należą do podrodzaju Hippotigris, a Zebra Grevy'ego należą do gatunku Dolichohippus. Jest to podobne do osła, podczas gdy Plains i Mountain Zebras są dość blisko koni.
Istnieje wiele cech odróżniających konia od zebry. Struktura kości obu zwierząt jest inna. Zebry posiadają solidne ogony w przeciwieństwie do koni. Anatomia konia sprawia, że używają prędkości, aby uciec przed drapieżnikami. Mają dobrze rozwinięte poczucie równowagi. Mają w sobie silną postawę walki lub lotu. Konie przyzwyczajają się do snu podczas wstawania. Konie kobiece są znane jako klacze i noszą swoje dziecko przez 11 miesięcy. Młody koń nazywa się źrebakiem, który wstaje i biegnie krótko po urodzeniu. Konie są doskonale wyszkolone w wieku od dwóch do czterech lat. Średnia żywotność konia wynosi około 25 do 30 lat.
Zebry znajdują się w różnych miejscach, takich jak sawanny, rasslands, lasy, góry, wzgórza i zarośla. Pewne czynniki antropogeniczne wpłynęły na populację zebr. Zebry polujące na skórki i niszczące ziemie wpłynęły na populację zebry. Zebra Grevy'ego i Góry są uważane za gatunki zagrożone.
