Niedodma i rozstrzeń oskrzelowa
Atelectasis vs rozstrzeń oskrzeli
Atelektasia
Niedodma jest definiowana jako nagłe załamanie tkanki płucnej z powodu niedrożności oskrzeli, co powoduje zmniejszoną lub nieobecność wymiany gazowej. Może wystąpić częściowo lub w całym regionie płuc. Rozstrzenie oskrzelowe jest miejscowym zniszczeniem tkanki płucnej z powodu utraty elastyny w ścianach dróg oddechowych. Istnieje nieodwracalne poszerzenie dróg oddechowych w rozstrzeniach oskrzeli spowodowanych zniszczeniem i jest ono klasyfikowane w obturacyjnych chorobach płuc. Zarówno niedodma jak i rozstrzenie oskrzeli powodują obturacyjne choroby płuc, ale patologia jest bardzo różna. W pierwszym występuje nagła blokada, a w drugiej następuje stopniowe niszczenie prowadzące do poszerzenia.
Najczęstszą etiologią niedodmy jest po operacji klatki piersiowej, z powodu niedrożności spowodowanej światłem kanału, wzrostu ze ściany kanału powietrznego lub ucisku dróg oddechowych spowodowanego spoza światła. Gęste śluzy śluzu lub ciała obce mogą powodować utrudnienia wewnątrz światła, guzy mogą powstawać ze ściany, a ostatecznie powstający guz lub węzeł chłonny i ściskanie światła z zewnątrz może prowadzić do nagłego zatkania rurek. Istnieją wrodzone i nabyte przyczyny rozstrzeni oskrzeli, ale najczęściej spotykane są nabyte. Wśród nabytych przyczyn powszechne są wdychanie ciał obcych, gruźlica, zapalenie płuc i infekcje bakteriami takimi jak gronkowiec i klebsiella. Wrodzone przyczyny rozstrzeni oskrzeli obejmują zespół Younga, zespół Kartagenera lub mukowiscydozę, w których występuje stan zapalny i zmniejszony klirens płynu pęcherzykowego. W niedodmie, po zablokowaniu powietrze jest wchłaniane z pęcherzyków do krwi, a następnie dochodzi do wycofania tkanki płucnej. Opróżniona przestrzeń pęcherzykowa może być później wypełniona płynem pęcherzykowym i komórkami, dzięki czemu płuco ulega rozszerzeniu, wypierając wiele struktur.
W rozstrzeniach oskrzeli występuje nadmierny kaszel i zwiększona odkrztuszanie (flegma), które ma zielonożółty kolor. Jest to najbardziej charakterystyczna cecha odróżniająca je od innych chorób układu oddechowego. Później pojawia się duszność (duszność) wraz z gorączką. W niedodmy, objawy zależą od szybkości, z jaką występuje blok i od części płuca, w którym powstaje blokada. W zależności od tego może wystąpić nagły początek duszności, po którym następują niedotlenienie, niedociśnienie i sinica, a może dojść do śmierci. Jeśli dotknięty obszar jest bardzo mały, może występować tylko duszność i suchy kaszel z lekkim bólem w klatce piersiowej. W związku z tym obie choroby można łatwo odróżnić na podstawie ich przyczyn i objawów. Na zdjęciu rentgenowskim atelektaza będzie postrzegana jako zmętnienie tkanki płucnej lub zapadnięcie się jednego płata lub całego płuca, natomiast rozstrzeń oskrzelowa będzie lepiej diagnozowana na skanie tomografii komputerowej, gdzie wykazuje obecność pęcherzykowatych i podobnych do cysty przestrzeni, które są bardzo specyficzne dla rozstrzenia oskrzeli. Badanie plwociny jest ważne, ponieważ ujawnia organizm wywołujący zakażenie, a zatem można rozpocząć stosowanie antybiotyków. Fizjoterapia klatki piersiowej jest pomocna w usunięciu przeszkody, a elastyczna bronchoskopia światłowodowa jest niezbędna do znalezienia i usunięcia środka blokującego w przypadku niedodmy. W leczeniu oskrzelików istotne jest przyjmowanie odpowiednich antybiotyków, agresywna fizjoterapia i stosowanie leków rozszerzających oskrzela. Streszczenie: Atelaktoza jest ostrą wadą tkanki płucnej z powodu blokady w kanale powietrznym prowadzącej do nagłej trudności w oddychaniu. Rozedma to przewlekłe, stopniowe niszczenie końcowych kanałów powietrznych wraz z gromadzeniem się płynu. Nie można uniknąć niedodmy, jeśli po operacji zostanie podjęta właściwa opieka, natomiast rozstrzeń oskrzelowa jest nieodwracalnym zniszczeniem tkanki płucnej, które można leczyć wyłącznie metodami paliatywnymi.
Image Credit: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Atelectasia1.jpg
