Tylenol (paracetamol) i aspiryna
Obecne pokolenie jest niezwykle używane do tworzenia pigułek na każdą drobną chorobę. Leki mogą powodować więcej szkód niż korzyści, jeśli zostaną użyte nieostrożnie. Mówi się, że nadmiar wszystkiego jest szkodliwy, a zatem uzasadnienie jest ważne przed spożyciem silnych leków, takich jak Tylenol lub aspiryna.
Aspiryna i Tylenol są zarówno środkami przeciwbólowymi (środkami przeciwbólowymi), ale ich sposób działania jest zupełnie inny. Aspiryna działa poprzez hamowanie prostaglandyn (hormonów wytwarzających sygnały bólowe), ale działa lokalnie i zatrzymuje wytwarzanie sygnałów bólowych. Tylenol jest również nazywany paracetamolem i zawiera acetaminofen. Paracetamol jest również inhibitorem prostaglandyn, ale hamuje enzym cyklooksygenazę. W ten sposób kontroluje ból poprzez kontrolowanie sygnałów, zanim dotrą do mózgu. Aspiryna ma właściwości przeciwpłytkowe w niskich dawkach, ale ma właściwości przeciwzapalne w dużych dawkach. Paracetamol jest bardzo silnym środkiem przeciwgorączkowym, co oznacza, że pomaga obniżyć gorączkę, ale aspiryna jest słaba. Aspiryna jest stosowana w leczeniu zaburzeń kolagenowych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie kości i stawów, spondyloartropatia, jako lek przeciwzapalny do kontrolowania stanu zapalnego, a tym samym zmniejsza gorączkę i ból stawów. Ze względu na swoje właściwości przeciwzakrzepowe (zapobiega tworzeniu się grudek krwi w naczyniach krwionośnych) stosuje się go w przypadkach pacjentów poddanych kardiochirurgii i obejściom serca. W przypadku angioplastyki nowy stent umieszcza się w zablokowanej tętnicy serca. Aby zapobiec zatykaniu nowo postawionego stentu, aspiryna w niskiej dawce jest podawana pacjentom w nieskończoność. Zapobiega również chorobie wieńcowej serca, jeśli codziennie stosuje się ją w małych dawkach. Aspiryna jest stosowana w przypadku raka jelita grubego, ponieważ zmniejsza ryzyko zachorowania na raka, jeśli jest przyjmowana regularnie przez 2 lata. Ponadto jest on stosowany w udarach niedokrwiennych i przemijających napadach niedokrwiennych (TIA), które występują z powodu krzepnięcia krwi. Wcześniej kwas acetylosalicylowy podawano pacjentom w celu zmniejszenia gorączki, ale stanowił on zagrożenie dla dzieci z powodu zespołu Reye'a (choroba, w której występuje zaburzenie mózgu i wątroby). To niebezpieczeństwo doprowadziło do drastycznego zmniejszenia stosowania kwasu acetylosalicylowego w celu kontrolowania gorączki. Paracetamol lub Tylenol jest bardzo silnym środkiem przeciwbólowym. Właściwości kontrolujące ból są tak silne, że mogą być używane do kontrolowania bólu po operacji i u pacjentów z nowotworem w stadium terminalnym. Paracetamol ma bardzo słabe właściwości przeciwzapalne, a jeśli zostanie zastosowany u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem, będzie łagodnie kontrolować tylko ból, a podstawowe reakcje immunologiczne będą się pogarszać. Paracetamol jest lepiej tolerowany u pacjentów z nadmiernym wydzielaniem kwasu żołądkowego (żołądka) niż z aspiryną, co powoduje erozję żołądka powodującego wrzód żołądka. Istnieje wiele negatywnych skutków zarówno dla aspiryny, jak i Tylenolu. Efekty uboczne wspólne dla obu to zaburzenia wątroby, ale są szczególnie częste w przypadku paracetamolu. Inne działania niepożądane to obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy i ust), dezorientacja, wysypka ze świądem (pokrzywka), krwotok z żołądka (krwawienie z żołądka) i małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi). Skutki uboczne aspiryny to skurcz oskrzeli (skurcz dróg oddechowych płuc), owrzodzenie żołądka i krwawienie z żołądka. Jedną z bezwzględnych przeciwwskazań dotyczących aspiryny jest krwawienie z wrzodu żołądka, ponieważ dodatkowo pogarsza to krwawienie. Podsumowanie: Aspiryna jest częściej stosowana jako długotrwały lek zapobiegawczy u pacjentów z sercem, podczas gdy Tylenol jest ograniczony do ostrych stanów, aby złagodzić ból i gorączkę. Tylenol i aspiryna, choć stosowane w przypadku wielu dolegliwości, mogą okazać się śmiertelne, jeśli zostaną zastosowane bez konsultacji z lekarzem.
