Szkoła Montessori i Regular

Istnieją różne modele edukacji, chociaż wiele osób lepiej zna konwencjonalną lub regularną edukację w klasie. Inny model edukacji, który rodzice mogą wybrać dla swoich dzieci, nazywa się Montessori.

Oba modele edukacji są korzystne dla dzieci, istnieją między nimi wyraźne różnice. Główną różnicą między Montessori a regularną edukacją jest to, że ta pierwsza jest spontaniczna, ponieważ uczniowie powinni uczyć się samodzielnie, podczas gdy regularna edukacja koncentruje się na nauczycielu.

Więcej szczegółów na temat różnic między Montessori a regularną edukacją omówiono szczegółowo poniżej.

Kluczowa charakterystyka Montessori

Edukacja Montessori jest samokierowana i zachęca uczniów do czerpania z doświadczenia w procesie uczenia się. Innymi słowy, nacisk kładziony jest na potrzebę zapewnienia, że uczniowie uczą się poprzez działanie, a współpraca między nimi jest zachęcana, ponieważ pomaga to poprawić ich kreatywność. Uczniowie pracują również w grupach lub indywidualnie, ale kładzie się nacisk na potrzebę kreatywności w celu poprawy ich potencjału w różnych aspektach.

Główna uderzająca różnica między tymi dwoma modelami edukacji polega na tym, że Montessori specjalnie dostosowuje się do indywidualnych potrzeb uczniów, tak aby mogli rozwijać swoje naturalne zainteresowania. Uważa się, że uczniowie wykorzystują swoje instynkty, aby zrozumieć w sposób naturalny rzeczy, które ich interesują, a więc potrzebę ich rozwijania.

Inna różnica polega na tym, że nauka Montessori nie używa przymusu, aby zmusić dzieci do nauki. Uczniowie spontanicznie uczą się z własnej woli i nie są naciskani przez swoich nauczycieli, aby skoncentrować się na swoich studiach. Jest to dobra metoda uczenia się, ponieważ uczniowie będą w stanie lepiej rozwijać swoje studia z własnej woli.

Klasy Montessori są postrzegane jako świeckie, ponieważ nie mają one podstaw religijnych ani duchowych. Są one traktowane jako środowiska naturalne, w których wszystkie dzieci są postrzegane jako naturalnie chętne do nauki. Uczniowie są zachęcani do zrozumienia istoty nauki, nie tylko zmuszeni do zapamiętania treści danego tematu.

Kluczowe cechy regularnej edukacji

Regularna edukacja to kształcenie skoncentrowane na nauczycielu, które obejmuje grupę uczniów w klasie i nauczyciela. Uczniowie uczą się od nauczyciela.

W tym modelu uczniowie uczą się podstawowych praktyk edukacyjnych, które obejmują przedmioty akademickie, takie jak matematyka, czytanie, pisanie, nauki i nauki społeczne. Program nauczania w kształceniu ustawicznym opracowują organy regulacyjne, takie jak federalne lub stany, które zapewniają finansowanie instytucjom oferującym ten rodzaj edukacji.

Regularny model edukacji jest często postrzegany jako piekło przez wielu uczniów, ponieważ są zmuszani do nauki. Zgodnie z tym modelem uczniowie powinni rozumieć wszystkie nauczane przedmioty akademickie, tak aby mogły doskonalić się w swoich studiach. Poza tym uczniowie, którzy nie opanowują różnych przedmiotów, są wymuszani przez swoich nauczycieli, aby zdali egzamin.

Regularna edukacja obejmuje naukę religii. Uczniowie są zmuszeni studiować i rozumieć różne kwestie religijne określone przez ich organy regulacyjne, które są odpowiedzialne za opracowanie programu nauczania. Uważa się, że edukacja religijna rozwija wartości moralne uczniów.

Zalety regularnej edukacji

Główną zaletą regularnej edukacji jest to, że przestrzega standardów, które zostały zatwierdzone przez państwo jako idealne. Jakość edukacji powinna być określona przez standardy określone przez organ regulacyjny w kraju. Program nauczania powinien zapewniać zgodność z oczekiwanym standardem kształcenia poprzez wykorzystanie kwalifikacji uzyskanych przez różne osoby.

Inną zaletą regularnej edukacji jest to, że szkoły publiczne na przykład są czytelne z funduszy państwowych. To sprawia, że są zobowiązani do zapewnienia równych szans każdemu dziecku. Inną zaletą finansowania z budżetu państwa jest to, że uczniowie w szczególnych przypadkach otrzymują bezpłatne usługi, co pomaga złagodzić obciążenie finansowe rodziców zaangażowanych stron.

