Era i Fue

Era vs Fue

Hiszpański to język romański, który wyewoluował z różnych dialektów Półwyspu Iberyjskiego. Rozprzestrzenił się w innych częściach świata poprzez ekspansję imperium hiszpańskiego. Jest to odmienny język, który ma system dwóch płci.

Czasowniki w języku hiszpańskim są oznaczone naprzemiennie, aspektem, nastrojem, osobą i liczbą. Kończą się na -ar (pierwsza koniugacja), -er (druga koniugacja) i -ir (trzecia koniugacja). Mają siedem czasów, a mianowicie; czas teraźniejszy, czas teraźniejszy doskonały, czas przeszły, czas przyszły, czas warunkowy, czas przedwczesny i czas niedoskonały. Czas przedśny i czas niedokonany są dwiema spiętymi formami czasowników. Czas przedterminowy jest używany do pojedynczych zdarzeń, które miały miejsce w przeszłości w określonym czasie. Jest używany podczas narracji poszczególnych wydarzeń oraz zaznaczania każdego początku i końca działania.

Czas niedoskonały jest używany do wydarzeń lub działań, które mają miejsce stale i dla tych, które torują drogę innym działaniom. Jest również używany do opisania wydarzenia lub osoby w przeszłości oraz jego stanu emocjonalnego i psychicznego w tym czasie. Weźmy przykład hiszpańskiego czasownika "ser", który oznacza "być" po angielsku. Na przykład odnosi się do istoty, pochodzenia i fizycznego opisu rzeczy i zdarzeń, które miały miejsce. Pierwsza niedoskonała napięta osoba jest "erą". "Era" jest używana do opisania, jak rzeczy lub osoby były. Jest to prawie jak rozmowa o osi czasu i służy ona pierwszej osobie (yo) i trzeciej osobie (el, ella, ello). Jest to z grubsza tłumaczone jako "ja / on / ona / kiedyś."

Oto inny przykład: "Yo era muy activo." Byłem bardzo aktywny. Trzecia osoba wskazuje czas preterytu czasownika "ser" to "fue". "Fue" jest używany do opisywania wydarzenia, które wydarzyło się w przeszłości i jak to się stało. Właśnie w tym momencie miało miejsce działanie, które jest używane tylko w trzeciej osobie liczby pojedynczej. Jest to czasownik używany do wskazywania czegoś stałego lub zdarzenia, którego nie można zmienić. Z grubsza przetłumaczone, "fue" oznacza "on / ona / to było." Oto inny przykład: "Fue amor a primera vista." To była miłość od pierwszego wejrzenia. Rozróżnienie między "era" i "fue" może być mylące, ponieważ hiszpańskie czasowniki mają nie tylko kilka czasów, ale nie tylko wskazują na działanie, ale także zawierają inne informacje o tym, kiedy to się stało i kto je zrealizował.

Streszczenie:

1. "Era" jest niedoskonałym napisem hiszpańskiego czasownika "ser", podczas gdy "fue" jest jego czas preterytem. 2. "Era" jest używana do opisania, jak rzeczy były lub jak dana osoba była, podczas gdy "fue" jest używane do opowiedzenia wydarzenia, które wydarzyło się w przeszłości i jak to się stało. 3. "Era" służy pierwszej osobie i trzeciej osobie, podczas gdy "fue" służy jedynie trzeciej osobie liczby pojedynczej. 4. "Era" jest tłumaczona jako "Ja / ona / ona była kiedyś", podczas gdy "fue" jest tłumaczone jako "on / ona / ona".