Antyspołeczne i aspołeczne

Anti-social vs Asocial

W dzisiejszym świecie liczba problemów psychicznych rośnie, ze względu na rosnący poziom stresu i malejący próg tolerancji. Pojawiły się dwa podobne terminy, ponieważ ludzie zachowują się inaczej w obliczu wyzwań społecznych.

Antyspołeczne środki przeciwko moralnie stosownym zachowaniom, podczas gdy aspołeczne oznacza unikanie życia społecznego. Zachowania aspołeczne są powodowane przez tłumienie emocji, złe doświadczenia i negatywne myślenie. Zachowania aspołeczne rozwijają się po prostu jako stosunek do życia. Może to być spowodowane introwertyczną naturą (utrzymywanie własnych uczuć), autyzmem i schizofrenią (urojeniowe zaburzenie psychiczne).

Zachowanie antyspołeczne jest takie, że może zranić ludzi w społeczeństwie lub mieć zły wpływ na społeczeństwo. Jest to szkodliwe i negatywne zachowanie. Ludzie, którzy popełniają morderstwa, gwałcą, kradną, ranią zwierzęta, przejawiają agresywne zachowania, wszyscy należą do tej kategorii. Zasadniczo nie czują się winni pomimo swoich działań, które obrażają ludzi. Nie mają współczucia ani nie szanują innych. Brakuje im poczucia dobra lub zła. Ich zachowanie jest najczęściej popełniane z zamiarem wyrządzenia krzywdy innym, aw bardzo rzadkich przypadkach jest wynikiem zaniedbania. Od dzieciństwa brak im obyczajów, które powinien posiadać dobry człowiek.

Zachowania aspołeczne obserwuje się u osób pozbawionych pewności siebie, gdy spotykają się z nowymi ludźmi lub obawiają się odrzucenia. Unikają spotkań towarzyskich w tak dużym stopniu, ponieważ nie chcą dać ludziom szansy na ich przyjęcie lub odrzucenie. Zwykle wolą robić wszystko samemu, niż nawiązywać nowe przyjaźnie lub kontakty. Staje się dla nich ciężarem do radzenia sobie z jakimkolwiek związkiem. Będą mieli bardzo niewielu przyjaciół lub nie będą mieli bliskich przyjaciół. Z powodu takiego zachowania są one krytykowane i postrzegane jako osobniki subormalne. Poza tym mają skłonność do konstruktywnych rzeczy, niż lęk w spotkaniach towarzyskich. W autyzmie ten typ zachowania jest zauważany, ponieważ nie mogą wyrazić swoich uczuć, a także brak umiejętności niezbędnych do komunikacji. Lubią rzeczy rutynowe i nie nawiązują kontaktu wzrokowego, co czyni je aspołecznymi. W schizofrenii wielu ludzi staje się aspołecznych i wyobraża sobie siebie jako silnych i pewnych siebie ludzi jako sposób na zmniejszenie presji rówieśników. Mają urojenia i halucynacje, które odciągają ich od innych osób. Ludzie społeczni obawiają się bycia upokorzonymi, a tym samym wywołują niepokój i niepokój w kontaktach społecznych. Aspołeczność można zaobserwować u osób z depresją. Brakuje im zainteresowania codziennymi zajęciami lub hobby, które kiedyś dawały im ogromne szczęście.

Leczenie osób antyspołecznych będzie w razie potrzeby psychoterapią, poradnictwem i lekami. Ludzie aspołeczni mają niski próg stresu, dlatego łatwo ulegają frustracji i mają charakter impulsywny. Ci ludzie są wyjaśnieni norm społecznych i tego, jak mają się zachować. Uczą się lepszych sposobów na zajęcie się sposobem na zmniejszenie kradzieży. Są pozytywnie nauczani sposobów bycia niezależnymi i radzenia sobie ze stresem. Narkotyki nie pomagają bezpośrednio, lecz leczą choroby współistniejące, takie jak depresja itp. Osoby z grupy asocialnej uczą się umiejętności komunikacyjnych, które zwiększają ich poziom pewności podczas spotkań towarzyskich. Ponadto, gdy skutecznie zaczynają wyrażać swoje emocje, ludzie odwzajemniają się odpowiednio, tworząc łańcuch pozytywnych przyszłych interakcji społecznych. Zmniejszy to poziom lęku i zachęci ich do spotkania większej liczby osób.

Streszczenie:

Zachowania antyspołeczne i zachowania aspołeczne są powodowane przez obniżony poziom zarządzania stresem. Obydwa są uleczalne, a osoba po zabiegu może być normalna. Zachowania aspołeczne będą wymagać więcej poradnictwa, natomiast zachowania aspołeczne będą wymagały więcej umiejętności komunikacyjnych i towarzyskich.