PNB i PKB

Z drugiej strony, PNB odnosi się do PKB dodanego do całkowitej kwoty zysków kapitałowych ze wszystkich inwestycji dokonanych za granicą z kwotą dochodu, jaki zarobili obcokrajowcy w tym kraju, odejmując od całości. Tymczasem formułą obliczania PKB jest dodanie konsumpcji, inwestycji, wydatków rządowych, eksportu z importem odjętego od całości.

Oba terminy używane są w sektorach finansów, biznesu i prognozowania trendów gospodarczych. Ale podczas gdy PKB rejestruje obraz krajowej siły ekonomicznej danego kraju, PNB oddaje obraz tego, jak obywatele danego kraju radzą sobie finansowo. PNB ignoruje obszar produkcji, ale koncentruje się całkowicie na obywatelach danego kraju oraz przedsiębiorstwach i branżach, które są ich właścicielami, niezależnie od tego, gdzie się znajdują.

Co więcej, PKB jest również brane pod uwagę na podstawie aktualnych cen w badanym okresie. Zawiera trzy warianty, które są:

• Nominalny PKB: to produkcja usług i towarów wycenianych według aktualnej ceny panującej na rynku.
• Realny PKB: to produkcja towarów i usług, które są wyceniane w cenach stałych i nie podlegają zmianom rynkowym. Kalkulacja ta pomaga ekonomistom zorientować się, czy produkcja w kraju poprawiła się, czy też nie, bez odniesienia do tego, jak zmieniła się siła nabywcza waluty krajowej.

W krajach o bardzo wysokich inwestycjach zagranicznych PKB jest zawsze o wiele wyższy niż PKB. To jest powód, dla którego różnica między nimi jest bardzo banalna, jeśli chodzi o Amerykę. Jest jednak niezwykle wysoki, jeśli chodzi o kraje takie jak Arabia Saudyjska.

[Obraz pokazuje wzrost PKB na mieszkańca w każdym kraju. Jak widać na zdjęciu Chiny mają najwyższy wzrost PKB na świecie]