Antykodon i kodon

Co jest

Antykodony są jednostkami trinukleotydowymi w transportowych RNA (tRNA), które są komplementarne do kodonów w informacyjnych RNA (mRNA). Pozwalają one tRNA dostarczać prawidłowe aminokwasy podczas produkcji białka.

TRNA są łącznikiem między sekwencją nukleotydową mRNA i sekwencją aminokwasową białka. Komórki zawierają pewną liczbę tRNA, z których każdy może wiązać się tylko z konkretnym aminokwasem. Każdy tRNA identyfikuje kodon w mRNA, który pozwala mu umieścić aminokwas w prawidłowej pozycji w rosnącym łańcuchu polipeptydowym, jak określono przez sekwencję mRNA.

W jednym tRNA znajdują się komplementarne sekcje, tworzące strukturę koniczyny, specyficzne dla tRNA. Koniczyna składa się z kilku struktur łodygowych zwanych ramionami. Są to: ramię akceptora, ramię D, ramię antikodonu, ramię dodatkowe (tylko dla niektórych tRNA) i ramię TψC.

Ramię Anticodon ma antykodon, komplementarny do kodonu w mRNA. Jest odpowiedzialny za rozpoznawanie i wiązanie z kodonem w mRNA.

Gdy prawidłowy aminokwas jest połączony z tRNA, rozpoznaje kodon dla tego aminokwasu na mRNA, co pozwala na umieszczenie aminokwasu w prawidłowej pozycji, jak określono przez sekwencję mRNA. Gwarantuje to, że sekwencja aminokwasowa kodowana przez mRNA jest prawidłowo przetłumaczona. Proces ten wymaga rozpoznania kodonu z pętli anty-kodującej mRNA, a w szczególności z trzech nukleotydów w nim, znanych jako antykodon, który wiąże się z kodonem w oparciu o ich komplementarność.

Wiązanie między kodonem i antykodonem może tolerować zmiany w trzeciej zasadzie, ponieważ pętla antykodonu nie jest liniowa, a gdy antykodon wiąże się z kodonem w mRNA, idealna dwuniciowa cząsteczka tRNA (antykodonu) - mRNA (kodon) nie jest powstały. Pozwala to na tworzenie kilku niestandardowych par komplementarnych, zwanych parami bazowymi wahania. Są to pary między dwoma nukleotydami, które nie są zgodne z zasadami Watsona-Cricka dotyczącymi parowania zasad. Dzięki temu ten sam tRNA może dekodować więcej niż jeden kodon, co znacznie zmniejsza wymaganą liczbę tRNA w komórce i znacznie zmniejsza efekt mutacji. Nie oznacza to, że naruszane są zasady kodu genetycznego. Białko jest zawsze syntetyzowane ściśle zgodnie z sekwencją nukleotydową mRNA.

Co jest

Sekwencja genowa kodowana w DNA i transkrybowana w mRNA składa się z jednostek trinukleotydowych zwanych kodonami, z których każdy koduje aminokwas. Każdy nukleotyd składa się z fosforanu, deoksyrybozy sacharydowej i jednej z czterech zasad azotowych, więc w sumie jest ich 64 (4³) możliwe kodony.

Ze wszystkich 64 kodonów 61 koduje aminokwas. Pozostałe trzy, UGA, UAG i UAA nie kodują aminokwasów, ale służą jako sygnały do ​​zatrzymania syntezy białka i są określane jako kodony stop. Kodon metioninowy, AUG, służy jako translacyjny sygnał inicjacji i jest nazywany kodonem start. Oznacza to, że wszystkie białka zaczynają się od metioniny, chociaż czasami ten aminokwas jest usuwany.

Ponieważ liczba kodonów jest większa niż liczba aminokwasów, wiele kodonów jest "zbędnych", tj. Ten sam aminokwas może być kodowany przez dwa lub więcej kodonów. Wszystkie aminokwasy, z wyjątkiem metioniny i tryptofanu, są kodowane przez więcej niż jeden kodon. Nadmiarowe kodony zazwyczaj różnią się trzecią pozycją. Redundancja jest potrzebna do zapewnienia wystarczającej liczby różnych kodonów kodujących 20 aminokwasów oraz zatrzymania i rozpoczęcia kodonów i czyni kod genetyczny bardziej odpornym na mutacje punktowe.

