Dług federalny i deficyt federalny

Terminy "dług federalny" i "deficyt federalny" są często wykorzystywane przez decydentów i praktyków przy omawianiu bogactwa narodu i skuteczności istniejących lub proponowanych polityk.

Te dwa pojęcia są dość podobne, ale nie można ich stosować zamiennie. W rzeczywistości, zgodnie z definicją, deficyt federalny jest " roczna różnica między wydatkami rządowymi a dochodami rządowymi " mając na uwadze, że dług federalny jest "Akumulacja przeszłych deficytów minus nadwyżki" - innymi słowy, dług wskazuje kwotę pieniędzy, jaką rząd federalny winien.

Podczas gdy deficyt narodowy może się zmniejszać lub zwiększać w zależności od wysokości dochodów uzyskanych przez rząd w roku podatkowym, dług jest sumą skumulowaną, która z czasem rośnie, ponieważ rząd nadal pożycza pieniądze, aby sprostać swoim deficytom. W związku z tym deficyt federalny może się zmniejszyć (tzn. Rząd może mieć nadwyżkę budżetową, jeśli gromadzi więcej, niż wydaje), ale jednocześnie dług federalny może wzrosnąć.

Deficyt federalny

Deficyt federalny jest obliczany w każdym roku podatkowym - na przykład rok podatkowy (FY) 2018 trwa od 1 października 2017 r. Do 30 września 2018 r.

Według ostatnich statystyk amerykański deficyt budżetu federalnego za 2018 r. Wynosi 440 mld USD. Dane te uzyskuje się poprzez odjęcie rocznego przychodu w wysokości 3,654 biliona USD od rocznych wydatków w wysokości 4,094 biliona USD (dane z "Fachowego roku przeglądu śródokresowego 2017, tabela S-5," Biuro zarządzania i budżet).

Chociaż rząd zmniejszył deficyt na rok 2017, i pomimo optymistycznych prognoz administracji Obamy, likwidacja deficytu federalnego z pewnością pociągnie za sobą duże podwyżki podatków i ogromne cięcia wydatków.

Pomimo redukcji w ostatnim roku podatkowym deficyt w USA wzrósł w ciągu ostatniej dekady. Wzrost ten zależy od różnych czynników:

• Zwiększenie obowiązkowych wydatków: rząd federalny zapłacił większe sumy na Medicare, Social Security i podobne federalne programy. Obowiązkowe wydatki pochłaniają większość budżetu zebranego z dochodów każdego roku i średnio przekraczają 2 tryliony dolarów rocznie.
• Zwiększenie budżetu wojskowego: podwyżki w budżecie wojskowym wynikały ze strachu przed atakami terrorystycznymi. Wydatki wojskowe wzrosły z 437,4 mld USD w 2003 r. Do 875,2 mld USD w 2011 r.
• Recesja: kryzys finansowy z 2008 r. miał poważne konsekwencje dla budżetu USA jako całości. W rzeczywistości, gdy gospodarka się załamała, dochody podatkowe drastycznie spadły (z 2,57 tryliona USD w 2007 r. Do 2,1 tryliona USD w 2009 r.). Co więcej, rząd został zmuszony do wydania tzw. "Pakietu bodźców gospodarczych", który zwiększył zasiłki dla bezrobotnych i pobudził roboty publiczne (mające na celu tworzenie miejsc pracy).

Rzeczywiście, podczas gdy recesja odegrała dużą rolę w zwiększaniu deficytu federalnego, istnieją inne ważne czynniki, które należy wziąć pod uwagę. Co więcej, od 2008 r. Gospodarka amerykańska w znacznym stopniu się odrodziła (nawet jeśli pozostają one widoczne), a mimo to deficyt federalny nie zniknął.

