Trudeau vs Harper - zdefiniowano kanadyjski podział polityczny

Justin Trudeau

Wyścig premiera w 2015 roku jest bliższy, niż wielu jest gotowych przyznać. A scena rozgrywa się między dwoma kluczowymi aktorami politycznymi: obecnym premierem Stephenem Harperem i liderem Partii Liberalnej MP Justinem Trudeau. Nigdy wcześniej kanadyjski podział polityczny nie był bardziej oczywisty niż dystans między tymi dwoma postaciami. Z jednej strony stoi Harper, obecny krajowy lider o silnych neokonserwatywnych referencjach popartych planowanym zrównoważonym budżetem. Po drugiej stronie znajduje się Trudeau, postępowy przywódca parlamentarny o znacznym rodowodzie politycznym i popularnym apelu.

Stephen Harper

Długowieczność oddziela tych kandydatów, więc oczywiste starcie pomiędzy nowymi i starszymi odegra się w tym porównaniu. Harper pozostaje starszym mężom stanu, posiadającym wieloletnie polityczne wpływy, aby wesprzeć jego stałą kadencję jako premiera. Harper ubiegał się o swój pierwszy post w 1988 r. I zyskiwał sobie reputację polityczną, gdy Trudeau wciąż wchodził w okres dojrzewania. Różnica w kadencji jest otwarta na interpretację: szanowany weteran jednego z mężczyzn to emeryt z innego mężczyzny. Wzrost popularności Trudeau i spadek popularności Harpera w sondażach są wystarczającym dowodem na to, że wielu Kanadyjczyków może być przygotowanych na nową erę w kanadyjskiej polityce.

W dobie kryzysu finansowego dominuje ekonomia. Liberalny program Trudeau koncentruje się na powiększaniu klasy średniej. W animowanym filmie Trudeau wytyczył podstawy swojej polityki gospodarczej, którą najlepiej scharakteryzować jako keynesistyczną - wykorzystując krótkoterminowy zagregowany popyt poprzez wydatki publiczne jako środek do leczenia recesji. Trudeau twierdzi, że kanadyjski rząd federalny radził sobie z deficytami i długami w ciągu ostatnich kilku dekad, pozostawiając miejsce na publiczne inwestycje w edukację, infrastrukturę, badania i ogólny wzrost gospodarczy.

Harper jest bardziej sceptyczny co do roli rządu w kreowaniu wzrostu gospodarczego. "Jeśli Ottawa da, to Ottawa może odebrać," Harper twierdzi. Jego polityczna spuścizna była jednym z surowości, ponieważ nadal bilansuje budżet. Na przykład, Harper głęboko włożyła w budżet Kanady Środowiskowej, zmniejszając swój budżet o 1,3 mld USD w 2007 r. Do 949 mln USD w 2015 r. Dzięki tym ogromnym ograniczeniom wydatków Kanada jest w stanie w pełni zrównoważyć swój budżet i stworzyć nadwyżkę w budżecie. 2015 - po rozpoczęciu roku fiskalnego deficyt w wysokości 55,6 mld C $. Wiele partii opozycyjnych jest sceptycznych, szczególnie biorąc pod uwagę brak przejrzystości w zakresie wskaźników danych oraz fakt, że budżet jest odpowiednio zbalansowany w ciągu roku wyborczego.

Jeśli rząd ma coś zrobić, zgodnie z Harper, jest to promowanie umów handlowych z wschodzącymi gospodarkami międzynarodowymi. Harper odegrał dużą rolę w przejściu Kanady w coraz szybciej rozwijającą się globalną gospodarkę. Pracując nad negocjowaniem umów handlowych na dużą skalę, takich jak kompleksowa umowa gospodarczo-handlowa z Unią Europejską i rurociąg Keystone XL z USA, Harper wprowadził napływ zagranicznych inwestycji do Kanady podczas swojej kadencji. Jako były wykonawca ropy naftowej Harper jest często krytykowany jako zbyt kameralny w stosunku do międzynarodowych korporacji, które czerpią korzyści z tych umów handlowych. Eskortowanie w firmach takich jak chiński Nexan i malezyjskie Petronas pozostawia otwarte pytania o to, jaka jest prawdziwa lojalność podmiotów zagranicznych.

Poza oczywistymi różnicami ekonomicznymi, Trudeau i Harper również drastycznie różnią się od kwestii społecznych. Trudeau uzyskał równe wsparcie i krytykę za poparcie legalizacji marihuany. Harper wykorzystał to stanowisko, aby wzmocnić swoje własne uprawnienia karne, pokazując, że zawsze był "twardy na punkcie przestępczości". Oprócz dekryminalizacji chwastów, Trudeau aktywnie wspierał równość małżeństw dla społeczności LGBTQ, zwiększony dostęp do aborcji, gdy życie matki jest w niebezpieczeństwie i kilka innych tradycyjnych progresywnych platform. Tymczasem Harper nadal macha flagą tradycyjnych, rodzinnych wartości - lobby, które stara się chronić tradycyjną definicję małżeństwa między mężczyzną i kobietą, prawo płodu do życia i upodmiotowienie modelu rodziny nuklearnej.

Co dziwne, jedną wspólną cechą tych dwóch kandydatów jest były premier Pierre Trudeau. Oczywiście, Justin może prześledzić swój biologiczny rodowód do swojego ojca, Pierre'a. Jednak to właśnie polaryzacyjny Narodowy Program Energetyki Pierre'a, który znacjonalizował zyski z produkcji ropy, zainspirował Harpera do oddalenia się od liberałów. Pomimo różnic, Trudeau i Harper chcą tego samego: zdrowej, żywej i wydajnej ekonomicznie Kanady. Tak właśnie osiągają ten cel, który sprawia, że ​​taki spektakl na arenie politycznej jest spektaklem, który może wystąpić w wyborach w 2015 roku.