Różnice między dihydropirydyną a niedihydropirydyną

Dihydropirydyna a niedihydropirydyna

Jeśli masz wysokie ciśnienie krwi, najprawdopodobniej znasz blokery kanału wapniowego. Są to leki przepisane przez lekarza w celu obniżenia ciśnienia krwi. Blokery kanału wapniowego kierują się na tętnicze mięśnie gładkie, zmuszając je do rozluźnienia i wywołania rozszerzenia naczyń obwodowych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Podczas gdy wszystkie leki blokujące wapń opierają się na tym procesie w celu wyleczenia nadciśnienia, nadal są one podzielone na dwie kategorie: dihydropirydynę i nonhydropirydynę. Jeśli Twój lek należy do kategorii dihydropirydyny, najprawdopodobniej używasz Felodypiny, Nifedypiny, Nicardipiny lub Amlodypiny do leczenia ciśnienia krwi. Z drugiej strony, jeśli lekarz przepisał Ci lek przeciwnadwodoropirydynowy, możesz wybrać między Verapamilem a Diltiazemem, dwoma najpopularniejszymi lekami pochodnymi nonihydropirydyny na rynku. Być może zastanawiasz się, dlaczego blokery wapnia występują w dwóch rodzajach, jeśli używają tego samego procesu w celowaniu w gładkie mięśnie tętnic? Powodem tego jest fakt, że leki DHP i inne niż DHP mają znaczące różnice, od poziomu toksyczności, hemodynamicznych skutków ubocznych i interakcji lekowych.

Po pierwsze, w odniesieniu do efektów inotropowych, leki DHP mają wyższą wartość w rozszerzeniu naczyń obwodowych w porównaniu z lekami niebędącymi DHP. Oznacza to, że leki DHP nie zmniejszają stężeń wapnia w takim stopniu, jak robią to leki inne niż DHP. Zamiast tego polegają na wzroście napięcia współczulnego poprzez baroreceptory, co prowadzi do pozytywnego efektu inotropowego. Z drugiej strony, leki niebędące DHP mają ujemny efekt inotropowy, ponieważ minimalizują stężenie wapnia i negatywnie wpływają na czynność serca. Oznacza to, że pacjenci z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi nie powinni przyjmować leków innych niż DHP. Lekarze zwykle przepisują leki DHP, aby uniknąć nasilenia zaburzeń sercowo-naczyniowych.

Po drugie, leki inne niż DHP nie wpływają negatywnie na częstość akcji serca pacjentów. W rzeczywistości pomaga w leczeniu nieprawidłowości związanych z rytmem serca, takich jak arytmia. Leki inne niż DHP koncentrują się na powolnym przewodnictwie przedsionkowo-komorowym, jak również na obniżeniu wskaźnika węzła zatokowo-przedsionkowego. Ten proces jest idealny do leczenia migotania przedsionków, jak również nadkomorowych tachyarytmii lub "arytmii" w terminach laika. Z drugiej strony, leki DHP nie wpływają na węzeł zatokowo-przedsionkowy ani przewodzenie przedsionkowo-komorowe, czyniąc je nieskutecznymi w leczeniu arytmii. Istnieją nawet doniesienia, że ​​leki DHP zwiększają częstość akcji serca, a nie ją normalizują.

Po trzecie, zarówno DHP jak i inne niż DHP mają swój udział w negatywnych skutkach ubocznych. Jak wspomniano wcześniej, pacjenci z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi nie mogą przyjmować leków innych niż DHP, podczas gdy leki DHP mają tendencję do zwiększania częstości akcji serca. Ponadto leki przeciw DHP nie są przepisywane pacjentkom w ciąży, ponieważ powodują zawroty głowy, ból głowy i zaczerwienienie. Zarówno leki DHP, jak i inne niż DHP mogą również wywoływać zaparcia i refluks żołądkowy.

Pod względem interakcji lekowych, non-DHP mają tendencję do blokowania działania enzymów cytochromowych, a także transportera leku P-glikoproteiny. Oznacza to, że wszystkie leki przyjmowane przez układ enzymatyczny mają zwiększony wpływ na całe ciało. Należy również zauważyć, że ponieważ leki niebędące DHP normalizują częstość akcji serca, nie powinny być przyjmowane jednocześnie z beta-blokerami, ponieważ może to spowodować zablokowanie węzła AV.

Streszczenie:

Leki DHP i inne niż DHP są stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Podczas gdy używają tego samego podstawowego procesu wazodylatacji, mają dodatkowe mechanizmy, które mogą sprawić, że będą odpowiednie w pewnych warunkach.

Pozytywne, inotropowe działanie leków DHP czyni je idealnymi dla pacjentów ze schorzeniami sercowo-naczyniowymi. Z drugiej strony, działanie redukujące wapń leków innych niż DHP wywołuje negatywną reakcję inotropową, która może nasilać zaburzenia sercowo-naczyniowe.

Leki inne niż DHP normalizują częstość akcji serca i są szczególnie przydatne u pacjentów z arytmią. Leki DHP działają odwrotnie i nie powinny być przyjmowane przez pacjentów, którzy chcą znormalizować częstość akcji serca, ponieważ wykazano, że zwiększa ona częstość akcji serca, a nie ją zmniejsza.

Leków DHP nie powinny przyjmować kobiety w ciąży, ponieważ powodują zawroty głowy, ból głowy i zaczerwienienie. Wszystkie blokery kanałów wapniowych mogą wywoływać zaparcia i refluks żołądkowy.

Leki inne niż DHP wzmacniają działanie wszystkich leków przyjmowanych przez układ enzymatyczny. Ponadto, leki inne niż DHP nie powinny być przyjmowane w spoistości z beta-blokerami.