Typowe i nietypowe antypsychotyki

Anonim

typowy kontra nietypowy antypsychotyk

Antybiotyk jest lekiem, który służy do radzenia sobie z psychozą. Jest to uspokajający lek psychiatryczny, który jest głównie stosowany u pacjentów z zaburzeniem dwubiegunowym i schizofrenią. Anty-psychotycy dzielą się na dwa pokolenia. Pierwsza generacja nazywana jest typowym anty-psychotycznym, a druga generacja nazywana jest atypowym anty-psychotycznym. Typowi antypsychotykowie byli pierwszymi, którzy zostali odkryci. Mogą być stosowane w leczeniu pobudzenia, ostrej manii i innych stanów. Działa poprzez blokowanie receptorów w szlakach dopaminy mózgu. Mogą powodować pozapiramidalne zaburzenia kontroli ruchowej u pacjentów. Mogą one stać się trwałe nawet po zaprzestaniu leczenia. Te ruchy obejmują mimowolne drżenie i sztywność ciała. Typowe działania niepożądane typowych leków przeciwpsychotycznych to skurcze mięśni, przyrost masy sztywności mięśni i suchość w jamie ustnej. Jednym z poważnych skutków ubocznych, które mogą się rozwinąć, jest stan zwany późną dyskinezą. Fatalnym skutkiem ubocznym może być złośliwy zespół neuroleptyczny, który charakteryzuje się zmienionym stanem psychicznym i gorączką. Typowi antypsychotyści są podzieleni na 3 klasy. Są to niska moc, średnia siła i wysoka moc. Przykładami typowych środków antypsychotycznych są Droperidol, Mesoridazine, Perphhenazine, Prochlorperazine i Thiothixene.

Nietypowi anty-psychotycy są również znani jako antypsychotycy drugiej generacji. Niektóre leki są zatwierdzone przez FDA w leczeniu stanów takich jak depresja, dwubiegunowa i ostra mania. Działa poprzez blokowanie receptorów w szlakach dopaminy mózgu. Jest mniej prawdopodobne, że wywołają pozapiramidalne zaburzenia kontroli ruchowej u pacjentów. Częstymi działaniami niepożądanymi atypowych leków przeciwpsychotycznych są skurcze mięśni, przyrost masy sztywności mięśni i suchość w jamie ustnej. Rzadziej powodują stan zwany późną dyskinezą. Mogą powodować skrajne osłabienie i zmęczenie oraz nienormalne zmiany w schematach snu. Przykłady leków obejmują Amisulpryd, Paliperydon, Quepin, Olanzapinę i Lurazydon. streszczenie

1. Nietypowi antypsychotyki mają mniej skutków ubocznych niż typowi antypsychotykowie. 2. Nietypowi przeciwpsychotykowie oferują większą skuteczność w zmniejszaniu objawów psychotycznych niż typowi antypsychotycy. 3. Stosowanie się pacjentów do leków przeciwpsychotycznych jest większe w przypadku nietypowych niż typowych. 4. Nietypowi antypsychotyści rzadziej powodują pozapiramidowe zaburzenia kontroli ruchowej u pacjentów. 5. Nietypowi antypsychotycy nie podnoszą poziomu prolaktyny w surowicy w porównaniu z typowymi antypsychotycznymi. 6. Nietypowi antypsychotyści przylegają bardziej niż typowi antypsychotykowie. 7. Nietypowi antypsychotycy mają wyższy wskaźnik nieciągłości niż typowi antypsychotyków, ponieważ są znacznie łatwiejsze do zaprzestania przyjmowania i mniej uzależniające. 8. Nietypowi antypsychotycy są generalnie bardziej rekomendowani w porównaniu z typowymi antypsychotycznymi.