PBS i HBSS
PBS vs. HBSS
"PBS" jest skrótem dla soli fizjologicznej buforowanej fosforanem, podczas gdy HBSS jest akronimem zrównoważonego roztworu soli Hanka. Te dwie są formami roztworu soli fizjologicznej z pewnymi składnikami lub chemikaliami dodanymi do osiągnięcia swoich celów.
Zarówno PBS, jak i HBSS są wykorzystywane w biologii komórki, głównie w eksperymentach z biologii molekularnej i biochemii oraz w ogólnych badaniach biologicznych. Podczas eksperymentu biologicznego oba roztwory umieszcza się na szalce Petriego z komórką lub tkanką. W roztworze znajduje się komórka lub tkanka do badania lub do wykorzystania podczas aktywności.
Sól buforowana fosforanem, jak sama nazwa wskazuje, jest buforem. Dąży do utrzymania neutralnego pH, aby nie zniszczyć próbki komórek lub tkanek i utrzymać osmolarność komórek. Jest również nietoksyczny dla komórek.
Jako roztwór buforowy jest mieszaniną "słabszej" zasady lub kwasu z odpowiednim sprzężonym kwasem lub zasadą. Roztwory buforowe to zazwyczaj roztwory dodawane do innych roztworów w celu utrzymania określonego poziomu pH. Oprócz działania jako bufor, są one również wykorzystywane do rozcieńczania substancji i płukania pojemników, które służyły do przechowywania komórek w celu skutecznej sanitacji.
Głównymi składnikami roztworów buforowanych fosforanem są: woda, chlorek sodu i fosforan sodu. W niektórych przepisach istnieje dodatek chlorku potasu i fosforanu potasu.
Tymczasem zrównoważony roztwór soli Hanka jest także izotonicznym roztworem, który działa w celu utrzymania pewnego poziomu pH i ciśnienia osmotycznego próbki. Dostarcza komórce lub tkance próbki wystarczającą ilość jonów soli, która równoważy ilość wody w komórce. Powoduje to zachowanie próbki w stanie naturalnym i strukturze. Dostarczenie niewłaściwej ilości jonów soli w roztworze może prowadzić do skurczu lub pękania komórek.
Z drugiej strony, głównymi składnikami Hanka są: sodu, potasu, wapnia, magnezu i chlorku. Istnieją różne składniki, które mogą składać się z chlorku potasu, wodorofosforanu disodu, diwodorofosforanu potasu, mrówczanu sodu, chlorku wapnia, chlorku magnezu i chlorku sodu. Kolejnym składnikiem jest glukoza. Dodatkowe składniki mogą obejmować uwodniony siarczan magnezu (MgSO4 * 7H20) i wodorowęglan sodu (NaHCO3).
Ponieważ istnieje pewne ryzyko w przygotowaniu zrównoważonego roztworu soli Hanka, wielu woli, aby rozwiązanie zostało kupione, a nie wykonane. Przepisy dotyczące tych roztworów różnią się w zależności od jednego składnika lub stężenia; w dużej mierze zależy od użytkownika lub firmy, która je tworzy. Oba rozwiązania można kupić komercyjnie wymieszane lub wymyślone w laboratorium. Przez większość czasu PBS jest w postaci płynnej, podczas gdy HBSS może być w postaci płynnej lub proszku.
Streszczenie:
PBS i HBSS są formami roztworów soli z dodatkiem składników do celów i aktywności w biologii komórki. Zarówno PBS (roztwór buforowany fosforanem), jak i HBSS (zrównoważony roztwór soli Hanka) są roztworami izotonicznymi. Ich zasolenie odzwierciedla zasolenie ludzkiego ciała, co sprawia, że próbka komórki lub tkanka są stabilne podczas eksperymentu. Pomagają one również utrzymać neutralną wartość pH i ciśnienie osmotyczne w próbce. Jako roztwór izotoniczny zarówno PBS, jak i HBSS utrzymują przepływ wody z wewnątrz i na zewnątrz tej samej komórki lub tkanki. PBS jest roztworem buforowanym, natomiast HBSS jest zbilansowanym roztworem soli. Oba mają różne składniki i formy. PBS występuje głównie w postaci płynnej, podczas gdy HBSS może występować w postaci proszku lub cieczy. Przepisy dla obu rozwiązań różnią się w zależności od producenta lub dostępnych chemikaliów. PBS jest łatwiejsze niż HBSS. Istnieją również zagrożenia związane z tworzeniem HBSS, co jest powodem, dla którego ludzie wolą kupować, niż go wytwarzać.