Dynamiczne i statyczne IP
Dynamiczny adres IP zmienia się za każdym razem, gdy łączysz się z siecią; jest to metoda zwalniania adresów IP, gdy liczba klientów łączących się z siecią jest większa niż zwykle obsługiwana. Można to zaobserwować w punktach dostępu bezprzewodowego, w których może być duża liczba użytkowników, ale nie w tym samym czasie. Kontrola i dystrybucja adresów dynamicznych jest często obsługiwana przez serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), który śledzi, które adresy są wolne, a które są używane. Mimo że serwer DHCP jest przeznaczony do wysyłania dynamicznych adresów IP, można go również używać do przypisywania adresów statycznych.
Statyczny adres IP można uzyskać przez DHCP, gdy administrator wie, jaki jest adres MAC twojej karty sieciowej i przypisać do niego określony adres IP. Potem otrzymasz ten konkretny adres IP za każdym razem, gdy się połączysz i jest on zarezerwowany tylko dla Ciebie i nikt nie może z niego korzystać. Inną metodą ustawienia statycznego adresu IP jest ręczne ustawienie go na karcie sieciowej. Trzeba tylko uważać, aby nie przypisać tego samego adresu IP do dwóch lub więcej komputerów lub nie przypisać adresu IP zawartego w puli DHCP.
Zaletą jest również posiadanie statycznego adresu IP po podłączeniu do Internetu. Podczas pracy z własnym serwerem, statyczny adres IP oznaczałby, że musisz mieć adres DNS tylko na swój adres IP i gotowe. Dynamiczne adresy IP wymagałyby korzystania z usługi dynamicznego DNS, którą można aktualizować za pomocą nowego adresu IP przy każdym połączeniu.
Chociaż posiadanie statycznego adresu IP ma pewne zalety, nie jest konieczne do zwykłego codziennego użytku w domu lub w biurze. Posiadanie dynamicznego adresu IP w takich przypadkach nie jest powodem do niepokoju i powinno być po prostu pozostawione bez zmian. Ale dla tych, którzy potrzebują statycznego adresu IP, możesz spróbować zapytać swojego dostawcę usług internetowych, czy może dostarczyć go za opłatą.
