Rak podstawnokomórkowy i rak płaskonabłonkowy
Rak lub rak, nieprawidłowy wzrost komórek, może wpływać na dowolną liczbę ludzkich narządów i tkanek. Rak skóry to rak, który występuje w komórkach skóry. Istnieją trzy rodzaje raka skóry, ale dwa główne typy trzech: rak podstawnokomórkowy i rak płaskokomórkowy.
Rak podstawnokomórkowy jest najczęstszym typem raka skóry. Rak podstawnokomórkowy rozwija się powoli i może uszkodzić tkankę, ale jest mało prawdopodobne, aby był śmiertelny lub spowodował przerzuty (rozprzestrzenienie) na inne części ciała.
Raki płaskonabłonkowe pojawiają się również w długim okresie czasu, w skali kilku miesięcy, i bardziej prawdopodobne jest przerzuty niż rak podstawnokomórkowy. Rak płaskonabłonkowy również nie jest ograniczony do skóry i może występować w miejscach takich jak płuca, tarczyca i przełyk.
Rak podstawnokomórkowy ma wiele przyczyn, w tym długotrwałe nasłonecznienie i intensywne, przedłużone działanie słońca, które prowadzi do oparzeń słonecznych. Raki te występują częściej w miejscach narażonych na działanie słońca: uszy, nos, skóra głowy, ramiona i plecy. Innymi, mniej powszechnymi przyczynami raka podstawnokomórkowego są: ekspozycja na promieniowanie, przewlekłe zapalenie skóry, komplikacje po oparzeniach i blizny.
Rak płaskonabłonkowy ma wiele przyczyn, w tym między innymi: przedłużoną ekspozycję na słońce lub intensywną ekspozycję na słońce, ekspozycję na rozszerzone promieniowanie UV, arsen i inne rakotwórcze ekspozycje chemiczne, używanie tytoniu, a nawet zdiagnozowanie rogowacenia słonecznego (a stan przedrakowy uszkodzenia skóry).
Co to jest rak podstawnokomórkowy?
Spośród nieczerniakowych raków skóry ponad 75% to rak podstawnokomórkowy. Rak podstawnokomórkowy jest jedną z najgroźniejszych chorób, jakie ludzie nabywają za życia. Rak podstawnokomórkowy występuje w komórce skóry, która wytwarza nowe komórki skóry, gdy inne, starsze komórki skóry umierają.
W warunkach klinicznych stwierdzono, że ponad 99% osób, u których zdiagnozowano raka podstawnokomórkowego, jest białe, zwykle w wieku od 40 do 79 lat. Ponadto ponad połowa z tych diagnoz to mężczyźni.
Analizując histologię tych nowotworów, strukturę tych nowotworów można podzielić na następujące podtypy: 50-54% guzowaty (tkanki stałe tuż pod skórą), 9-11% powierzchowne (w okolicy brodawki skórnej), 4-8% torbieli (wzrost torbieli), 1-7% adenoidów (w gruczołach), 6% pigmentowanych (barwne), 2% morpheaform (obecne białe płytki) i 1% metatygotyczne (większe szanse przerzutów).
Ryzyko nawrotu raka podstawnokomórkowego zależy od lokalizacji, typu określonego przez histologię i wielkości zgłaszanego guza. Na przykład rak podstawnokomórkowy występujący na nosie lub uchu jest bardziej prawdopodobny, w tym guzy morpheaform i metatypiczne. Guzy Morpheaform mają pewne cechy charakterystyczne dotyczące ich biologii, co pozwala na bardziej agresywne tworzenie i stabilność nowotworów, w tym zwiększone włókno aktyny, zmniejszone tworzenie się amyloidu (co utrudnia rozbicie nowotworów) i zwiększoną syntezę kolagenu.
Kliniczne i biologiczne markery raka podstawnokomórkowego definiuje się jako:
- Występują w podstawowych komórkach naskórka
- Bardziej inwazyjne raki podstawnokomórkowe mają zwiększoną produkcję kolagenazy typu IV, mikro filamentów aktynowych i tetraploidalnego DNA, a także inne cechy
- Powolny wzrost, uśrednianie komórek trwa około 217 godzin
- Nieznaczna aneuploidia DNA w komórkach (~ 19% próbek)
- Rzadkie występowanie przerzutów
Czym jest rak płaskonabłonkowy?
