Euchromatyna i heterochromatyna

Euchromatyna vs Heterochromatin

Nasze ciało składa się z miliardów komórek. Typowa komórka zawiera jądro, a jądro zawiera chromatynę. Według biochemików, operacyjną definicją chromatyny jest DNA, białko, kompleks RNA wyekstrahowany z eukariotycznych zlizowanych jąder międzyfazowych. Według nich, chromatyną jest produkt utworzony z pakowanych specjalnych białek powszechnie znanych jako histony. Mówiąc prościej, chromatyna jest przede wszystkim kombinacją kwasu dezoksyrybonukleinowego lub po prostu DNA i innych rodzajów białka. Chromatyna jest odpowiedzialna za pakowanie DNA na mniejsze objętości, tak aby mieściły się wewnątrz komórki. Jest również odpowiedzialny za wzmocnienie DNA dla mitozy i mejozy. Chromatyna zapobiega również uszkodzeniu DNA i kontroluje ekspresję genu i replikację DNA.

Istnieją dwie odmiany chromatyny. Są to euchromatyna i heterochromatyna. Te dwie formy są rozróżniane w cytologiczny sposób, w jaki sposób intensywnie każda forma jest barwiona. Euchromatyna jest mniej intensywna niż heterochromatyna. To tylko wskazuje, że heterochromatyna ma mocniejsze opakowanie DNA. Aby dowiedzieć się więcej na temat różnicy między euchromatyną a heterochromatyną, ten artykuł pozwoli ci szybko rzucić okiem na te dwie formy chromatyny.

Lekko upakowany materiał nazywa się euchromatyną. Choć jest lekko upakowany w postaci DNA, RNA i białka, to jest zdecydowanie bogaty w koncentrację genów i jest zwykle pod aktywną transkrypcją. Jeśli zamierzasz badać eukarionty i prokarioty, znajdziesz obecność euchromatyny. Heterochromatina występuje tylko u eukariontów. Kiedy barwione i obserwowane pod mikroskopem optycznym, euchromatyna przypomina jasne pasma, podczas gdy heterochromatyna jest ciemna. Standardowa struktura euchromatyny jest rozłożona, wydłużona i ma wielkość tylko około 10 nanometrów mikrofibryli. Ta minuta chromatyny działa w transkrypcji DNA do produktów mRNA. Białka regulatorowe genów, w tym kompleksy polimerazy RNA, są zdolne do wiązania się z sekwencją DNA z powodu rozłożonej struktury euchromatyny. Kiedy substancje te są już związane, rozpoczyna się proces transkrypcji. Aktywność euchromatyny wspomaga przeżycie komórek.

Z drugiej strony, heterochromatyna jest ściśle upakowaną postacią DNA. Jest powszechnie spotykany na obwodowych obszarach jądra. Według niektórych badań prawdopodobnie istnieją dwa lub więcej stanów heterochromatyny. Nieaktywne sekwencje satelitarne są głównymi składnikami heterochromatyny. Heterochromatyna jest odpowiedzialna za regulację genów i ochronę integralności chromosomów. Te role są możliwe dzięki gęstemu pakowaniu DNA. Gdy dwie komórki potomne są podzielone z pojedynczej komórki macierzystej, heterochromatyna jest zazwyczaj dziedziczona, co oznacza, że ​​nowo sklonowana heterochromatyna zawiera te same regiony DNA, które powodują dziedziczenie epigenetyczne. Może występować represja materiałów transkrybowalnych z powodu domen granicznych. To zdarzenie może prowadzić do rozwoju różnych poziomów ekspresji genów.

Poniższe podsumowanie zapewnia lepsze zrozumienie dwóch form chromatyny: euchromatyny i heterochromatyny.

Streszczenie:

1. Chromatyna stanowi jądro. Składa się z DNA i białka.

2. Chromatyna ma dwie postacie: euchromatynę i heterochromatynę.

3. Kiedy barwione i obserwowane pod mikroskopem optycznym, euchromatyny są jasnymi pasmami, podczas gdy heterochromatyny są ciemnymi pasmami.

4. Ciemniejsze zabarwienie wskazuje na mocniejsze pakowanie DNA. Heterochromatyny mają zatem mocniejsze opakowanie DNA niż euchromatyny.

5. Heterochromatyny są zwartymi obszarami zwiniętymi, podczas gdy euchromatyny są luźno zwiniętymi regionami.

6. Euchromatyna zawiera mniej DNA, a heterochromatyna zawiera więcej DNA.

7. Euchromatyna ulega wczesnej replikacji, podczas gdy heterochromatyna późno ulega replikacji.

8. Euchromatyna znajduje się w eukariotach, komórkach z jądrami i prokariotach, komórkach bez jąder.

9. Heterochromatina występuje tylko u eukariontów.

10. Funkcje euchromatyny i heterochromatyny to ekspresja genów, represja genów i transkrypcja DNA.