ADHD i zespół Aspergera
Dojrzewanie mózgu, co odzwierciedla wiek, w którym obszar kory osiąga grubość szczytu, w ADHD (powyżej) i prawidłowy rozwój (poniżej). Lżejsze obszary są cieńsze, a ciemniejsze obszary grubsze. Jasnoniebieski w sekwencji ADHD odpowiada tej samej grubości, co jasnofioletowy w normalnej sekwencji rozwojowej. Najciemniejsze obszary w dolnej części mózgu, które nie są związane z ADHD, albo już osiągnęły szczyt grubości na początku badania, albo, z powodów statystycznych, nie były zdolne do zdefiniowania wieku szczytowej grubości kory. Film z tych samych danych poniżej. Źródło: NIMH Child Psychiatry Branch
Zespół ADHD a zespół Aspergera
Wprowadzenie ADHD lub nadpobudliwe zaburzenie hiperaktywne jest jednym z najczęstszych zaburzeń neurobehawioralnych u dzieci i dotyka około 5 do 10% dzieci. Zespół Aspergera jest również znany jako zaburzenie Aspergera i jest teraz klasyfikowany jako zaburzenie ze spektrum autyzmu.
Różnice w przyczynach Nie ma jeszcze dokładnej przyczyny, z powodu której ADHD występuje u dzieci. Zespół Aspergera jest częściej spowodowany przyczynami genetycznymi i brak jest interakcji społecznych oraz niewerbalnych problemów komunikacyjnych.
Różnice w objawach ADHD przedstawia dzieciom ogromny niepokój i nadpobudliwe zachowania, które są niezamierzone i bezcelowe. Dzieci z ADHD mają tendencję do ciągłego przemieszczania się z miejsca na miejsce i mają trudności z koncentrowaniem się na zabawie z jedną zabawką lub siadaniem przez pewien czas na studiach. W tych dzieciach obserwuje się bardzo krótki okres uwagi, co sprawia, że bardzo szybko tracą zainteresowanie działaniami. Muszą być zajęte wieloma grami i działaniami jeden po drugim w sposób ciągły.
Zespół Aspergera przedstawia ostry kontrast z ADHD. Uważa się, że dzieci mają monoplay, tj. Granie przez wiele godzin za pomocą jednej zabawki i powtarzalne zachowanie. Dziecko z zespołem Aspergera może być fizycznie niezdarne i nie rozwinie wielu przyjaciół, ponieważ brak im typowego instynktu społecznego. Nie mogą łatwo tworzyć i uczestniczyć w normalnych stosunkach dawania i brania. Nie mogą pokazywać wyrażeń jako swoich rówieśników i nie odwzajemnią się społecznie dla bliskich. Dzieci z ADHD zawsze będą wymagały i pragną ciągłej aktywności, podczas gdy dzieci mające Aspergera wolą być spokojne i pochłonięte jednym obiektem / zabawką przez wiele godzin.
Pacjenci z zespołem Aspergera nie przełamią rutyny, podczas gdy pacjenci z ADHD nigdy nie będą mieli rutyny, ponieważ nie mogą powtarzać tego samego zestawu czynności. Pacjenci z zespołem Aspergera są bardzo skupieni i uważni. Wiele z nich będzie wykazywać selektywny mutizm i nie będzie w ogóle rozmawiać z konkretnymi osobami. Ograniczone interesy są cechą charakterystyczną zespołu Aspergera, podczas gdy zróżnicowane interesy i nieuważne zachowanie są cechą ADHD. Różnica w diagnozie Rozpoznanie ADHD dokonuje się, gdy trwa ciągła nieuwaga przez 6 miesięcy na odcinku wraz z objawami bezczynności, nieuwagi i niepokoju. ADHD nie ma żadnych testów fizycznych do zdiagnozowania, ale obserwacja zachowania jest bardzo typowa i diagnoza jest łatwa. Rozpoznanie zespołu Aspergera najczęściej wykonuje się w grupie wiekowej od 4 do 11 lat za pomocą skali diagnostycznej zespołu Aspergera. Rodzice mogą zdiagnozować niewłaściwe zachowanie już w wieku 30 miesięcy, ponieważ istnieje wyraźna niechęć do interakcji społecznych.
streszczenie : ADHD i zespół Aspergera są zarówno zaburzeniami zachowania, a rodzice powinni być bardzo czujni na temat objawów. ADHD można rozwiązać, jeśli dziecko jest wychowywane z dużą ostrożnością i szczególną uwagą, ale zespół Aspergera nie da się wyleczyć, ponieważ dokładna przyczyna nie jest znana. Nadaktywność ADHD można kontrolować łagodnymi środkami uspokajającymi, ale społeczna niechęć zespołu Aspergera nie może zostać rozwiązana za pomocą narkotyków. Terapia behawioralna i terapia grupowa mogą pomóc im uzyskać niezależność w sprawiedliwym zakresie.
