Wszechwiedzący i wszechmocny
Wszechwiedzący vs wszechmocny
Istnieje wiele podobieństw między "wszechwiedzącym" i "wszechmocnym". Patrząc na te terminy, oba słowa zawierają przedrostek "omni". "Omni" to łacina oznaczająca "wszystko" lub "nieskończony".
Oba słowa również działają jako przymiotniki i rzeczowniki. Ponadto często oba terminy są używane jako atrybut Stwórcy lub istoty najwyższej. Atrybuty te zostały przyjęte przez wierzących z powodu zniesionych fraz w świętych tekstach i klasycznych nauk religijnych.
Jednak oba słowa mają różne znaczenia. "Wszechwiedzący" oznacza "nieskończoną wiedzę, świadomość, zrozumienie, wgląd lub percepcję". Używa się go również do uniwersalności i kompletności wspomnianych atrybutów. Wszechwiedzący można sklasyfikować jako nieodłączny (by wiedzieć cokolwiek byt chce wiedzieć, a także co może być znane) i całkowity (wiedząc wszystko, niezależnie od pożądania lub skłonności).
Słowo "wszechwiedzący" ma swój początek w języku łacińskim. Zmodyfikowana łacina (w innych książkach, neo-łacińska) "omniscientem" jest słowem pochodzenia "wszechwiedzy". "Wszechwiedzący" był używany od XVII wieku. Przyrostek "scjent" (skrócona forma "scienta" lub "science") oznacza "wiedzę". Ma również inne formy. Przykłady obejmują przysłówki "wszechwiedzący" i "nie-wszechwiedzący". Ponadto ma przymiotnikową formę "nie-wszechwiedzący".
Z drugiej strony, "wszechmocny" oznacza "nieskończoną moc, władzę i moc". Istota posiadająca ten atrybut przejęłaby całkowitą kontrolę nad wszystkimi sferami i sytuacjami. "Wszechmocny" pochodzi od łacińskiego "omnipotentem". "Potężny" to łaciński przyrostek "potężny". Słowo to używane było od początku XIV wieku.
Formy "wszechmogącego" obejmowały dwa przysłówki; "Wszechmocnie" i "nieobowiązkowo", jak również inny przymiotnik "nie-wszechmocny". Oba terminy są prawie podobne i są zwykle używane ze sobą w kontekście religii. To jest powód, dla którego ludzie błędnie używają ich dla siebie nawzajem.
Najwyższa Istota jakiejkolwiek wiary jest uważana za wszechmocną i mającą moc ponad wyobraźnię. Bycie wszechmocnym oznacza również, że Najwyższa Istota jest zdolna do robienia czegokolwiek, w równym stopniu nielogiczne możliwości przyjemności istnienia w danym momencie. Istota Najwyższa jest również uważana za spójną i zgodną z jej naturą.
Poza istotami niebiańskimi, przywódcy państw lub potężni monarchowie są również uważani za wszechpotężnych w swoich rządach, terytoriach i królestwach.
W wierze chrześcijańskiej Bóg ma czterech O. Jest wszechwiedzący i wszechmocny. Bóg jest również wszechobecny (co oznacza "we wszystkich miejscach") i "omnibenevolent" (czyli "wszystko dobrze"). To przekonanie jest zakorzenione w teologii klasycznej.
Jest jednak wiele osób, które próbują wyjaśnić lub umieścić logiczny sens w Bożych atrybutach, w szczególności Bóg jest wszechwiedzący i wszechmocny. Debata nazywa się Boskim Paradoksem. Dyskusje koncentrują się głównie na tym, czy Bóg jest naprawdę wszechmocny, wszechwiedzący, czy jedno i drugie. Od wielu lat debaty na temat wielu mediów prowadzone są przez różnych uczestników na ten temat
Powodem, dla którego Bóg jest uważany za wszechpotężnego i wszechwiedzącego, a kontekstem debaty o Boskim Paradoksie jest założenie, że wszechmocna istota (taka jak Stwórca) mogłaby również implikować istnienie, jest wszechwiedząca.
Streszczenie:
1. Zarówno "wszechmocny", jak i "wszechwiedzący" mają łacińskie pochodzenie i ten sam przedrostek łaciński ("omni"). "Omni" oznacza "wszystkie" lub "nieskończone". 2. Obie są również używane do opisania najwyższej istoty i sprawiają wrażenie nieskończoności i supremacji. 3. Jako symbole mowy, oba są używane jako rzeczowniki i przymiotniki; jednak mają też przysłówki i powiązane słowa. 4. Główną różnicą między terminami jest ich znaczenie. "Wszechwiedzący" zasadniczo oznacza "całą wiedzę", a "wszechmocny" oznacza "wszechmocny". 5. Oba słowa używane są w kontekście chrześcijańskim, głównie w odniesieniu do Boga. Terminy te są używane jako cechy Boga i były przedmiotem debat i dyskusji znanej jako Boski Paradoks. 6. W oparciu o użycie słowa "wszechmocny" został użyty wcześniej niż "wszechwiedzący".
