Korsarz i Pirat
Terminy pirat i korsarz są często używane do wskazania tego samego; w praktyce często są uważane za wymienne. Istnieje jednak wyraźna różnica między tymi dwoma
Pierwszym prawdziwym rozróżnieniem pomiędzy tymi dwoma będzie rzeczywiste znaczenie tych terminów. Mówiąc o piratach i korsarzach, obraz, który każdy z nich budzi, jest typowy dla tradycyjnego pirata. Jednak korsarz jest zdefiniowaną i wyraźnie odrębną klasyfikacją podrzędną piratów. Tak więc, chociaż wszyscy piraci są uważani za piratów, nie wszyscy piraci są korsarzami. Korsarze żyli tylko przez krótki czas; były aktywne od początku XVII wieku, a na początku XVIII wieku korsarze wyginęli. Nazwa buccaneer pochodzi od francuskiego słowa "boucan", które jest wędzonym mięsem wytwarzanym z dzikich świń i bydła. Ludzie, którzy stali się korsarzami, zaczęli od sprzedaży tych produktów na wybrzeżu statkom przechodzącym przez nie. Kiedy zdali sobie sprawę, że mogą zarabiać więcej dzięki piractwu, zaczęli życie kradzieży.
Termin pirat jest bardziej ogólnym określeniem, które odnosi się do wszelkiego rodzaju kradzieży na otwartym morzu. Piraci, w tradycyjnym sensie, atakowaliby wszystkie statki lub miasta wzdłuż wybrzeża z zamiarem okradania czegokolwiek wartościowego lub porywania więźniów w celu uzyskania okupu. Są złodziejami z łodzią. Termin ten można nawet wykorzystać do opisania każdego, kto ucieka drogą morską. Obejmuje to wiele różnych osób, co ostatecznie oznacza, że określenie pirat jest znacznie szersze niż korsarz. [Ii]
Inną ważną różnicą między piratem a piratem będzie związek, który każdy ma z własną narodowością, jak również z innymi narodami. Korsarze przybyli z wyspy Hispaniola. Byli odrębną grupą w swojej populacji, a kiedy wyginęli, tak samo była grupa społeczno-etniczna, która je obejmowała. Jako ludność byli bardzo wytrzymałymi mężczyznami, którzy potrafili przetrwać ekstremalne warunki. Stali się również bardzo biegli w strzelaniu i szybko zaczęli pracować z francuskimi i angielskimi prywatnymi statkami, które zajęły się walką z hiszpańskimi statkami.
Ponieważ piraci są ostatecznie grupą bezprawną, zazwyczaj odrzucają jakąkolwiek narodową przynależność, gdy tylko przyjmą styl życia. W praktyce nie pracują oni ani nie pracują dla innych krajów i nie dyskryminują przy zakładaniu zakładników. Nie uważają oni, że ofiary dowolnej narodowości są poza zasięgiem [iii].
Ponieważ narodowe przynależności obu grup są bardzo różne, miałoby sens, aby ich status prawny lub legitymacja każdej grupy również się różniły. Ponieważ piraci zazwyczaj nie mają lojalności wobec żadnego narodu, a ich jedynym celem jest popełnienie czynu rabunkowego i / lub przestępczej przemocy, oni i ich działania są potępieni na całym świecie. Nie ma uzasadnienia dla ich działań, które mogą być zatwierdzone przez jakikolwiek kraj i są zwykle surowo karane po schwytaniu.
Status prawny i legitymacja korsarzy jest nieco mroczna i niejednoznaczna. Ponieważ pracowali czasem dla Francuzów i Anglików, nazywali się korsarzami. Korsarz odnosi się do osoby, która służyła na prywatnym statku, który został zachęcony do ataku na wrogie statki i porty. Mieliby oficjalną sankcję i ochronę kraju sponsorującego, a kraj ten z kolei otrzymałby część zysków uzyskanych dzięki tym staraniom. Korsarz angażuje się tylko w działania wojenne z wrogiem, a nigdy z sojusznikami. Z tych powodów ich działania zostały uznane za legalne - przynajmniej dla narodów, które je sponsorowały. Ponieważ korsarze uważali się za korsarzy, często płynęli pod ochroną listu markowego, który byłby przyznawany przez władze brytyjskie, francuskie lub holenderskie. Listy te były jednak często oszukańcze i nieważne z prawnego punktu widzenia. Była to epoka powszechnego analfabetyzmu, więc zasadniczo mogli przekazać każdy list jako uzasadniony, nawet jeśli tak nie było. Co więcej, nawet w przypadkach, gdy korsarze mieli uzasadniony list do działania, często nie przestrzegali wymaganych warunków wojennych w tych okolicznościach i często atakowali wroga w czasach, gdy nie było na to żadnego nakazu. Ich niejednoznaczny status został wykorzystany przez Hiszpanów po schwytaniu. Często byli karani, zwykle przez powieszenie lub gilotynę, bez względu na to, czy ataki były licencjonowane przez inny kraj. [V]
Ponieważ piractwo istniało od początków podróży morskich i morskich, miało miejsce niemal w każdym regionie świata. Najwcześniejsze udokumentowane akty piractwa miały miejsce na wodach egejskich i rozprzestrzeniły się na Morzu Śródziemnym. Stamtąd rozprzestrzenił się na każdy region, który przeżywał ciężkie podróże, w tym Afrykę, Azję, Zatokę Perską, Morze Karaibskie i Amerykę. [Vi]
Ponieważ korsarze pochodzili z Hispanioli i często atakowali hiszpańskie okręty, niemal wyłącznie operowali na Morzu Karaibskim w krótkim czasie, w którym dokonywali ataków.
Historia i zapis piratów jest znacznie dłuższy i zróżnicowany niż w przypadku korsarzy. Korsarze działali w epoce historii i wkrótce potem zmarli, co oznacza, że ich dziedzictwo historyczne jest krótkie i kompletne.
Pierwszy udokumentowany akt piractwa wystąpił w 14th wiek B.C.Od tego czasu piraci działają w różnych regionach na całym świecie. Przechodzą także przez okresy popularności, które słabną w innych czasach. Piraci wciąż istnieją we współczesnym świecie, a każdemu, kto podróżuje w Somalii lub jej okolicach, zwykle radzi się niebezpieczeństwa. Oznacza to, że historia piratów jest niezwykle długa i prawdopodobnie rozszerzy się na przyszłość. [Vii]
