Komórki T i komórki B.

Układ odpornościowy jest tworzony przez złożoną sieć komórek, narządów i procesów współdziałających ze sobą, stanowiąc główną linię obrony ludzkiego organizmu przed obcymi organizmami i chorobami.

Jednym z jego głównych składników są limfocyty, podtyp białych krwinek, które obejmują dwa typy komórek, komórki T i komórki B. Komórki T i komórki B są generowane z limfoidalnego wspólnego progenitora w szpiku kostnym.

Czym są komórki T?

Komórki T, zwane również tymocytami, to limfocyty wytwarzane z prekursora komórek macierzystych, wspólnego limfodialnego chłoniaka, w szpiku kostnym. Następnie migrują do grasicy, narządu limfatycznego znajdującego się w klatce piersiowej, gdzie przechodzą proces dojrzewania.

Dojrzałe komórki T krążą nieustannie w stanie nieaktywnym pomiędzy krwią a obwodowymi narządami limfatycznymi (węzłami chłonnymi, śledzioną i śluzówkowymi tkankami limfoidalnymi), dopóki nie napotkają obcych antygenów z miejsc zakażenia. W tym przypadku są one aktywowane i różnicują się w komórki efektorowe.

Istnieją dwie klasy efektorowych komórek T o różnych funkcjach - komórki T cytotoksyczne i limfocyty T pomocnicze. Cytotoksyczne komórki T są zdolne do atakowania i zabijania innych komórek zainfekowanych patogenem wewnątrzkomórkowym lub wirusem. Pomocnicze komórki T, z drugiej strony, wykazują pośrednią odpowiedź immunologiczną przez stymulowanie innych mechanizmów obronnych i komórek, takich jak makrofagi, komórki B i cytotoksyczne komórki T. Są skuteczne również przeciwko patogenom wewnątrzkomórkowym i pozakomórkowym.

Cytotoksyczne komórki T i komórki pomocnicze T charakteryzują się obecnością związanych z błoną receptorów antygenów i są aktywowane poprzez bezpośredni kontakt z komórką prezentującą antygen.

Cytotoksyczne komórki T działają poprzez indukowanie docelowej komórki zakażonej patogenem w celu poddania się apoptozie poprzez aktywację kaskady kaspazy.

Pomocnicze limfocyty T, po aktywacji przez komórkę prezentującą antygen, działają poprzez wydzielanie różnych cytokin i ekspresję swoistych białek stymulujących na ich powierzchni. Można je rozróżnić na dwa typy komórek pomocniczych - T_H1 i T_H2 komórki. T_HKomórki 1 działają przez aktywację makrofagów i cytotoksycznych komórek T, podczas gdy T_H2 komórki działają poprzez aktywację komórek B.

Czym są komórki B?

Limfocyty B to limfocyty wytwarzane przez limfatyczny wspólny przodek w szpiku kostnym. W tym samym miejscu ich powstawania ulegają również procesowi dojrzewania w szpiku kostnym, stąd ich nazwa komórki B. Po dojrzewaniu limfocyty B przedostają się do krwiobiegu przed migracją do obwodowych narządów limfatycznych. Komórki B charakteryzują się obecnością receptorów antygenów na ich błonach. Po aktywacji różnicują się one w komórki plazmatyczne i wydzielają przeciwciała lub immunoglobuliny, które są głównie wydzielaną postacią receptorów antygenów błonowych. Podczas gdy niektóre antygeny mogą wyzwalać bezpośrednią reakcję komórek B, ich główny mechanizm działania zależy od ich interakcji z limfocytami T pomocniczymi. Aktywowane limfocyty pomocnicze T są odpowiedzialne za wywoływanie proliferacji limfocytów B i sekrecję swoistych przeciwciał. Wydzielane przeciwciała mogą zatem rozpoznawać patogenne antygeny i wiązać się z nimi specyficznie. Patogen jest albo bezpośrednio neutralizowany przez przeciwciało, albo znakowany do zniszczenia następnie przez inne składniki układu odpornościowego, takie jak makrofagi.

Różnica między komórkami T a komórkami B?

• Komórki T i komórki B są generowane w szpiku kostnym z komórek macierzystych lub bardziej precyzyjnie tworzą wspólny przodek limfatyczny.
• Komórki T lub tymocyty dojrzewają w grasicy, narząd limfatyczny usytuowany w klatce piersiowej, natomiast komórki B dojrzewają w szpiku kostnym, w tym samym miejscu ich wytwarzania.
• Zarówno komórki T, jak i komórki B migrują do krwioobiegu po ich dojrzewaniu i krążą pomiędzy obwodowymi narządami limfatycznymi w stanie nieaktywnym.
• Istnieją dwa typy aktywowanych komórek T: cytotoksyczne komórki T odpowiedzialne za niszczenie komórek zakażonych przez wewnątrzkomórkowe patogeny i pomocnicze limfocyty T odpowiedzialne za aktywację cytotoksycznych komórek T, makrofagów i komórek B.
• Po drugiej stronie komórki B różnicują po aktywacji przez pomocnicze limfocyty T w jeden typ komórek, komórki plazmatyczne zdolne do wydzielania przeciwciał swoistych dla antygenu.
• Aktywowane komórki T prezentują receptory antygenowe na ich błonach i nie są zdolne do wydzielania przeciwciał, podczas gdy aktywowane komórki B są odpowiedzialne za wydzielanie przeciwciał.

Komórki T a komórki B: Tabela porównawcza

Podsumowanie limfocytów T i limfocytów B.

Komórki T i komórki B są dwoma komórkowymi komponentami złożonej sieci, która stanowi układ odpornościowy. Są głównymi aktorami odporności adaptacyjnej na obce patogeny. Podczas gdy oba są wytwarzane w szpiku kostnym od wspólnego progenitora limfoidalnego, ich główne różnice tkwią w ich miejscach dojrzewania i ich mechanizmie działania:

• Limfocyty T ulegają dojrzewaniu w grasicy, podczas gdy limfocyty B ulegają dojrzewaniu w szpiku kostnym.
• Komórki T prezentują receptory antygenowe w swojej błonie i nie są zdolne do wydzielania przeciwciał. Mogą one działać jako cytotoksyczne komórki T przez bezpośrednie atakowanie komórek zakażonych patogenami wewnątrzkomórkowymi lub jako pomocnicze komórki T przez pośrednią aktywację innych komórek odpornościowych, w tym cytotoksycznych komórek T, makrofagów i komórek B.
• Komórki B prezentują receptory antygenowe na swoich błonach, ale są również odpowiedzialne za wydzielanie przeciwciał po aktywacji przez pomocnicze limfocyty T. Wydzielane przeciwciała są wysoce swoiste i przyłączają się do antygenów prowokując zniszczenie infekującego patogenu bezpośrednio lub pośrednio przez późniejszą rekrutację innych komórek odpornościowych, takich jak makrofagi.