GZIP i TAR

Większość użytkowników systemu Windows jest przyzwyczajona do kompresowania i archiwizowania plików przez jeden program. Niektóre programy, które to robią to Winrar, 7zip i Winzip. Nie dotyczy to jednak środowisk UNIX i Linux, w których archiwizacja i kompresowanie to dwie różne operacje. Tarball to nazwa używana do identyfikacji dowolnej kolekcji plików, które zostały zarchiwizowane w jednym pliku przez aplikację Tar, bez względu na to, czy są skompresowane, czy nie. Chociaż Gzip jest najczęściej stosowanym narzędziem do kompresji używanym z archiwami, nie jest to jedyne. Istnieje również inne narzędzie kompresji o nazwie Bzip2, które może kompresować plik dalej, ale zajmie dużo więcej czasu.

W tworzeniu spakowanego archiwum istnieją zalety i wady w porównaniu ze standardowymi aplikacjami, które je obsługują. Spakowane archiwum może znacznie zmniejszyć rozmiar pliku. Narzędzie kompresujące nie kompresuje plików pojedynczo, ale traktuje cały plik jako jeden duży plik. Jest to jeszcze bardziej widoczne w przypadku częściowo skompresowanych plików, takich jak pliki GIF i JPG.

Wadą korzystania z tego formatu jest to, że nie można wyodrębnić pojedynczego pliku. Ponieważ całe archiwum jest skompresowane jako całość, należy również zdekompresować całe archiwum przed wyodrębnieniem pojedynczego pliku. Wyodrębnienie pojedynczego pliku z dużego spakowanego archiwum może zająć znacznie więcej czasu niż wyodrębnienie pojedynczego pliku z tych samych plików skompresowanych i zarchiwizowanych przy użyciu innego narzędzia, takiego jak Winrar lub Winzip.

Streszczenie: 1. Gzip to narzędzie kompresji używane do zmniejszania rozmiaru pliku 2. Tar jest archiwizatorem służącym do łączenia wielu plików w jeden 3. Gzip i Tar są zwykle używane w tandemie, aby utworzyć tarballe, które są skompresowane w znacznym stopniu 4. Wyodrębnianie pojedynczego pliku może trwać o wiele dłużej w przypadku skompresowanych archiwów w formacie zip niż w innych formatach