Kodon jest całkowicie określony przez wybraną pozycję początkową. Każdą sekwencję DNA można odczytać w trzech "ramkach odczytu", z których każda dałaby zupełnie inną sekwencję aminokwasów w zależności od pozycji wyjściowej. W praktyce, w syntezie białka, tylko jedna z tych ram posiada znaczące informacje o syntezie białek; pozostałe dwie ramki zazwyczaj powodują zatrzymanie kodonów, co zapobiega ich zastosowaniu do bezpośredniej syntezy białka. Ramka, w której sekwencja białka jest rzeczywiście tłumaczona, jest określona przez kodon start, zwykle pierwszy napotkany AUG w sekwencji RNA. W przeciwieństwie do kodonów stop, sam kodon start nie wystarcza do zainicjowania procesu. Sąsiadujące primery są również wymagane do indukowania transkrypcji mRNA i wiązania rybosomu.

Pierwotnie uważano, że kod genetyczny jest uniwersalny i że wszystkie organizmy interpretują kodon jako ten sam aminokwas. Chociaż tak jest w ogóle, zidentyfikowano kilka rzadkich różnic w kodzie genetycznym. Na przykład w mitochondriach UGA, który normalnie jest kodonem stop, koduje tryptofan, podczas gdy AGA i AGG, które normalnie kodują tryptofan, są kodonami stop. Inne przykłady nietypowych kodonów znaleziono u protozoan.

Różnica pomiędzy

1. Definicja

Anticodon: Antykody to jednostki trójnukleotydowe w tRNA, komplementarne do kodonów w mRNA. Pozwalają one tRNA dostarczać prawidłowe aminokwasy podczas produkcji białka.

Codon: Kodony są jednostkami trinukleotydowymi w DNA lub mRNA, kodującymi specyficzny aminokwas w syntezie białek.

2. Funkcja

Anticodon: Antykodony są łącznikiem pomiędzy sekwencją nukleotydową mRNA i sekwencją aminokwasową białka.

Kodon: Kodony przenoszą informację genetyczną z jądra, w którym znajduje się DNA, na rybosomy, w których odbywa się synteza białek.

3. Lokalizacja

Anticodon: Antykodon znajduje się w ramieniu Anticodon cząsteczki tRNA.

Kodon: Kodony znajdują się w cząsteczce DNA i mRNA.

4. Komplementarność

Anticodon: Antykodon jest komplementarny do odpowiedniego kodonu.

Kodon: Kodon w mRNA jest komplementarny do trypletu nukleotydowego z pewnego genu w DNA.

5. Liczby

Anticodon: Jeden tRNA zawiera jeden antykodon.

Kodon: Jeden mRNA zawiera wiele kodonów.

Anticodon
Antykody to jednostki trójnukleotydowe w tRNA, komplementarne do kodonów w mRNA. Pozwalają one tRNA dostarczać prawidłowe aminokwasy podczas produkcji białka.	Kodony są jednostkami trinukleotydowymi w DNA lub mRNA, kodującymi specyficzny aminokwas w syntezie białek.
Związek między sekwencją nukleotydową mRNA a sekwencją aminokwasową białka.	Przenosi informację genetyczną z jądra, w którym znajduje się DNA, do rybosomów, w których odbywa się synteza białek.
Znajduje się w cząsteczce tRNA.	Znajduje się w cząsteczce DNA i mRNA.
Jeden tRNA zawiera jeden antykodon.	Jeden mRNA zawiera wiele kodonów.
Komplementarny do kodonu.	Komplementarny do trypletu nukleotydowego z określonego genu w DNA.

Streszczenie:

• Antykody to jednostki trójnukleotydowe w tRNA, komplementarne do kodonów w mRNA. Pozwalają one tRNA dostarczać prawidłowe aminokwasy podczas produkcji białka.
• Kodony są jednostkami trinukleotydowymi w DNA lub mRNA, kodującymi specyficzny aminokwas w syntezie białek.
• Antykodony są łącznikiem pomiędzy sekwencją nukleotydową mRNA i sekwencją aminokwasową białka. Kodony przenoszą informację genetyczną z jądra, w którym znajduje się DNA, na rybosomy, w których odbywa się synteza białek.
• Antykodon znajduje się w ramieniu Anticodon cząsteczki tRNA, podczas gdy kodony znajdują się w cząsteczce DNA i mRNA.
• Antykodon jest komplementarny do odpowiedniego kodonu, a kodon w mRNA jest komplementarny do trypletu nukleotydowego z pewnego genu w DNA.
• Jeden tRNA zawiera jeden antykodon, podczas gdy jeden DNA lub mRNA zawiera wiele kodonów.