Rak płaskonabłonkowy jest rakiem skóry (i innych części ciała), które charakteryzują się nowotworami złośliwymi, które rozwijają się w nabłonkowych keratynocytach lub komórkach wytwarzających keratynę. Jest to drugi najczęstszy rak skóry w białej populacji, a rak podstawnokomórkowy jest pierwszym najczęstszym nowotworem skóry. Częstość występowania raka płaskonabłonkowego wzrosła w ciągu ostatnich 10-30 lat o 50 do 200% w oparciu o różne badania. Rak płaskonabłonkowy jest również zależny geograficznie w populacjach, na które wpływa: na przykład występuje 50-krotny wzrost częstości występowania, porównując Europę Północną z Australią.
Rak płaskonabłonkowy jest podobny do raka podstawnokomórkowego, ponieważ oba rodzaje nowotworów to skóra. Jednak raki płaskonabłonkowe mogą występować w innych częściach ciała i narządach. Oba raki charakteryzują się obecnością w określonych komórkach skóry, chociaż występują w różnych warstwach skóry: komórki podstawne znajdują się w dolnej części naskórka, podczas gdy komórki nabłonka płaskiego są bliżej powierzchni naskórka.
Pacjenci z rozpoznaniem raka płaskokomórkowego zwykle mają guzy na narażonych na słońce obszarach, które często mają postać twardych guzków, które mogą być małe. W przeciwieństwie do nowotworów podstawnokomórkowych nowotwory płaskonabłonkowe nie mają przeźroczystości.
Kliniczne i biologiczne markery raka płaskonabłonkowego definiuje się jako:
- Występują w płaskich (powierzchniowych) keratynocytach naskórka
- Inaktywacja wielu genów supresorowych nowotworów i aktywacja protoonkogenów, co prowadzi do częstszego występowania nowotworów
- Powolny wzrost
- Guzy inwazyjne powodują powstawanie twardych grudek lub płytek, które są różowe lub mają zabarwienie skóry
- Bardziej prawdopodobne niż w przypadku raka podstawnokomórkowego jest przerzutowanie, ale nadal rzadkie
Różnica między komórką podstawną a rakiem płaskonabłonkowym
Rak podstawnokomórkowy powstaje w wyniku ekspozycji na słońce, podczas gdy nowotwory płaskonabłonkowe mogą powstawać pod wpływem ekspozycji na słońce, ekspozycji na HPV, immunosupresji i ekspozycji chemicznej.
Rak podstawnokomórkowy powstaje głównie w obszarach wystawionych na działanie słońca, głównie na nosie i uszach. Guzy raka płaskonabłonkowego tworzą się szczególnie na uszach, ale mogą również występować na tułowiu i szyi.
Rak podstawnokomórkowy charakteryzuje się wzrostem ekspresji protoonkogenu fos , c- moja c , H- ras , oraz n- ras, wśród innych genów. Guzy płaskonabłonkowe mają wysoką częstość mutacji TP53 i CDKN2A / RB1 geny, wśród innych genów.
Większość raków podstawnokomórkowych pochodzi z warstwy podstawowej naskórka, w komórkach podstawnych. Większość raków płaskonabłonkowych pochodzi z bardziej powierzchownej warstwy łuski naskórka w keratynocytach.
Rak podstawnokomórkowy jest najczęstszym rodzajem raka skóry, a rak płaskonabłonkowy jest drugim najpowszechniejszym typem nieczuskoskomórkowego raka skóry.
Podstawowa komórka vs. rak płaskokomórkowy: Tabela porównawcza
Podsumowanie komórek podstawnych a rak płaskokomórkowy
- Rak podstawnokomórkowy i rak płaskonabłonkowy to oba rodzaje nowotworów skóry.
- Rak podstawnokomórkowy jest przede wszystkim rakiem skóry, podczas gdy rak płaskonabłonkowy może występować w innych narządach i typach tkanek.
- Rak podstawnokomórkowy ma charakter bardziej półprzezroczysty niż guzy płaskonabłonkowe. Guzy podstawnokomórkowego raka mogą mieć również wiele pigmentów na ich temat i najprawdopodobniej są guzowate. Guzy raka płaskonabłonkowego mają również charakter sferoidalny.
- Oba rodzaje nowotworów skóry rzadko są przerzutowe, ale rak płaskonabłonkowy jest bardziej prawdopodobny niż rak podstawnokomórkowy pod względem przerzutów.
- Rak podstawnokomórkowy jest najczęstszą postacią nonmelanoma, a raki płaskonabłonkowe są na drugim miejscu.
