Fibromyalgia i zespół bólu mięśniowo-powięziowego
Fibromyalgia, w prostym języku angielskim, może być rozumiana jako ból mięśni i tkanek łącznych w wielu miejscach na ciele. W dużej mierze dotyczy kobiet, a jego szanse rosną wraz z wiekiem. Zespół bólu mięśniowo-powięziowego charakteryzuje zlokalizowany ból mięśniowo-szkieletowy w jednym lub dwóch miejscach wraz z tkliwością.
Przyczyny fibromialgii nie są bardzo jasne, ale istnieje wiele hipotez. Nieodpowiedni lub zakłócony sen lub przebudzenie nie odświeżone uważano za możliwość. Często u pacjentów występuje niedobór hormonu zwanego serotoniną. Serotonina jest hormonem regulującym ból i sen. Również u tych pacjentów zmienia się poziom hormonu wzrostu. Hormon wzrostu jest niezbędny do naprawy i wytrzymałości mięśni i jest produkowany podczas czwartego etapu snu. Zmniejszenie stężenia hormonu wzrostu u tych pacjentów tłumaczy przedłużony ból odczuwany przez nich. Ten rodzaj bólu obserwuje się u pacjentów cierpiących na depresję i lęk.
Fibromialgia jest zaburzeniem czynnościowym obserwowanym w związku z zaburzeniami psychicznymi, podczas gdy zespół bólu mięśniowo-powięziowego obserwuje się głównie z powodu stresu fizycznego i obrażeń. W zespole bólowym mięśniowo-powięziowym ból pojawia się z powodu nadużywania, nadwyrężania, urazu lub długotrwałego skurczu mięśnia lub grupy mięśni, zwłaszcza podczas czytania lub pisania na biurku lub komputerze. Ból jest zwykle określany od określonych (wyzwalających) punktów do mięśni położonych daleko. W fibromialgii występuje ból mięśni, sztywność i zmęczenie. Jest niższy ból pleców, ból promieniujący od pleców do pośladków i nóg. Sztywność odczuwana jest bardziej po przebudzeniu rano i ustępuje w ciągu dnia. Pacjenci skarżą się na zmęczenie, zmęczenie i zmęczenie. Pacjenci od czasu do czasu doświadczają migreny przypominającej migrenę. Najbardziej charakterystyczną cechą jest bolesna tkliwość na szyi, ramieniu, łokciu, stawie kolanowym i wokół pośladków. Te punkty są obustronnie bolesne we wszystkich przypadkach. Objawy są pogarszane przez stres emocjonalny, infekcje itp. Przykładem zespołu bólu mięśniowo-powięziowego jest ból głowy z powodu punktu spustowego w mięśniach karku z powodu napięcia. Innym przykładem jest ból w dolnej części pleców, powodujący ból w pośladkach. Zespół bólu mięśniowo-powięziowego to ból obejmujący niewielki obszar barku, który stanowi część stanu fibromialgii. Ból mięśniowo-powięziowy, jeśli nie zostanie przyjęty na czas, może prowadzić do fibromyalgii u pacjentów, którzy są bardzo niespokojni lub mają objawy depresji. Fibromialgię rozpoznaje się na podstawie powszechnego bólu mięśniowo-szkieletowego występującego przez co najmniej 3 miesiące i wykazującego znaczną tkliwość lub ból w większości miejsc. W przypadku fibromyalgii pacjenci są informowani, że ich choroba nie jest kalekie ani deformacji i wiele opcji leczenia jest dostępnych. Pierwszym krokiem w leczeniu fibromialgii jest zastosowanie trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych w celu poprawy snu. Po poprawie snu hormony są odpowiednio wytwarzane w ciele, a zatem pacjenci zaczynają czuć się lepiej. Następnym w kolejności jest lęk lub depresja leczona antydepresyjnie i poradnictwem psychiatrycznym. Pacjenci w końcu poprawią ćwiczenia aerobowe, ale ćwiczenia muszą być łatwe i krótkotrwałe, stopniowo zwiększając siłę. Wreszcie, należy mówić o stresach życiowych, a pacjenci powinni być zachęcani do dyskusji z członkami rodziny, którzy mogą im pomóc. W zespole bólu mięśniowo-powięziowego, ponieważ przyczyną jest stres fizyczny, masaż, okłady z lodu i stosowanie ultradźwięków do części są korzystne. Pacjentom tym należy doradzić, w jaki sposób zapobiegać obciążeniu mięśni związanemu z pracą i wypoczynkiem. Reszta powinna być podawana mięśniom, które są przez dłuższy czas używane, ponieważ odpoczynek w odstępach zapobiega wzrostowi napięcia mięśni.
Streszczenie: Zespół bólu mięśniowo-powięziowego jest skoncentrowaną postacią fibromialgii. Jeśli nie jest leczone w odpowiednim czasie, może prowadzić do fibromialgii.
