Tkanka łączna i tkanka nabłonkowa

Podstawową strukturalną i funkcjonalną jednostką wszystkich żywych organizmów jest komórka. Gdy różne komórki są zorientowane lub zgrupowane w celu wykonywania wspólnej funkcji, jest to określane jako tkanka. Komórki są często fizycznie wyrównane i połączone ze sobą poprzez macierz międzykomórkową. Tkanka łączna i nabłonek są najbardziej dominującymi formami tkanki, które znajdują się w różnych narządach naszego ciała. Te tkanki często współdziałają ze sobą w celu uzyskania żywotności i funkcjonowania narządu. Tkanka łączna jest główną tkanką podtrzymującą w naszym organizmie. Inne funkcje tkanki łącznej to łączenie lub rozdzielanie różnych typów tkanek lub narządów. Głównymi składnikami wszystkich tkanek łącznych (z wyjątkiem krwi i limfy) są elastyna, kolagen typu 1, substancje nazębne i składnik komórkowy. Tkanki łączne są szeroko klasyfikowane jako właściwa tkanka łączna i specjalna tkanka łączna. Klasyfikacja opiera się na rodzaju i orientacji komórek w tkance (Ross 2011). Klasyfikacja połączonej tkanki jest reprezentowana jako:

Ryc. 1: Odzwierciedla różne rodzaje tkanki łącznej

Tkanka łączna pochodzi z mezodermy zarodka. Komórki są rozprowadzane przez płyn zewnątrzkomórkowy i zawierają zmielone substancje. Substancje te obejmują glikozoaminoglikany, proteoglikany, siarczan keratyny i siarczan chondroityny. Tkanki łączne pierwotne zapewniają strukturę naczyniową, przez którą tlen i składniki odżywcze są transportowane do różnych części ciała. Tkanka tłuszczowa pomaga zapewnić izolację naszego ciała. Elastyna i kolagen obecny w płucach pomaga zachować zgodność płuc (elastyczny odrzut). Kolagen i włókna siatkowe pomagają związać ze sobą różne tkanki. Różne nowotwory (potencjalne nowotwory) są związane z tkanką łączną (Ross 2011).

Tkanka nabłonkowa lub nabłonek znajduje się na podszewce różnych narządów. Są one głównie klasyfikowane jako nabłonek prosty i złożony. Gdy tkanki nabłonkowe mają grubość jednej komórki, nazywa się je prostym nabłonkiem. Jednakże, gdy nabłonek jest wielowarstwowy, nazywa się go nabłonkiem złożonym. Prosty nabłonek jest dalej dzielony na różne typy. Klasyfikacja opiera się na typie i morfologii komórek. Kiedy komórki są szersze niż ich wysokość, są one określane jako nabłonek łuskowy (Ross 2011).

Kiedy wysokość i szerokość komórek są prawie takie same, są one określane jako nabłonek sześcienny. Jeśli wysokości komórek są większe niż szerokość komórek, są one określane jako nabłonek kolumny. Kiedy proste komórki nabłonkowe są zorientowane w taki sposób, że jądra różnych komórek są ułożone w różnych orientacjach, jest to nazywane pseudoplastycznym (brak prawdziwej stratyfikacji) nabłonkiem. Z drugiej strony, gdy nabłonek składa się z komórek wielowarstwowych, jest on nazywany złożonym nabłonkiem. Transitional nabłonek jest rodzajem nabłonka złożonego, w którym komórki ulegają szybkim zmianom w morfologii. Oznacza to, że jeden typ komórki jest zmieniony na inny. Tkanka nabłonkowa pochodzi z ektodermy zarodka. Główne funkcje nabłonka to wydzielanie (hormony i śluz), wchłanianie (przez kosmki) i ochrona. Porównanie tkanki łącznej i nabłonkowej przedstawiono poniżej:

funkcje	tkanka łączna	tkankę nabłonkową
Funkcjonować	Strukturalny, łączący	wydzielanie (hormony i śluz), wchłanianie (przez kosmki) i ochronę
Sklasyfikowany jako	Tkanka łączna właściwa i wyspecjalizowana tkanka łączna	nabłonek prosty i złożony
Układ komórek	Nie wyrównane warstwowo	Wyrównany jako warstwy jedno- lub wielokomórkowe
Kompozycja	Elastyna, kolagen i chondroityna, włókniste	Głównie włókniste
Obsługiwane przez naczynia krwionośne	tak	Nie
Obecność błony Basement	Nie	tak
Zapewnia izolację	tak	Nie