ESL i edukacja dwujęzyczna
ESL vs Dwujęzyczna edukacja
Dziś język angielski cieszy się ważną pozycją w globalnej i ludzkiej komunikacji. Stało się językiem globalnym i narzędziem, z którym wielu ludzi z różnych kultur i środowisk może się komunikować.
Osoby niebędące native speakerami uczą się języka angielskiego na dwa różne sposoby lub podejścia. Jednym z nich jest ESL (skrócona forma języka angielskiego jako drugiego języka) i edukacja dwujęzyczna. W obu podejściach dodano angielski jako drugi język i narzędzie komunikacji dla osób nieznających języka angielskiego.
Podstawowymi różnicami między nimi są metody nauczania, medium lub język nauczania oraz skład uczniów i osób nieanglojęzycznych uczęszczających na zajęcia.
ESL jest również znany jako podejście zanurzeniowe. W tego typu nauczaniu istnieje tylko jeden język instrukcji, którym jest angielski. Instruktor mówi po angielsku i tylko po angielsku. Klasa lub studenci mogą pochodzić z różnych nieanglojęzycznych krajów angielskich. Oznacza to, że uczniowie mówią różnymi językami ojczystymi lub pierwszymi językami. W klasie lub w szkole często zabrania się używania języka ojczystego, aby zachęcić uczniów do mówienia wyłącznie po angielsku.
Ponieważ nauczyciel lub instruktor tylko mówi po angielsku, nie ma potrzeby komunikowania się w języku ojczystym ucznia. Główny nacisk w tym typie nauki języka angielskiego polega na nauczaniu wyłącznie języka angielskiego.
ESL może tworzyć studentów, którzy są dość kompetentni w pisaniu i mówieniu po angielsku. Jednak jednym z istotnych wyników ESL jest to, że uczniom brakuje lub słabnie w swoim pierwszym języku lub języku ojczystym.
ESL odbywa się w trzech formach: wyciągnięcie ESL (uczniowie są wyciągane ze swoich regularnych lekcji, aby uczyć się języka angielskiego), zajęcia ESL (specjalistyczne lekcje języka angielskiego) i chroniony język angielski.
Z drugiej strony edukacja dwujęzyczna uczy również języka angielskiego, ale również uwzględnia język ojczysty studenta. W dwujęzycznej klasie lub programie istnieją dwa nośniki instrukcji, język ojczysty i język angielski. Głównym celem jest umożliwienie studentom nauki angielskiego przy jednoczesnym uczeniu się lub bez porzucania języka ojczystego. Nazywa się to dwujęzyczną umiejętnością czytania i pisania, w której oczekuje się kompetencji zarówno w języku angielskim, jak iw języku ojczystym.
Uczniowie w programie dwujęzycznym są zazwyczaj użytkownikami tego samego języka ojczystego. Nauczyciel jest również mówcą pierwszego języka. Nauczyciel zazwyczaj musi komunikować się lub uczyć studentów zarówno z języka ojczystego, jak i angielskiego na każdy temat.
Programy dwujęzyczne można podzielić na dwa rodzaje. "Jednokierunkowa dwujęzyczna" odnosi się do zajęć z obcokrajowcami mówiącymi po angielsku / uczniami jako studentami, podczas gdy dwukierunkowe zajęcia dwujęzyczne mają stosunek 50/50% rodzimych i nierodzimych anglojęzycznych użytkowników. Dwukierunkowe zajęcia dwujęzyczne oferują większą elastyczność, ponieważ uczniowie spoza tego kraju uczą się angielskiego, a native speakerzy uczą się w tym samym czasie w innym języku.
Streszczenie:
1. Zarówno ESL, jak i programy dwujęzyczne mają tę samą metodę nauczania języka angielskiego, co osoby, dla których angielski nie jest językiem ojczystym. 2. W ESL medium nauczania jest tylko jedno, tylko język angielski. Tymczasem w edukacji dwujęzycznej nauczyciele używają dwóch języków, języka ojczystego i języka angielskiego, aby udzielić swoich lekcji. 3. Uczniowie w klasie ESL mogą pochodzić z różnych kultur i posługiwać się różnymi pierwszymi językami. Z drugiej strony, studenci programów dwujęzycznych często pochodzą z tego samego kraju i mówią tym samym językiem. 4. Głównym celem ESL jest nauczanie języka angielskiego i kształtowanie kompetencji w języku. W porównaniu z edukacją dwujęzyczną ma na celu umiejętność czytania w języku angielskim i ojczystym. 5.ESL można uznać za intensywną i wszechstronną lekcję języka angielskiego. Natomiast klasy dwujęzyczne można postrzegać jako klasę języka pół-angielskiego i pół-języka ojczystego.