Wręcz przeciwnie, wydatki deficytowe są celowo tworzone przez rząd w każdym roku podatkowym. Choć może wydawać się to sprzeczne, wydatki rządowe są jedną z głównych sił napędowych wzrostu gospodarczego - jako takie, prezydent i Kongres muszą inwestować w bezpieczeństwo, wojsko, opiekę zdrowotną, infrastrukturę i projekty publiczne. Wydatki nie tylko generują siłę roboczą, ale także pobudzają rozwój gospodarczy. Cykl jest prosty:

1. Rząd wydaje pieniądze inwestujące w gospodarkę kraju;
2. Wzrost gospodarczy zwiększa rynek pracy;
3. Bezrobocie spada, a ludzie mają więcej pieniędzy; i
4. Ludzie wydają więcej pieniędzy i - w konsekwencji - gospodarka rośnie.

Deficyt celowy wydatki są częścią tzw.ekspansywna polityka fiskalna, "Co może również pociągać za sobą obniżki podatków i zwiększone świadczenia.

Wręcz przeciwnie, jeśli rząd potrzebuje lub chce osiągnąć zrównoważony budżet lub nadwyżkę budżetową, wdroży "contractionary fiscal policy, "Co pociąga za sobą zmniejszenie inwestycji publicznych, podwyżki podatków i zmniejszenie świadczeń.

Dług federalny

Dług federalny to łączna kwota pieniędzy, którą rząd USA jest winien. Do tej pory dług federalny USA osiągnął niepokojące 19,8 biliona dolarów. Ogromna ilość jest podzielona na dwie kategorie:

• Gospodarstwa wewnątrznarodowe; i
• Dług publiczny.

Gospodarstwa międzygminne stanowią około 30% całkowitego zadłużenia i są należne różnym agencjom federalnym (ponad 230).

W tym przypadku proces ten jest dość skomplikowany, ponieważ agencje federalne są częścią samego rządu. Gospodarstwa międzygminne powstają, gdy agencje pobierają więcej dochodów podatkowych, niż potrzebują, i wykorzystują dodatkowe pieniądze na zakup amerykańskich obligacji skarbowych (rządowe instrumenty dłużne emitowane przez Departament Skarbu w celu finansowania długu krajowego).

Zgodnie z miesięcznym oświadczeniem Skarbu Departamentu Skarbu USA, według stanu na grudzień 2016 r., Gospodarstwa wewnątrzgospodarcze zostały podzielone w następujący sposób:

• Zabezpieczenie społeczne: ponad 2000 trylionów dolarów;
• Biuro zarządzania personelem Emerytura: 888 miliardów dolarów;
• Wojskowy fundusz emerytalny: ponad 650 miliardów dolarów;
• Medicare: ponad 200 miliardów dolarów; i
• Inne fundusze emerytalne: ponad 300 miliardów dolarów.

Największa część długu (ponad 14 400 bilionów dolarów) jest w posiadaniu społeczeństwa (tj. Inwestorów, podmiotów rządowych, zagranicznych rządów, funduszy inwestycyjnych, przedsiębiorstw, banków, firm ubezpieczeniowych itp.).

Zgodnie z pismem skarbowym Departamentu Skarbu USA, według stanu na grudzień 2016 r. Zadłużenie publiczne zostało podzielone w następujący sposób:

• Zagraniczne rządy / inwestorzy / interesariusze: 6.000 bilionów dolarów;
• Rezerwa Federalna: ponad 2 000 trylionów dolarów;
• Fundusze wzajemne: ponad 1.500 bilionów dolarów;
• Lokalne i krajowe podmioty rządowe: ponad 900 miliardów dolarów;
• Banki: ponad 650 miliardów dolarów;
• Prywatne fundusze emerytalne: ponad 550 miliardów dolarów;
• Firmy ubezpieczeniowe: ponad 300 miliardów dolarów; i
• Przedsiębiorstwa, firmy, firmy i inne firmy oraz inni inwestorzy: ponad 1.500 bilionów dolarów.

Największy udział w zagranicznym zadłużeniu USA mają Chiny (ponad 1,100 bilionów USD) i Japonia (ponad 1,100 bilionów USD). Innymi dużymi posiadaczami są Irlandia, Brazylia, Kajmany, Luksemburg, Belgia, Szwajcaria, Wielka Brytania, Hongkong, Arabia Saudyjska i Indie - które mają od 130 do 245 miliardów dolarów.

