Tamari i sos sojowy
Tamari i sos sojowy są podobne, ale są też pewne różnice. Po pierwsze sos sojowy można wyprodukować z ziaren pszenicy i soi, a tamari zawsze powstaje z ziaren soi. W rzeczywistości tamari jest tylko jednym z wielu rodzajów sosów sojowych. Sos sojowy składa się ze sfermentowanych ziaren soi i pewnego rodzaju ziarna. W przypadku sosu tamari stosunek ten jest inny, ponieważ składa się z niewielkiego ziarna lub nie ma go, co powoduje ciemniejszy kolor i bogatszy aromat.
Bardziej precyzyjny sos sojowy powstaje z ziaren soi, pszenicy, wody i soli. Z kolei Tamari składa się tylko z ziaren soi, wody i soli. W przeciwieństwie do sosu sojowego tamari jest używany głównie jako sos do zanurzania niż jako składnik do gotowania. Niektórzy szefowie kuchni uważają, że sos sojowy dobrze komponuje się z białkowymi potrawami, a tamari jelluje z potrawami skrobiowymi.
O ile pochodzenie dwóch sosów trafia w sos sojowy, niewątpliwie jest to produkt z Chin, wracający do sędziny dwa tysiące pięćset lat. Tamari, którą znamy dzisiaj, wyewoluowała z sosu sojowego przez Japończyków. Wiadomo, że Tamari ma bogaty, miękki, gładki i zrównoważony smak. Z drugiej strony sos sojowy ma ostrzejszy smak ze względu na różnicę w użytym surowcu, a także fermentację alkoholową, która jest silniejsza niż sos sojowy.
Wspaniałe w przypadku tamari jest fakt, że po ugotowaniu zachowuje on swój pełny smak. Z drugiej strony, sos sojowy traci większość swoich podstawowych smaków, gdy jest wystawiony na działanie wysokiej temperatury. Poza tym tamari ma o 37% więcej białka niż sos sojowy, co daje poprzednie wyjątkowe właściwości wzmacniające smak. Ponadto, ponieważ tamari ma lżejszy smak, można go z powodzeniem stosować do sosów, sosów, zapiekanek i dań z rusztu. Co więcej, jest to również świetna marynata.
Widzimy więc, że coś tak podstawowego jak sos sojowy i tamari może tak wiele o nich powiedzieć. Od bogatej przeszłości do bardzo ekscytującego prezentu, te dwa skromne składniki kuchenne powodują tak wiele subtelnych różnic w smaku, fakturze, smaku i aromacie, a jesteś pod wrażeniem wielu sposobów, w jakie można je wykorzystać. Co jednak wyróżnia to, że tamari wygrywa z rąk nie tylko pod względem smaku i tekstury, ale także pod względem tego, co można z niego osiągnąć. Czasami zdumiewające jest to, że prekursor czegoś pozostawił ligę za spadkobiercą, w tym przypadku tamari. To, co Japończycy wydobyli z podstawowego chińskiego sosu sojowego, zaowocowało kulinarnym cudem. To naprawdę zaskakujące, myśleć, że dla większości z nas sos sojowy i tamari to to samo. Teraz, w świetle tego, co wiemy, byłoby zwykłym gastronomicznym bluźnierstwem. Więc następnym razem ktoś zapyta, czy istnieje różnica między sosem sojowym a tamari, niech wiedzą, skąd przybywasz.
Streszczenie: 1. Sos sojowy powstaje z ziaren pszenicy i soi, a tamari zawsze powstaje wyłącznie z ziaren soi. 2. Bardziej precyzyjny sos sojowy powstaje z ziaren soi, pszenicy, wody i soli. Z kolei Tamari składa się tylko z ziaren soi, wody i soli. 3. Sos sojowy jest niewątpliwie produktem Chin cofającym się w sędziwości dwa tysiące pięćset lat. Tamari, którą znamy dzisiaj, wyewoluowała z sosu sojowego przez Japończyków. 4.Tamari słynie z bogatego, miękkiego, gładkiego i zrównoważonego smaku. Z drugiej strony sos sojowy ma ostrzejszy smak ze względu na różnicę w użytym surowcu, a także fermentację alkoholową, która jest silniejsza niż w sosie sojowym
