Biskup i pastor
Hierarchia znajdująca się w chrześcijańskim kościele często może być myląca, szczególnie dla niechrześcijan. Istnieje wiele różnych nazw określających różne role i poziomy przywództwa. Niektóre z powszechnie używanych terminów obejmują pastora, starszego, biskupa, wielebnego, ministra i kapłana. Obecnie należy zauważyć kilka różnic między dwoma najczęstszymi terminami - biskup i pastor.
Termin biskup pochodzi od greckiego słowa espiskopos, które oznacza "nadzorca". Ponieważ grecki był wczesnym językiem Kościoła chrześcijańskiego, termin ten był często używany w ten sam sposób, jak słowo presbyteros. Presbyteros oznacza "starszy" lub "starszy" i służy jako korzeń współczesnego kapłana. Zaczynając od 2nd wieku, z pismami Ignacego z Antiochii, te dwa określenia zostały wyraźnie rozróżnione i użyte w znaczeniu porządku lub urzędu biskupa. [i]
Termin pastor pochodzi od łacińskiego rzeczownika pastora, co oznacza "pasterz" i od jego najwcześniejszego użycia zawsze odnosił się do roli w kościele, która podejmuje zadanie duchowego pasterstwa w zborze. W Nowym Testamencie był on również synonimem terminu starszy, chociaż tak już nie jest. [Ii]
Terminy pastor i biskup mają dwie odrębne historie dotyczące ich początków i sposobu, w jaki ich znaczenie ewoluowało do obecnej definicji. Kościoły wczesnochrześcijańskie, w tym Kościół w Jerozolimie, były zorganizowane podobnie do synagog żydowskich, ale obejmowały także radę wyświęconych prezbiterów. Następnie w Dz. Ap. 11:30 i 15: 200 w Jerozolimie realizowany jest kolegialny system rządowy, kierowany przez Jakuba Sprawiedliwego, uważanego za pierwszego biskupa miasta. W tym czasie słowa prezbiter i espiskopos (późniejszy biskup) były używane zamiennie i nie w sensie oznaczającym posiadacza urzędu biskupa, co jest znaczeniem, które powstało później. W tym czasie grupa prezbiterów-biskupów nie sprawowała żadnej władzy nad kościołem; była to funkcja przekazana apostołom lub ich delegatom, którzy byli lepiej wykształceni i szanowani. Współczesne znaczenie biskupa pojawia się po raz pierwszy w Tymoteum i Tytusie w Nowym Testamencie, w którym Paweł nakazuje Tytusowi wyświęcanie prezbiterów / biskupów i sprawowanie nadzoru, podczas gdy upomina się o wszystkie inne autorytety. Wraz z rozwojem chrześcijaństwa biskupi zaczęli służyć większym obszarom niż poszczególne zgromadzenia, a zamiast tego mianowani byli kapłanami do zarządzania każdym kościołem jako delegat biskupa. [Iii]
W całej historii termin pastor był używany w znacznie bardziej ogólnym kontekście i mógł być odpowiedni do opisania każdego, kto pełnił rolę duchowego pasterza w wierze chrześcijańskiej. W Starym Testamencie jest to powszechnie określane jako metafora, w której karmienie owiec przez pasterza jest zrównane z duchowym karmieniem ludzi. W Nowym Testamencie używa się go rzadziej i zazwyczaj odnosi się do samego Jezusa. W Ewangelii Jana 10:11, Jezus określa nawet siebie jako "dobrego pasterza". [Iv] Tak więc, podczas gdy oba terminy odnoszą się zarówno do osób, które zapewniają duchowe przewodnictwo wiernym, termin biskup miał stosunkowo sztywną definicję historycznie i we współczesności. razy w porównaniu z terminem pastor.
Obecnie terminy biskup i pastor mogą pojawiać się w każdej gałęzi chrześcijaństwa, ale zazwyczaj są używane częściej w niektórych, a nie w innych. W przypadku biskupów najczęstsze użycie tego terminu pojawia się w Kościele rzymskokatolickim, Wschodnim Kościele Ortodoksyjnym, Kościołach ortodoksyjnych, Komunii Anglikańskiej, Kościele Luterańskim, Niezależnych Kościołach Katolickich, Niezależnych Kościołach anglikańskich i niektórych mniejszych denominacjach. Wiary te zazwyczaj charakteryzują się bardzo sztywną hierarchią, nawet w obrębie klasyfikacji biskupa, a niektóre przykłady podklasyfikacji obejmują: Prezydium lub Prezydenta Biskupa, metropolitę biskupa, wielkiego arcybiskupa, arcybiskupa, biskupa sufragana, biskupa rejonowego, biskupa tytularnego, biskupa pomocniczego, biskupa koadiutora, generała biskup, chorbiskup, najwyższy biskup i kardynał. Zobaczysz termin biskup w Kościele Metodystycznym, w chrześcijańskim Metodystycznym Kościele Episkopalnym, w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, w Kościele Apostolskim, w Kościele Bożym, w Kościele Zielonoświątkowym Boga, w Adwentystach Dnia Siódmego i innych, mniejsze sekty. [v]
Chociaż pojęcie biskupa można znaleźć w wielu różnych wyznaniach chrześcijaństwa, pastor jest często używany w katolicyzmie i protestantyzmie. W Kościele katolickim czasami odnosi się do przywódcy pojedynczego zboru, ponieważ byłby ich pasterzem. Ale zdarza się to tylko okazjonalnie, ponieważ większość katolików określa księdza jako Ojca. W protestantyźmie termin pastor jest znacznie obszerniejszy i jest porównywany do tytułu pracy, który może być użyty dla każdego, kto może pełnić rolę duchowego pasterza, w tym wyświęconych członków kleru, świeckich i studentów seminarium lub absolwentów w procesie ordynacji. [vi]
W wiarach, które używają terminu biskup, wydaje się, że istnieje znacznie bardziej określony i sztywny zbiór obowiązków przypisanych biskupowi, niż moglibyśmy zobaczyć w przypadkach, w których można użyć terminu pastor.Niektóre przykłady obowiązków biskupa polegałyby na wyświęcaniu innych biskupów, kapłanów i diakonów, udzielaniu sakramentu (czasami z pomocą innych duchownych), udzielaniu sakramentu bierzmowania i udzielaniu błogosławieństw kapłanom, którzy udzielili im dodatkowych przywilejów, w tym celebracja Boskiej Liturgii. Najwyższym urzędem w Kościele rzymskokatolickim jest papież, który jest niezbędny biskupowi Rzymu. Wszyscy inni biskupi są wobec niego odpowiedzialni. [Vii]
Ponieważ termin pastor jest używany w znacznie bardziej ogólnym sensie, odpowiednie obowiązki odpowiadają kontekstowi odniesienia. Na przykład, jeśli jest używany w odniesieniu do urzędu, takiego jak starszy, w kościele, obowiązki będą odpowiadać obowiązkom danego urzędu. [Viii]
