WPF i Windows Forms
Windows Presentation Foundation (znany również jako WPF) to podsystem graficzny. Jest używany do renderowania interfejsów użytkownika w aplikacjach Windows. W momencie powstania, WPF (znany jako "Avalon") został wydany jako część.NET Framework, wersja 3.0. Następnie użyto go do usunięcia zależności od przestarzałego podsystemu GDI. WPF jest zbudowany na DirectX - zapewnia to akcelerację sprzętową. Umożliwia również nowoczesne funkcje interfejsu użytkownika - na przykład przezroczystość, gradienty i transformacje. Jest to spójny model programowania do tworzenia aplikacji i zapewnia definitywną separację między interfejsem użytkownika a logiką biznesową w nim zawartą.
Windows Forms to graficzny interfejs programowania aplikacji (znany również jako graficzny interfejs API). Jest to funkcja systemu Windows.NET Framework i zapewnia dostęp do natywnych elementów interfejsu Microsoft Windows. Realizuje to zadanie poprzez zawijanie interfejsu API systemu Windows, który już istnieje w zarządzanym kodzie - czyli wymaga kodu, i będzie wykonywany tylko pod kontrolą maszyny wirtualnej Common Language Runtime, co spowoduje kod Bytecode. Często jest uważany za zamiennik opartej na C ++ biblioteki klasy Microsoft Foundation; nie zapewnia jednak modelu porównywalnego z kontrolerem widoku modelu (lub MVC) - w związku z tym niektóre biblioteki pozycyjne i zewnętrzne zostały utworzone w celu zrekompensowania.
WPF oferuje nową alternatywę języka znaczników, znaną jako XAML. Jest to inny sposób definiowania elementów interfejsu użytkownika i relacji z innymi elementami interfejsu użytkownika. Aplikacja zdefiniowana jako WPF może być wdrożona na komputerze lub hostowana w przeglądarce internetowej. Jest również w stanie obsłużyć bogatą kontrolę, projektowanie i rozwój wizualnych aspektów programów uruchamianych przez Windows. Jego celem jest ujednolicenie szeregu usług aplikacji, w tym interfejsów użytkownika, rysunków 2D i 3D, dokumentów stałych i adaptacyjnych, zaawansowanej typografii, grafiki wektorowej, grafiki rastrowej, animacji, powiązania danych, dźwięku i wideo. WPF zawiera mnóstwo funkcji, w tym między innymi usługi graficzne, wiązanie danych, opcje układu i szablonu oraz opcje efektów.
Windows Forms to aplikacja sterowana zdarzeniami obsługiwana przez platformę Microsoft.NET Framework. Tym, co odróżnia formularze Windows od standardowych programów wsadowych, jest to, że spędzają większość czasu, czekając na użytkownika, aby zainicjować działanie - na przykład wypełnienie pola tekstowego lub kliknięcie przycisku. Jest to naprawdę oparte na interakcji użytkownika z komputerem. Istnieje alternatywna implementacja Windows Forms znana jako Mono. Jest to projekt prowadzony przez firmę Novell, którego celem jest stworzenie zgodnego ze standardem Ecma zestawu narzędzi zgodnego z.NET.
Streszczenie:
1. WPF jest graficznym podsystemem renderującym interfejsy użytkownika w aplikacjach Windows; Windows Forms to graficzny interfejs API, który zapewnia dostęp do natywnych elementów interfejsu Microsoft Windows.
2. WPF jest alternatywą języka znaczników, która definiuje elementy interfejsu użytkownika i relacje z innymi elementami interfejsu użytkownika; Windows Forms to aplikacja sterowana zdarzeniami obsługiwana przez platformę Microsoft.NET Framework.
