Diction and Tone
Diction vs Tone Dykcję i ton można ogólnie po prostu rozróżnić jako sposób lub styl mowy osoby i różne dźwięki wyrażane z powodu różnych emocji doświadczanych przez niego podczas mówienia.
Dykcja Przede wszystkim dykcja jest określana na dwa różne sposoby. Pierwszy odnosi się do charakterystycznego stylu wypowiedzi lub wypowiedzi osoby mówiącej lub piszącej. Obejmuje słownictwo i wybór słów używanych przez osobę podczas czytania lub pisania. Drugie użycie odnosi się do sposobu, w jaki osoba wypowiada słowa, używany ton i sposób, w jaki zatrzymuje się itp. Podczas mówienia. Jest bardziej związany z mową danej osoby niż ze sposobem pisania.
Dykcja ma osiem różnych elementów; czasownik, rzeczownik, fonem, sylaba, łączność, fleksja, koniunkcja i wypowiedź. Dygresja jest bardzo ważna w mowie, ponieważ może określić, czy mowa lub sposób pisania jest nieformalny lub formalny. Dykcja jest zwykle podpisem pisarza lub mówcy. Staje się jak unikalny odcisk palca, jedna strona pracy konkretnego pisarza, z której można zidentyfikować pisarza. Ustala również standard lub jakość ich pisania. Ton Tone to sposób, w jaki pisarz lub mówca komunikuje postawę lub uczucia postaci, o której pisze lub mówi. Odnosi się również do boiska używanego w języku. Istnieje wiele języków, takich jak mandaryński, które wykorzystują wiele różnych tonów. W tych językach różne tony tego samego słowa zmieniają znaczenie. Są to nazywane językami tonalnymi. Niektóre języki tonalne są somalijskie i japońskie. Somalijski ma tylko jeden ton na słowo. Podobnie, japoński jest również uważany za język tonalny z powodu niskich i wysokich tonów lub tonów.
W innych nowoczesnych językach dźwięki są używane do podkreślenia określonego nastroju. Jeśli ktoś jest zły, smutny, w bólu lub szczęśliwy, ton osoby jest inny. To samo zdanie może oznaczać coś innego, gdy ktoś jest w bólu, a jeden jest szczęśliwy. Streszczenie: Diction ma dwa różne zastosowania. Charakterystyczny styl używany przez pisarza lub mówcę nazywa się dykcją. Zawiera słownictwo i wybór słów używanych do wyrażania emocji. Drugim zastosowaniem jest sposób wymowy słów, ton osoby i sposób, w jaki zatrzymuje się podczas rozmowy. Ton odnosi się jednak do wysokości osoby. Jest to sposób, w jaki pisarz komunikuje uczucia lub postawy postaci. Niektóre języki są nazywane językami tonalnymi, które mają różne tony tego samego słowa i zmieniają jego znaczenie. Jednak dykcja nigdy nie zmienia znaczenia tego słowa, niezależnie od tego, jak się je mówi. Dykcja konkretnego pisarza jest jak jego odcisk palca lub podpis, który jest unikalny, podczas gdy ton jest ogólny. nie może być wyjątkowa dla danej osoby. Jest to unikalne tylko dla danego języka.
