Rozcięgno i ścięgno
Aponeurosis
Łapacz i ścięgno
Podczas sekcjonowania ludzkiego ciała, natrafiamy na różne struktury w mięśniach i wokół nich, oprócz naczyń krwionośnych, kości i nerwów. Aponeuroses, powięź, więzadła i ścięgna są strukturami widzianymi wraz z mięśniami. Powięzi są tkankami pomocniczymi, które łączą mięśnie z mięśniami, podczas gdy więzadła są tkankami łącznymi łączącymi jedną kość z drugą. Mięśniaki i ścięgna są tkankami łączącymi, które łączą mięśnie z kościami.
Aponeuroza jest niezwykle delikatną, cienką strukturą przypominającą pochewkę, która przywiązuje mięśnie do kości, podczas gdy ścięgna są mocnymi, zaokrąglonymi, sznurkowymi strukturami, które są przedłużeniami mięśnia. Normalnie ścięgna umożliwiają przyczepienie mięśnia od kości początkowej do kości, na której się kończy. Przeczulica ma właściwość odrzutu, a zatem działa jak sprężyna; ilekroć mięsień się rozszerza lub kurczy, nosi on cały dodatkowy nacisk i napięcie. Podobnie, ścięgno ma zdolność do dużej wytrzymałości na rozciąganie i pozwala na właściwe skurczenie mięśnia, zapewniając siłę i wsparcie. Aponeuroza jest białą, przezroczystą osłoną, płaską strukturą jak arkusz, podczas gdy ścięgno jest białą, błyszczącą i szkliwioną, przypominającą linę twardą strukturą.
Ścięgno jest niezwykle ważne dla przywiązań mięśniowych i jest obecne wszędzie tam, gdzie mięsień musi wywierać siłę skurczu na stawie lub gdy kość wstawki jest oddalona. Ścięgno jest tkanką kolagenową, która jest stosunkowo giętka, a zatem może być nawinięta na staw. Aponeuroza brzucha zwana obliqus externus abdominis jest jednym z takich mięśni, który ma strukturę całkowicie aponeuryczną. Ścięgno jest tak elastyczne i ma tak olbrzymią wytrzymałość na rozciąganie, że podczas wykonywania działania, mięsień rozciąga się prawie minimalnie lub pozostaje taki sam, ale ścięgno rozciąga się i kurczy, umożliwiając w ten sposób więcej magazynowania energii w mięśniu. Kiedy mięsień kurczy się lub skraca, ścięgno, które jest obecne, pociąga za kość, w której znajduje się mięśnie, powodując pożądany ruch. Ścięgno jest zatem skuteczną strukturą, która przenosi siłę skurczu do kości. Ponieważ ścięgno jest grube jak sznur, zapewnia ogromną stabilność stawu przegubowego. Bezdechy są dostarczane rzadko z naczyniami krwionośnymi.
Uszkodzenia ścięgna są znacznie częstsze niż urazy podzwrotnikowe, zwłaszcza ścięgna Achillesa, które jest najmocniejszym ścięgnem w ludzkim ciele. Ma także właściwości obciążające. Zapalenie ścięgna jest zapalnym uszkodzeniem ścięgna, podczas gdy; tendinosis to niezapalne uszkodzenie ścięgna. Urazy na ścięgna są często obserwowane u sportowców ze względu na powtarzające się obciążenia obciążające stałą grupę mięśni. Podczas chodzenia, rozcięgno podeszwowe działa głównie w celu podniesienia pięty i obniżenia palca, umożliwiając stabilność łuków stopy. Ponadto, rozedma płuc działa jak amortyzator, przez co kości stopy mogą unieść całą masę ciała, nie zostając zerwanym. Niektóre przykłady rozcięgna to przednie brzuszne rozcięcie, tylne rozcięcie w odcinku lędźwiowym, itp.
Streszczenie: Ścięgno i rozcięgno są tkankami łącznymi, które mają podobny skład, ale różnią się budową. Oboje łączą mięśnie z kościami, ale ich funkcje różnią się, a więc, czynią ich struktury. Ścięgna są twarde jak sztylety, a apeurozy są płaskie i przypominają arkusze, i znajdują się na całym ciele. Ścięgnie pomagają przywiązać mięśnie do kości początkowej i końcowej, a ścięgno w końcu powoduje ruchy mięśni w naszym ciele. Aponeuroses zapewniają siłę i wytrzymałość, podczas gdy ścięgna zapewniają elastyczność i ruchliwość. Image Credit:
