Apostoł i uczeń

W chrześcijaństwie uczniowie byli zasadniczo uczniami Jezusa podczas jego istnienia. Jezus miał wielu zwolenników, a także akceptował grzeszników (ludzi, którzy naruszali prawa czystości) i kobiet, co doprowadziło do wielu kontrowersji. Chociaż nadal nie jest pewne, czy byli oni Jego uczniami, czy nie. Słowo uczeń wywodzi się z łacińskiej discipulus i może zasadniczo być uznane za ucznia, który uczy się od swojego nauczyciela. Wiadomo, że niektórzy z pierwszych naśladowców Jezusa początkowo byli naśladowcami Jana Chrzciciela. Kilku uczniów w historii jest znanych jako ważne postacie. Peter jest często uważany za jednego z najważniejszych. Był pierwszym, który nazwał Jezusa Mesjaszem ludzkości. Wraz z Piotrem, Janem i Jakubem (wszyscy trzej stają się także apostołami) są przekonani, że byli świadkami przemiany Jezusa.

Apostoł wraz z byciem studentem również został wytresowany przez Jezusa z Nazaretu. Powodem tego było przekonanie ucznia do kaznodziei, który pomógł szerzyć nauki i filozofię Jezusa, pomagając w szerzeniu "dobrej nowiny" i ustanawiając kościół przez ewangelizację. Jezus wybrał dwunastu swoich uczniów, którzy później zmienili się w apostołów. Pośród 12 był także Judasz, który zdradził Jezusa, a później także sam siebie zabił. Później, po śmierci Judasza, Matthias został wybrany, aby zastąpić go spośród 12 i kontynuować misję.