Adiunkt i profesor nadzwyczajny

Adjunct Vs Associate Professor

Adiunkt w charakterze profesora pełni rolę uzupełniającą w systemie edukacji. Zamiast pełnoetatowej odpowiedzialności, ten profesjonalista jest jak profesor na pół etatu. Jest on zatrudniany przez instytucję uczącą się na podstawie umowy, a nie na bieżąco. Uniwersytety w ten sposób czerpią korzyści z zatrudniania adiunktów, ponieważ są bardziej elastyczni, opłacani w niższym przedziale wiekowym i otrzymują mniejsze świadczenia (jeśli w ogóle) w porównaniu do zwykłych profesorów najemnych.

Są elastyczne w tym sensie, że instytucja, dla której pracują, może łatwo wysłać swoje usługi, odmawiając odnowienia umowy. Dzieje się tak, gdy pracodawca widzi potrzebę zmniejszenia siły roboczej lub jeśli wynik adiunkta jest daleka od doskonałości. Jak każdy inny nauczyciel czy profesor, nauczyciele adiunktowi muszą spełnić wszystkie wstępne wymagania, takie jak wykształcenie, egzamin i szkolenie, zanim będą mogli uczyć.

Większość, jeśli nie wszyscy, adjunktowi profesorowie nie muszą brać udziału w spotkaniach wydziałowych. Zaklasyfikowani do ról, które nie są związane z rolą w danej instytucji lub na uniwersytecie, nie są uprawnieni do posiadania tytułu i nie mają żadnych obowiązków administracyjnych. Nie są również zobowiązani do prowadzenia badań ani nie są proszeni o publikowanie czegokolwiek dla własnego rozwoju zawodowego. Większość tych stanowisk nie wymaga ukończenia doktoratu.

Wręcz przeciwnie, profesor nadzwyczajny jest kimś, kto należy do stałych i stałych ról w instytucji nauczycielskiej. Często są klasyfikowani jako profesorowie średniego szczebla. Ponadto są pełnoetatowymi członkami wydziału, którzy mogą uczestniczyć zarówno w usługach edukacyjnych dla absolwentów, jak i dla studentów studiów licencjackich.

Wyznaczenie profesora nadzwyczajnego jest dla kogoś, kto może być: instruktorem uniwersyteckim lub lekarzem, który zajmuje się programami nauczania w szpitalu, w którym pracuje. To zależy od tego, gdzie jest przypisany profesor nadzwyczajny. Bycie profesorem nadzwyczajnym oznaczałoby możliwość jednoczesnego nauczania, pisania i prowadzenia badań. Pomimo tej wymagającej roli, obiecano im lepsze bezpieczeństwo pracy niż ich pomocnicy.

1. Adiunktem jest uzupełniający instruktor z bardziej tymczasową pozycją w instytucji uczącej się, a on lub ona nie kwalifikuje się do pracy. 2. Profesor nadzwyczajny odgrywa bardziej stałą rolę w instytucji uczenia się. Pracuje na pełen etat i jest zwykle zatrudniony. 3. Profesor adiunkt ma zazwyczaj mniej wynagrodzeń i świadczeń w porównaniu do profesora nadzwyczajnego.