EEPROM i Flash

EEPROM vs Flash

Flash jest bardzo popularnym terminem, jeśli chodzi o nośniki pamięci, ponieważ jest używany przez urządzenia przenośne, takie jak telefony, tablety i odtwarzacze multimedialne. Flash w rzeczywistości jest potomkiem EEPROM, co oznacza elektrycznie wymazywalną programowalną pamięć tylko do odczytu. Główną różnicą między EEPROM i Flash jest typ bramek logicznych, których używają. Podczas gdy EEPROM używa szybszego NOR (kombinacji Not i OR), Flash używa wolniejszego typu NAND (Not and AND). Typ NOR jest dużo szybszy niż typ NAND, ale istnieje kwestia przystępności cenowej, ponieważ ta pierwsza jest znacznie droższa niż typ NAND.

Kolejną zaletą pamięci EEPROM w porównaniu z lampą Flash jest dostęp do przechowywanych danych i ich usuwanie. EEPROM może uzyskać dostęp i usuwać dane bajtowo lub bajtowo na raz. Dla porównania Flash może robić to tylko blokowo. Aby uprościć całość, poszczególne bajty są pogrupowane w mniejszą liczbę bloków, które mogą mieć tysiące bajtów w każdym bloku. Jest to trochę problematyczne, gdy chcesz tylko czytać lub pisać do pojedynczego bajtu na raz; co jest zwykle potrzebne do wykonania kodu programu. Jest to powód, dla którego Flash nie może być używany w obwodach elektronicznych, które wymagają bajtowego dostępu do danych. Dane w Flash mogą być również wykonywane, ale muszą być przeczytane jako całość i wczytane do pamięci RAM.

EEPROM został zaprojektowany do czytania o wiele więcej niż jest napisane. Jest to zgodne z programowaniem układów elektronicznych, w których podczas testowania programu pisze się wiele razy. Następnie jest przechowywany na dobre, tylko do odczytu za każdym razem, gdy dane są potrzebne. Nie jest to odpowiednie dla nośników pamięci, w których dane są rutynowo zapisywane i czytane.

W typowym zastosowaniu Flash jest używany głównie w odniesieniu do nośników pamięci i może mieć zasięg od GB do setek GB. Natomiast EEPROM jest zwykle zarezerwowany do przechowywania stałego kodu w układach elektronicznych. Typowe wartości to od kilobajtów do kilku megabajtów.

Streszczenie:

1. Flash jest tylko jednym typem EEPROM 2. Flash wykorzystuje pamięć typu NAND, natomiast EEPROM używa typu NOR 3. Błysk jest kasowany blokowo, podczas gdy EEPROM jest kasowany bajtowo 4. Flash jest ciągle przepisywany, podczas gdy inne EEPROMy są rzadko przepisywane 5. Flash jest wtedy, gdy potrzebne są duże ilości, podczas gdy EEPROM jest używany, gdy potrzebne są tylko małe ilości