Dług USA - który wynosi prawie 20 bilionów dolarów - jest jednym z największych na świecie - mimo że musimy wziąć pod uwagę liczbę ludności i wielkość kraju oraz jego gospodarkę. Rosnące rozmiary długu federalnego można wytłumaczyć kilkoma czynnikami:

• Dług spowodowany jest nagromadzeniem deficytów federalnych (minus nadwyżki) - i prawdopodobnie wzrośnie jeszcze bardziej w związku z dużą obniżką podatków obiecaną przez prezydenta Trumpa;
• Zagraniczne kraje (tj. Chiny i Japonia) inwestują w amerykańskie obligacje skarbowe, aby utrzymać niską walutę;
• Zainteresowane strony nadal kupują obligacje skarbowe, ponieważ są przekonane, że USA mają władzę ekonomiczną, by je spłacić;
• Agencje federalne z nadwyżką dochodów inwestują w obligacje skarbowe (w szczególności zabezpieczenia społeczne); i
• Pułap długu jest nadal podnoszony przez Kongres.

Rosnące rozmiary długu federalnego stanowią poważny problem dla amerykańskiej gospodarki. W rzeczywistości, podczas gdy w krótkim okresie wydatki rządowe są dodatnie, stały wzrost długu krajowego może w końcu osiągnąć punkt krytyczny.

Każdy prezydent musi inwestować we wzrost gospodarczy i promować projekty publiczne; co więcej, kandydaci na prezydenta często obiecują duże obniżki podatków i większe korzyści w celu uzyskania poparcia społeczeństwa. Jednak w dłuższej perspektywie gospodarka USA może ponieść poważne konsekwencje.

Na przykład posiadacze długów mogą żądać wyższych stóp procentowych, popyt na amerykańskie papiery skarbowe może się zmniejszyć, zagraniczne kraje mogą przestać pożyczać pieniądze, a fundusz ubezpieczeń społecznych może nie być wystarczający, aby pokryć świadczenia emerytalne wyżu demograficznego. Gdyby dług federalny osiągnął punkt krytyczny, rząd byłby zmuszony do podniesienia podatków i zmniejszenia świadczeń, podczas gdy fundusze emerytalne drastycznie spadłyby.

streszczenie

Dług federalny i deficyt federalny to dwa kluczowe pojęcia związane z budżetem federalnym USA. Pomimo pewnych podobieństw, dług i deficyt są zupełnie inne i nie można ich mylić.

Deficyt federalny to różnica między wydatkami rządowymi a przychodami rządowymi obliczanymi w każdym roku podatkowym (rok obrotowy trwa od 1 października do 30 września następnego roku), podczas gdy dług federalny to kwota pieniędzy należna od rządu różnym interesariuszom.

Zadłużenie i deficyt są ze sobą ściśle powiązane; w rzeczywistości akumulacja rocznych deficytów jest jedną z przyczyn wzrostu długu federalnego.

Deficyt federalny rośnie, gdy rząd wydaje więcej, niż wydaje. Jednocześnie wydatki rządowe pobudzają gospodarkę i tworzą miejsca pracy - dlatego wszyscy prezydenci celowo tworzą deficyt federalny w każdym roku podatkowym.

Ponadto, nawet jeśli rok budżetowy zakończyłby się zrównoważonym budżetem lub nadwyżką budżetową, dług federalny prawdopodobnie nadal wzrastał. Do tej pory Stany Zjednoczone mają jeden z największych długów federalnych na świecie (prawie 20 bilionów dolarów), a głównymi dłużnikami są zagraniczne rządy, firmy korporacyjne i inne firmy, agencje federalne, banki, firmy ubezpieczeniowe i prywatne fundusze emerytalne.

W dłuższej perspektywie wzrost deficytu federalnego - w połączeniu z rosnącymi stopami procentowymi - może spowodować nieproporcjonalny wzrost długu federalnego, a gospodarka amerykańska może ponieść poważne konsekwencje.