Gips i anhydryt
Gips, zwany także uwodnionym siarczanem wapnia (CaSO4 × 2H2O) i anhydrytem (CaSO4), zwany także uwodnionym siarczanem wapnia, są głównymi minerałami w skałach osadowych odpowiednio gipsu skalnego i anhydrytu skalnego. Gips składa się z wapnia, siarki i wody, podczas gdy anhydryt składa się z wapnia, siarki i tlenu. Skały są powszechnie określane jako parki. Gips jest jednoskośny i zwykle występuje w postaci bliźniaczych tabelarycznych kryształów, chociaż może również występować jako prosty. Gips także tworzy drobne, ziarniste masy, czasami gruboziarniste. W swojej typowej postaci gips jest bezbarwny lub biały, ale jeśli obecne są zanieczyszczenia, może być czerwony, brązowy lub pomarańczowy i rozszczepia się na płytki, które mogą być gięte, ale nie są elastyczne. Gips ma miękką konsystencję i można go łatwo zarysować. Jego kryształy są bardzo elastyczne, a smukłe kryształy mogą być lekko zgięte. Czasami formy gipsu w miejscach piaszczystych i piasku mogą zostać uwięzione wewnątrz kryształów podczas ich formowania, co powoduje, że próbka gipsu staje się brązowa i nieprzejrzysta. Jest to bardzo popularny minerał i można go znaleźć w wielu miejscowościach.
Anhydryt jest rombowy i nie reaguje z kwasem chlorowodorowym. Anhydryt jest twardym kryształem o twardości 3,5 i gęstości około 3,0. Jest to rzadki minerał, ponieważ znaczna część jego istniejącego okazu zmienia się w znacznie bardziej gipsową po zmianie. Anhydryt zwykle występuje w miejscach suchych, tworzących się z odwodnienia gipsu. Po ekspozycji na wodę anhydryt powoli zamienia się w gips. Czasami jest używany jako kamień dekoracyjny lub jako odżywka do gleby. Ma również zastosowania przemysłowe, na przykład jako środek suszący lub jako dodatek do cementu. Kopuły solne dają najlepsze kryształy anhydrytu, ponieważ kopuły pochłaniają każdą podziemną wodę, zapobiegając w ten sposób przedostaniu się jej do struktury anhydrytu, ponieważ woda mogłaby spowodować przejście do gipsu. Gdy duże pokłady anhydrytu są narażone na działanie powierzchni ziemi, mogą zmienić się w gips, jeśli nie zostaną natychmiast zebrane i pokryte. Podobnie, jeśli próbki są zbierane i przechowywane w wilgotnych warunkach, mogą również zmieniać się na gips. Zaleca się, aby próbki anhydrytu były zawsze przechowywane w suchym miejscu lub powinny być przechowywane z żelem krzemionkowym, który wchłonie wilgoć w powietrzu. Próbki anhydrytu są dość rzadkie.
Streszczenie: 1. Gips jest uwodniony, podczas gdy anhydryt nie zawiera wody. 2. Gips ma jednoskośną postać krystaliczną, podczas gdy anhydryt ma rombową strukturę krystaliczną. 3. Podczas gdy oba minerały zawierają siarkę, anhydryt zawiera tlen, podczas gdy gips nie zawiera tlenu. 4. Gips zawiera wodę, podczas gdy anhydryt nie, zamiast tego zmienia się w gips po wystawieniu na działanie wody.
