Duma i poczucie własnej wartości
Duma bardzo różni się od poczucia własnej wartości. Duma jest po prostu zdefiniowana jako poczucie nadmiernej wartości własnej, podczas gdy samoocena może być synonimem poczucia własnej wartości, ale niekoniecznie jest tak wysoka. Stąd samoocena to stabilny poziom poczucia własnej wartości. Jest to raczej łączna suma uczuć godności.
Eksperci twierdzą również, że samoocena jest formą cech osobistych. Jest większy niż jakakolwiek pojedyncza wiara i jest w rzeczywistości większy niż czyjekolwiek pojedyncze uczucia czy emocje. Wręcz przeciwnie, duma jest raczej postawą, a ponieważ jest w nadmiarze, jest również akceptowana jako wada.
Duma jest również uważana przez większość społeczeństw i religii na całym świecie za grzech, podczas gdy samoocena jest jedną z normalnych cech, które każdy ma. Pod tym względem duma nie jest naprawdę zła, bez względu na jej poziom, a samoocena nawet na wysokim poziomie może być nadal dobra.
Wysoka samoocena niekoniecznie oznacza dumę. Jeśli walczysz z kimkolwiek, by udowodnić, że masz rację, to jest duma. Kiedy wykonujesz swój taniec naprawdę dobrze na oczach wszystkich, ponieważ wierzysz, że jesteś dobry, to jest to przejaw wysokiej samooceny. Jest bardzo różny od twierdzenia, że jesteś najlepszy i że nikt nie może cię pokonać w tańcu. Ta myląca lub myląca myśl sprawia, że osoba dumna cierpi, a nie tylko zbyt wysoką samoocenę (dumę), ale nadmierną jej ilość.
Poczucie własnej wartości jest zwykle wyrażane jako stosunek lub związek między dwoma czynnikami. Wyższy współczynnik (licznik) to sukces jednostki nad dolnym czynnikiem (mianownikiem), który odzwierciedla niepowodzenia danej osoby. Stosunek ten jest względnie niestabilny, ponieważ awarie mogą na przykład wystąpić prawie zawsze. Poczucie własnej wartości jest zwykle postrzegane lub obserwowane na podstawie własnego zachowania. Przekonasz się, czy dana osoba ma względnie wysoką samoocenę, jeśli idzie z przejściem w dół, z przesiąkniętą pewnością siebie, nawet jeśli jest trochę otyły. Pokazywanie pewności siebie poprzez chodzenie głową prosto, z uśmiechem jest przejawem pozytywnego zachowania, które wiąże się z wysoką samooceną.
Ponieważ duma jest nadwyżką samooceny, jej formuła jest przepełnionym sukcesem, bez patrzenia na błędy. To tak, jakby osoba z dumą nie była w stanie uświadomić sobie, że jest zła (prawie idealna) i uważa siebie za zawsze słuszną. Poczucie własnej wartości jest wtedy, gdy czujesz się dobrze i chcesz, aby wszystko było dobrze. Duma to wiara, że nie jesteście tylko dobrymi, ale najlepszymi i że będziecie dążyć do tego, aby stać się lepszymi niż najlepsi, nawet poświęcając ludzi wokół siebie.
Streszczenie: 1.Pride definiuje się jako wysoki stosunek do własnej wartości, podczas gdy samoocena jest równoznaczna z wartością własną i najprawdopodobniej jest na bardzo stabilnym poziomie. 2.Pride uważa się za postawę lub wady, podczas gdy poczucie własnej wartości jest uważane przez psychologów za rodzaj cechy osobistej. 3. Prowokacja jest zła do tego stopnia, że uważa się ją za grzech na całym świecie, podczas gdy samoocena nie jest zwykle uważana za grzech sam w sobie. 4. Samoocena to stabilny stosunek sukcesu do porażki, podczas gdy duma jest nadmiarem dobrego lub właściwego uczucia, bez względu na złe samopoczucie lub bycie złym.
