Różnice między imitacją a modelowaniem

Imitacja a modelowanie

W tym artykule omówimy konkretną terapię behawioralną, którą jest imitacja lub modelowanie. Jako terapia behawioralna "imitacja" i "modelowanie" to dwa terminy synonimiczne. Jednak bardziej popularnym terminem jest "modelowanie". Oprócz modelowania "modelowanie" jest również znane jako "uczenie się obserwacyjne" i "nauczanie zastępcze".

Modelowanie lub imitacja to behawioralnie oparta procedura, która ma na celu wzmocnienie lub osłabienie określonego zachowania danej osoby. Modelowanie polega na wykorzystaniu modeli na żywo dla klienta, aby zobaczyć demonstrację na żywo, jak wykonać określone zachowanie lub postawę. Zobaczenie pokazu na żywo dla niego wywoła myśl klienta o tym, jakie konkretne zachowanie chce uzyskać lub zmienić.

W tej procedurze klient nie jest zobowiązany do demonstrowania własnych zachowań, które widzi. Musi tylko obserwować, aby się tego nauczyć. Modelowanie to skuteczna technika, która może pomóc zredukować niechciane zachowanie klienta. Modelowanie lub naśladowanie może również pomóc w zmniejszeniu nadmiernego lęku klienta, gdy dostrzeże, że określone działanie jest kłopotliwe lub niebezpieczne. Dzięki modelowaniu lub naśladowaniu osoba może nauczyć się różnych zachowań społecznych.

Kto potrzebuje terapii modelującej lub imitującej? Modelowanie jest często stosowane w przypadku pacjentów z zaburzeniami lękowymi. Jest również skuteczny u osób z zespołem stresu pourazowego, zaburzeniami zachowania, fobiami, zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi oraz zaburzeniami koncentracji i nadpobudliwości psychoruchowej. Modelowanie lub naśladowanie może być również skuteczne w przypadku osób o słabych umiejętnościach społecznych. Dzięki modelowaniu lub naśladowaniu mogą zdobywać umiejętności społeczne, takie jak mówienie przed wieloma ludźmi lub bycie asertywnym.

Modelowanie lub imitacja terapii opiera się na teorii społecznego uczenia się. W tej teorii powołuje się na znaczenie uczenia się na podstawie zachowania wzorca zachowań z modeli na żywo. Kiedy obserwujesz, masz tendencję do naśladowania działań. Wraz z modelowaniem pewnych zachowań są ich nagrody i kary. Jeśli to zrobisz lub zrobisz to, czy zostaniesz nagrodzony, czy też zostaniesz ukarany?

Modelowanie jest bardzo skuteczne w krótkoterminowej terapii. Jeśli jednak celem jest długoterminowa zmiana w zachowaniu, modelowanie nie może być skuteczne tak jak jest. Zamiast tego terapia modelująca powinna być połączona z innymi terapiami behawioralnymi, takimi jak terapia odgrywania ról i terapia wzmacniająca. Jak sama nazwa wskazuje, terapia odgrywanie ról jest próbą umiejętności, podczas gdy wzmocnienie to nagradzanie nowo nabytych umiejętności klienta.

Skuteczność terapii modelującej zależy również od następujących czynników. Przede wszystkim powinieneś mieć wysoko wykwalifikowany model. Model powinien dobrze wpływać na zachowanie. Model powinien być przyjazny i, w miarę możliwości, model powinien być tej samej płci i wieku klienta. Dzięki temu klient może również swobodnie korzystać z modelu. Kolejnym czynnikiem jest wyraźna demonstracja zachowania. Należy wykazać od najłatwiejszych do najtrudniejszych rodzajów zachowań. Dzięki temu klient może stale zyskiwać kilka zachowań.

Streszczenie:

1. Jako terapia behawioralna "imitacja" i "modelowanie" to dwa terminy synonimiczne. Jednak bardziej popularnym terminem jest "modelowanie". Oprócz modelowania "modelowanie" jest również znane jako "uczenie się obserwacyjne" i "nauczanie zastępcze".

2. Modelowanie polega na wykorzystaniu modeli na żywo dla klienta, aby zobaczyć demonstrację na żywo, jak wykonać określone zachowanie lub postawę.

3. Modelowanie jest często stosowane w przypadku pacjentów z zaburzeniami lękowymi, zaburzeniami stresu pourazowego, zaburzeniami zachowania, fobiami, zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi oraz zaburzeniami koncentracji lub nadpobudliwości psychoruchowej. Modelowanie lub naśladowanie może być również skuteczne w przypadku osób o słabych umiejętnościach społecznych.