Wirusy DNA i RNA
Wirusy są środkami komunikującymi się, które nie mogą replikować się bez obecności komórki gospodarza. Przenikanie do komórki gospodarza, rozmnażanie się i trzymanie z dala od systemu obronnego organizmu są głównymi punktami przeżycia wirusów.
DNA lub kwas dezoksyrybonukleinowy to główne miejsce przechowywania kodów genetycznych, które zawiera informacje dotyczące funkcjonowania i rozwoju wszystkich żywych organizmów. Znajduje się w jądrze. Cukier obecny w DNA jest dezoksyrybozą i zwykle jest dostarczany z parą cząsteczek znanych jako dwuniciowe cząsteczki z długimi łańcuchami nukleotydowymi. Ta dwuniciowa cząsteczka ma wąski kanał, który utrudnia penetrację enzymów destrukcyjnych.
W wirusach DNA integracja wirusowego DNA jest taka sama, jak pierwotnie połączenie DNA z gospodarzem. Wirus zaszczepi kod genetyczny specyficznie do błony DNA gospodarza, a następnie za pomocą powielania polimerazy RNA. Replikacja zwykle dzieje się w jądrze. Wraz z tworzeniem się wirusów podczas litycznej fazy, błona komórki gospodarza oddziela się i nowe wirusy są uwalniane. Poziom mutacji w DNA jest mniejszy, ponieważ polimeraza DNA wykazuje aktywność rafinacji. Są fascynującymi wewnątrzkomórkowymi pasożytami i bezlitośnie łączą się ze zmianami zachodzącymi w gospodarzu. Specyfika wirusów DNA często kończy się na poziomie transkrypcji. Tego typu wirusy są stałe, dlatego szczepionki działają skutecznie przez lata.
RNA lub kwas rybonukleinowy jest nukleinowym kwasem polimerowym, który odgrywa znaczącą rolę w translacji kodu genetycznego z DNA na produkty białkowe. Znajduje się w jądrze i cytoplazmie. Jest to zazwyczaj jednoniciowa cząsteczka z krótszymi łańcuchami nukleotydowymi. Obecny cukier to ryboza. Kilka wirusów RNA wprowadza RNA do komórki gospodarza i pomija hosta DNA w celu duplikacji i dekodowania. DNA tutaj działa jako wzorzec dla wirusa RNA, a następnie transkrybuje go do białek wirusowych. Niektóre wirusy RNA osadzają enzym transkryptazy, który przenosi wirus RNA do wirusa DNA i łączy się z DNA gospodarza. Następnie następuje proces replikacji DNA. Replikacja zwykle dzieje się w cytoplazmie. Mutacja jest główną przyczyną zmian w kodzie genetycznym wirusów. W RNA mutacja jest wyższa, ponieważ RNA. polimerazy prawdopodobnie popełnia błędy. Są niestabilne i zastępują płaszcz białkowy, który może blefować układ odpornościowy.
Streszczenie:
1. Wirusy DNA są w większości dwuniciowe, podczas gdy wirusy RNA są jednoniciowe.
2. Wskaźnik mutacji RNA jest wyższy niż wskaźnik mutacji DNA.
3. Replikacja DNA odbywa się w jądrze, a replikacja RNA odbywa się w cytoplazmie.
4. Wirusy DNA są stabilne, a wirusy RNA są niestabilne.
5. W wirusach DNA wirusowy kod genetyczny jest wstrzykiwany do DNA gospodarza w celu duplikacji i dekodowania. Wirusy RNA pomijają DNA w celu duplikacji i dekodowania.
