Ja i ja

I w stosunku do mnie

Wiele błędów i błędów popełniono z powodu nieporozumienia z konsekwencjami, począwszy od przyziemnych i zabawnych po katastrofalne i straszne. Jednym z głównych powodów jest nieprawidłowe użycie języka używanego w komunikacji. Język angielski jest używany w wielu krajach na całym świecie, ale niestety, bardzo niewiele osób potrafi odróżnić błąd gramatyczny, podobnie jak w przypadku użycia słów "ja" i "ja".

Dzięki prostej analizie oba terminy można zdefiniować jako odnoszące się do samego siebie. Z tego powodu większość ludzi używa ich luźno i często wymienia tych dwóch, którzy nie mają pojęcia, że ​​każdy z nich ma właściwe zastosowanie i formę w języku angielskim. W dzisiejszym świecie high-tech jest to akceptowalne - i dlaczego nie, ponieważ wygoda zmieniła sposób, w jaki ludzie komunikują się ze sobą. Po co używać pięciu słów, skoro można zrobić punkt za pomocą dwóch?

"Ja" i "ja" są sklasyfikowane jako zaimki, ale mają różne zastosowania. Uczy się tego w języku angielskim oferowanym w wielu szkołach na całym świecie. Jednak kultura popularna ma o wiele większy wpływ niż odpowiednia gramatyka, a więc dzieci w wieku szkolnym i nastolatki wpadają w pomieszanie między robieniem tego, co słuszne, a tym, co fajne. To jednostronna bitwa, w której angielscy instruktorzy walczą przeciwko artystom hip-hopowym i gwiazdom filmowym, którym w dzisiejszych czasach prawie wszystko może uciec.

"I" jest klasyfikowany jako zaimek podmiotowy. Temat jest tym, o czym mówi zdanie lub klauzula. Dobry przykład brzmi następująco: "pies szczeka". W tym zdaniu wyraźnie podmiotem jest pies, ponieważ całe zdanie mówi o szczekaniu. W przypadku słowa "I" używa się go przede wszystkim jako podmiot w porównaniu z "ja", który jest zaimkiem przedmiotowym.

Używając tego samego przykładu, można dodać zaimek obiektowy na końcu, który brzmi tak: "Pies szczeka na mnie." Nie zmieniło to tematu zdania, którym jest pies, ale w zasadzie dodało obiekt gdzie akcja osoby jest skierowana na. W ten sam sposób dodanie zaimka typu "I" doda kolejny przedmiot do zdania, co może sprawić, że będzie mylący.

Będzie to wyglądało tak: "Pies szczeka na mnie." Słowa "pies" i "ja" są tematami, które mogą zmienić to, co całe stwierdzenie oznacza w oparciu o odpowiednią gramatykę. W celu sprawdzenia poprawności użycia zaimka należy zadać to pytanie: "Jaki temat ma czasownik lub słowo akcji?" Kiedy zostanie zidentyfikowany, zamiast dodawać zaimek podmiotowy taki jak "ja", jest on bardziej odpowiedni używać zaimka przedmiotowego, takiego jak słowo "ja".

W większości przypadków zamieszanie między tymi słowami zdarza się podczas używania zdań złożonych lub więcej niż jednego przedmiotu. Aby to ułatwić, można użyć jednego prostego testu. Po prostu usuń jeden temat i posłuchaj, jak brzmi. "Ben i ja poszliśmy na ryby" stanie się "Poszedłem na ryby", co brzmi właściwie w porównaniu do "mnie poszedł łowić ryby".

Streszczenie: 1. "Ja" jest zaimkiem podmiotowym, podczas gdy "ja" jest zaimkiem przedmiotowym. 2. Zaimki złożone można dodawać w celu złożenia zdania złożonego, podczas gdy zaimki podmiotowe nie mogą współistnieć z innym podmiotem bez zmiany umowy podmiot-czasownik w zdaniu.