Cukier i słodzik
Cukier to termin, dzięki któremu łatwo metabolizowane węglowodany są znane. Różne rodzaje cukru znane są jako sacharoza lub sacharoza (cukier domowy), laktoza (cukier mleczny), fruktoza (cukier owocowy), maltoza (cukier słodowy) i glukoza (dekstroza). Cukier jest jadalną, krystaliczną substancją, która pochodzi z trzciny cukrowej lub buraka cukrowego. Substancje słodzące są dodatkami, które są włączone do żywności w celu dodania słodyczy. W rzeczywistości słodziki mogą być naturalne lub sztuczne i są stosowane jako substytuty cukru. Cukier stanowi główny składnik cukierków, a spożywany w nadmiernych ilościach może prowadzić do otyłości, próchnicy i cukrzycy. Słodziki to składniki, które na ogół nie są zatwierdzane przez organy akredytacyjne i państwa.
Unia Europejska zatwierdza substancje słodzące, takie jak acesulfam K, cyklaminian, aspartam, taumatyna, sacharyna i neohesperydyna. Są one używane jako słodziki stołowe i generalnie nie zawierają kalorii. Cukier lub jego substytuty nie są jednak pozbawione efektów ubocznych. Substytuty cukru są również znane jako poliole. W intensywnych substancjach słodzących praktycznie nie ma zawartości kalorii. Słodziki są pozbawione kalorii, a cukry zawierają około 2,4 kilo kalorii. Słodziki są często słodsze niż słodycze lub substytuty cukru. Ogólnie poliole nie są tak słodkie jak zwykły cukier; słodziki intensywnie słodzą, czasem nawet 450 razy w stosunku do cukru.
Słodziki nie są dobre dla zębów, ponieważ przeciwdziałają bakteriom kwasotwórczym w jamie ustnej, które odrzucają je jako składniki odżywcze. Istnieją pewne klasy "przyjaznych" substancji słodzących, które słodzą twoje jedzenie, jednocześnie dbając o dobre samopoczucie. Cukier ma również swoje potencjalne wady, jednym z nich jest jego działanie przeczyszczające, co oznacza, że nie należy go nadmiernie konsumować. Jeśli zdiagnozowano u ciebie cukrzycę, musisz ograniczyć spożycie cukru, chociaż sam cukier nie prowadzi do cukrzycy. Podczas gdy twój lekarz może poprosić cię o ograniczenie cukru, sztuczne słodziki mogą pomóc, ponieważ mają niską kaloryczność.
streszczenie
1. Cukier odnosi się do łatwo metabolizowanego węglowodanu; słodzik jest dodatkiem dodawanym do żywności w celu uzyskania efektu słodzenia 2. Cukier we wszystkich swoich postaciach nie wymaga uwierzytelnienia; słodziki muszą być zatwierdzone przez jednostkę akredytującą lub UE 3. Cukier jest kaloryczny, podczas gdy słodziki mogą mieć charakter kaloryczny lub nie kaloryczny 4. Intensywne środki słodzące są przygotowywane za pomocą procedury syntetycznej i zapewniają niewielką lub żadną energię; substancje cukrowe eliminują kluczowe składniki mineralne z diety