Tabela przedstawiająca różnicę między Montessori a regularną edukacją

Montessori	Regularna edukacja
Skierowany na rozwój naturalnego człowieka	Skoncentrowany na krajowym programie nauczania
Dzieci uczą się i kierują się osobistymi zainteresowaniami	Podobny program dla wszystkich jest śledzony, a nauczyciel uczy uczniów
Uczniowie są aktywnymi uczestnikami procesu uczenia się i zdobywają wiedzę z różnych materiałów	Uczniowie są biernymi uczniami i mocno polegają na wiedzy przekazanej im przez nauczyciela
Dzieci mogą pracować z miejsc, w których czują się komfortowo	Dzieci siedzą za biurkami, które są uporządkowane w kolejności
Zachęca się do współpracy między dziećmi i nauczycielem, gdzie motywacja jest osiągnięta poprzez samorozwój	Nauczyciel zwykle prowadzi całe postępowanie, a motywację osiąga się poprzez karę i nagrodę
Składa się z mieszanych grup wiekowych	Składa się z tych samych grup wiekowych
Dba się o wewnętrzną dyscyplinę	Zewnętrzna dyscyplina jest egzekwowana przez nauczyciela
Uczniowie mają nieprzerwany okres nauki	Dzieci mają określony czas wykonywania niektórych zadań
Nacisk kładziony jest na społeczne, intelektualne, emocjonalne oraz nabywanie umiejętności praktycznych i akademickich.	Główny nacisk kładziony jest na rozwój intelektualny i akademicki

Podsumowanie głównych różnic między Montessori a regularną edukacją

Środowisko

Środowisko nauczania Montessori jest przygotowane z wyprzedzeniem, aby ułatwić obserwację dziecka
Regularne środowisko uczenia się jest zazwyczaj skoncentrowane na nauczycielu, ponieważ jest on odpowiedzialny za wszystkie działania, które mają miejsce w tym obszarze

Udział dzieci w uczeniu się

Nauka Montessori charakteryzuje się aktywnym uczestnictwem dzieci poprzez zdobywanie doświadczenia w różnych działaniach
Uczniowie są biernymi uczniami w tradycyjnym uczeniu się. Oczekuje się, że nauczyciele otrzymają je od nauczyciela, a nie sami.

Rola nauczyciela

Nauczyciel działa jako przewodnik dla poszczególnych uczniów, którzy wykonują różne czynności.
Nauczyciel kieruje lekcją i instruuje uczniów, co mają robić. Lekcja prowadzona jest jednocześnie dla wszystkich.

Grupy wiekowe

Grupy wiekowe uczniów Montessori są mieszane i zazwyczaj zależą od poziomu rozwoju dziecka
Osoby uczące się w ramach regularnego systemu uczenia się są ściśle zobowiązane do przestrzegania określonej grupy wiekowej mierzonej w okresie dwunastu miesięcy.

Charakter programów nauczania

Programy nauczania można dostosować do potrzeb uczniów, mogą się zmieniać w dowolnym czasie, o ile odpowiadają potrzebom uczniów.
Programy nauczania są z góry określone i nie uwzględniają potrzeb uczniów

Tempo uczenia się

Edukacja Montessori zachęca do indywidualnego tempa uczenia się, dzieci zachęca się do nauki we własnym tempie.
Podczas regularnej nauki wszyscy uczniowie powinni przestrzegać tego samego tempa nauki.

Motywacja

Poczucie dumy i szacunku motywuje uczniów do kochania ich edukacji w Montessori, a ich osiągnięcia również odgrywają rolę w ich motywowaniu.
W regularnej nauce uważa się, że motywacja pochodzi z zewnętrznych źródeł, a dzieci mają się uczyć, ponieważ jest to obowiązkowe. Nauka jest częścią ich programu nauczania.

Głowny cel

Główne cele edukacji Montessori koncentrują się na rozwoju społecznym, intelektualnym, emocjonalnym oraz nabywaniu umiejętności praktycznych i akademickich.
Głównym celem regularnego uczenia się jest rozwój intelektualny i akademicki dzieci. Oczekuje się, że uczniowie przejdą testy i egzaminy.

Wniosek

Poza tym można zaobserwować, że zarówno Montessori, jak i regularna edukacja są obie formy uczenia się, ale różnią się znacznie pod wieloma względami, jak pokazano powyżej.

W nauce Montessori dzieci są zachęcane do używania wszystkich zmysłów, a nie tylko do słuchania, czytania lub oglądania, co podkreśla regularna nauka. Inną kwestią jest to, że dzieci są zachęcane do uczenia się we własnym tempie na lekcjach Montessori, podczas gdy w regularnych klasach dzieci powinny utrzymywać to samo tempo.

Inną uderzającą różnicą między Montessori a regularną nauką jest to, że edukacja jest traktowana jako ekscytujące doświadczenie odkrywania, które pomaga budować zaufanie, motywację, a także rozwijać miłość do nauki.

Z drugiej strony uczenie się jest postrzegane jako obowiązkowe w kształceniu ustawicznym. Uważa się, że dyscyplina jest rozwinięta w nauce Montessori, podczas gdy tradycyjna dyscyplina edukacyjna jest egzekwowana przez nauczyciela. W kwestii nauczycieli można zaobserwować, że prowadzą proces uczenia się w ramach regularnej edukacji, podczas gdy w klasach Montessori dzieci decydują o swoich działaniach edukacyjnych.

Dzieci są umieszczane w grupach mieszanych w klasach Montessori w zależności od poziomu ich wiedzy, podczas gdy uczniowie są klasyfikowani zgodnie z grupami wiekowymi w regularnych ustawieniach nauki. Podejście do edukacji Montessori jest zupełnie inne niż tradycyjne podejście.