Xanax i Valium

Xanax to nazwa handlowa alprazolamu. Alprazolam jest krótkodziałającym lekiem przeciwlękowym, stosowanym w leczeniu różnych zaburzeń lękowych, takich jak lęk paniczny, ogólne zaburzenia lękowe i zaburzenia lękowe. Należy do klasy benzodiazepin i silnie wiąże się z receptorami GABAA. Alprazolam jest chemicznym analogiem triazolamu, który różni się pod nieobecność atomu chloru w pozycji o pierścienia -6-fenylowego. Ponadto cząsteczka działa jako środek uspokajający i przeciwdrgawkowy. Maksymalne efekty osiąga się w ciągu 1,5 do 1,6 godziny w przypadku zespołu lęku napadowego. Najczęstsze działania niepożądane obejmują uspokojenie polekowe, senność, niedociśnienie i zaburzenia równowagi. Lek wiąże się z potencjalnymi objawami odstawienia, ponieważ może powodować właściwości przyzwyczajenia. Ponadto lek może powodować CNS (depresja centralnego układu nerwowego).

Valium to nazwa handlowa diazepamu, który jest również benzodiazepiną. Wskazaniami Valium są lęk, objawy odstawienia związane z alkoholem i innymi benzodiazepinami, skurcze mięśni, drgawki, bezsenność i zespół niespokojnych nóg. Lek jest również stosowany do wywoływania utraty pamięci, szczególnie w takich stanach jak zespół stresu pourazowego. Częste działania niepożądane obejmują senność i brak koordynacji. Jednakże ciężkie działania niepożądane występują rzadko i mogą obejmować myśli samobójcze i zwiększone ryzyko napadów.

Oba powyższe leki działają na receptory GABA-A. Te receptory są kanałami chlorkowymi bramkowanymi ligandem. Stąd, kiedy taki lek działa na te receptory, wejście jonów chlorkowych następuje w błonie postsynaptycznej i powoduje jej hiperpolaryzację. W związku z tym leki działają w celu zmniejszenia wypalenia potencjału czynnościowego w kolejnych neuronach i powodują uspokojenie umysłu. Leki te działają na struktury układu limbicznego, które są związane z emocjami i uczeniem się. Receptor GABA-A jest heterodimerem i składa się z podjednostek alfa, beta i gamma, które są odpowiedzialne za określone działania, takie jak uspokojenie, miorelaksanty, utrata pamięci (amnezja następcza) i działania przeciwdrgawkowe. Szczegółowe porównania obu tych leków wyjaśniono poniżej:

funkcje	Valium (diazepam)	Xanax (alprazolam)
Związek chemiczny	Benzodiazepina	Benzodiazepina
Struktura chemiczna
Mechanizm akcji	Agonista receptora GABA-A stymuluje wejście jonów chlorkowych do sąsiednich neuronów i hamuje je	Agonista receptora GABA-A stymuluje wejście jonów chlorkowych do sąsiednich neuronów i hamuje je
Zwiększa stężenie dopaminy w prążkowiu	Nie	tak
Wskazania	Głównie stosowane w leczeniu bezsenności związanej z lękiem, zespołem odstawienia alkoholu i atakami paniki. Stosowany również w leczeniu zawrotów głowy, tężcowi, leczeniu wspomagającym paraplegię lub tetraplegię	Różne zaburzenia związane z lękiem i lękiem, takie jak GAD, Panic Disorders. Jest to przede wszystkim anksjolityczne
Pomija podwzgórze Przysadkowej oś nadnerczy	słabo	silnie
Stosowany w leczeniu objawów odstawienia benzodiazepiny	tak	Nie
Leczenie epileptycznego stanu	Stosowany jako terapia pierwszego rzutu i działa jako silny środek przeciwdrgawkowy	Niezalecane, ponieważ może powodować drgawki
Leczenie eclampsia	tak	Nie
Przeciwwskazania	Ataksja (utrata chodu), hipowentylacja, problemy z wątrobą, dializa, Kobiety w ciąży, śpiączka i ciężka depresja, miastenia	Zawroty głowy, niedociśnienie i utrata równowagi. Nie wolno podawać go z alkoholem
Stosowanie w pediatrii	Nie zaleca się poniżej 18 lat, oprócz epilepsji	Może być podany poniżej 18 lat pod nadzorem lekarza
Starsi pacjenci	Może powodować zatrzymanie krążenia, dlatego należy go podawać ostrożnie i monitorować osobom z dolegliwościami serca	Może być podawany osobom w podeszłym wieku
Objawy odstawienia	Nie jest ciężki, ponieważ okres półtrwania w fazie eliminacji jest dłuższy	Średni okres półtrwania w fazie eliminacji osocza jest krótszy o około 11,2 godziny
Skutki uboczne	Depresja, uspokojenie	Żółtaczka, halucynacje i uspokojenie
Uzależnienie od narkotyków	Niska	Wysoki
Droga podania	Doustnie, IV (w postaci rozcieńczonej) oraz IM i czopek. Trasa IM ma powolną absorpcję.	Głównie ustnie
Początek akcji	Bardzo szybko w ciągu 5 minut i odpowiednio 15-30 minut podawania dożylnego i IM	Powolne uwalnianie
Efekty szczytowe	W ciągu 15 minut do jednej godziny	1,5-1,6 godziny lub nawet tygodnie
Biodostępność	Bardzo wysoko	Pomniejszy
Wiązanie białek	96-99%	80%